INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2012 r. (data wpływu 23 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia według jakich stawek Spółka powinna naliczać podatek w przypadku potrącania z wynagrodzeń pracowników płatności za świadczenia sportowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia według jakich stawek Spółka powinna naliczać podatek w przypadku potrącania z wynagrodzeń pracowników płatności za świadczenia sportowe. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny oraz dowód wpłaty dodatkowych opłat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka X (dalej jako: Spółka) jest producentem komponentów elektromagnetycznych dla motoryzacji i techniki przemysłowej. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej postanowiła finansować ze środków obrotowych świadczenia pozapłacowe na rzecz pracowników.

Spółka zakupuje dla pracowników następujące świadczenia:

1. Świadczenia sportowe na podstawie umowy o świadczenie usług z X S.A. (dalej jako: X),
2. Bilety do kina i karnety na basen (dalej jako: dodatkowe bilety).
   
   

Przedmiotem umowy z X S.A. jest świadczenie usług na rzecz pracowników Spółki w ramach Programu Korzyści Pracowniczych przez Partnerów X oraz X. Na wniosek pracownika ze świadczeń mogą korzystać również dzieci pracowników oraz osoby towarzyszące.

Program Korzyści Pracowniczych to zestaw wyselekcjonowanych przez X, pod kątem potrzeb Spółki, ofert produktów i usług dostępnych dla Pracowników zgłoszonych przez Spółkę, świadczonych na ich rzecz w okresie obowiązywania umowy przez podmioty trzecie. Strony umowy postanowiły, iż Program zawiera następujące pakiety:

1. Pakiet „Obiekty Sportowe” – uprawniający do wstępu na obiekty, takie jak: basen, lodowisko, ścianka wspinaczkowa, korty do squash-a itp. oraz
2. Pakiet „Zajęcia Sportowe” – w ramach którego użytkownicy są uprawnieni do udziału w zajęciach, takich jak: aqua aerobic, joga, sztuki walki, rowery spinningowe, taniec, zajęcia fitness, sauna, siłownia itp.
   
   

W zakresie Pakietów „Obiekty Sportowe” i „Zajęcia Sportowe” X świadczy usługi:

• utrzymywania i zapewnienia ciągłej gotowości do dostępu do odpowiednich Pakietów,
• zapewnienia odpowiedniej dostępności świadczonych usług przez Partnerów na rzecz Klienta przez utrzymywanie:
• systemu monitoringu świadczonych usług przez Partnerów,
• bezpośredniej weryfikacji i kontroli jakości świadczonych usług przez Partnerów,
• zdalnej obsługi informatycznej związanej z obsługą pracowników Klienta w placówce Partnera oraz zapewnienia obsługi logistycznej usług Partnerów.

Umowa ze Spółką X określa kalkulacje wynagrodzenia za powyższe usługi w podziale na rodzaj świadczenia (obiekty sportowe, zajęcia sportowe), jak również osobę korzystającą ze świadczenia (pracownik, dziecko pracownika, osoba towarzysząca).

Spółka otrzymuje co miesiąc fakturę, na której wyszczególnione są powyższe świadczenia. Faktura zawiera dwie stawki podatku VAT. Stawkę 8% za obiekty sportowe oraz stawkę 23% za tzw. pakiet korzyści.

Na tej podstawie Spółka obciąża w następujący sposób pracowników:

• za świadczenia M. na rzecz pracowników w określonej kwocie będącej % wynagrodzenia za zajęcia sportowe i obiekty sportowe,
• za świadczenia M. na rzecz dzieci oraz osób towarzyszących pracowników w 100%.
  
  

Natomiast dodatkowe bilety są formą nagradzania pracowników w ramach wdrożonego w firmie systemu motywacyjnego za zgłaszanie przez pracowników pomysłów usprawniania, uporządkowania pracy na liniach produkcyjnych. Powyższy wydatek nie jest w żaden sposób zwracany przez pracowników.

Ww. świadczenia pozapłacowe w części finansowanej przez pracodawcę są rozpoznawane przez Spółkę jako przychody podatkowe ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z pisma z dnia 8 maja 2012 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

1. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
2. Kwota wyrażona w procentach dotycząca obciążeń pracowniczych z tytułu świadczeń M., wynika z wewnętrznych ustaleń Spółki.
3. Nie ma obecnie obowiązku wykazywania symboli PKWiU na fakturach VAT. Obowiązek ten pozostał jedynie do stawki „zw.”. Zatem faktury wystawione na Spółkę nie zawierają symboli statystycznych. Zdaniem Spółki, prawidłowym symbolem dla wyszczególnionych na fakturze obiektów sportowych będzie symbol PKWiU 93.11.10.0, a w przypadku zajęć sportowych symbol PKWiU 93.19.19.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Według jakich stawek Spółka powinna naliczać podatek w przypadku potrącania z wynagrodzeń pracowników płatności za świadczenia M....

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka obciąża w następujący sposób pracowników:

• za świadczenia M. na rzecz pracowników w określonej kwocie będącej % wynagrodzenia za zajęcia sportowe i obiekty sportowe,
• za świadczenia M. na rzecz dzieci oraz osób towarzyszących pracowników w 100%.
  
  

Zgodnie z umową z firmą X oraz na podstawie otrzymanej faktury, Spółka jest w stanie określić wartość poszczególnych świadczeń opodatkowanych stawkami 23% i 8% (zajęcia sportowe, obiekty sportowe) na rzecz poszczególnych odbiorców (pracowników, dzieci, osób towarzyszących). Dlatego też odsprzedaż tych usług powinna być opodatkowana odpowiednio jak ich zakup.

Powyższe wynika z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w myśl którego, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zgodnie z tym przepisem, jeżeli przedsiębiorca wykonuje jakąś usługę i powstaje przy tym konieczność skorzystania z usługi innego przedsiębiorcy, powinien przy refakturowaniu tej usługi zastosować stawkę VAT, która była zastosowana przez usługodawcę, o ile ustawa nie przewiduje szczególnych preferencji podmiotowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Należy również wskazać, iż stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonanego świadczenia.

Jak stanowi przepis art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, czynny podatnik podatku VAT będący producentem komponentów elektromagnetycznych dla motoryzacji i techniki przemysłowej, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej postanowił finansować ze środków obrotowych świadczenia pozapłacowe na rzecz pracowników. Spółka zakupuje dla pracowników następujące świadczenia:

1. Świadczenia sportowe na podstawie umowy o świadczenie usług z X S.A. ( M.),
2. Bilety do kina i karnety na basen (dodatkowe bilety).
   
   

Przedmiotem umowy z X S.A. jest świadczenie usług na rzecz pracowników Spółki w ramach Programu Korzyści Pracowniczych przez Partnerów X oraz X. Na wniosek pracownika ze świadczeń mogą korzystać również dzieci pracowników oraz osoby towarzyszące. Program Korzyści Pracowniczych to zestaw wyselekcjonowanych przez X, pod kątem potrzeb Spółki, ofert produktów i usług dostępnych dla Pracowników zgłoszonych przez Spółkę, świadczonych na ich rzecz w okresie obowiązywania umowy przez podmioty trzecie. Strony umowy postanowiły, iż Program zawiera następujące pakiety:

1. Pakiet „Obiekty Sportowe” – uprawniający do wstępu na obiekty, takie jak: basen, lodowisko, ścianka wspinaczkowa, korty do squash-a itp. oraz
2. Pakiet „Zajęcia Sportowe” – w ramach którego użytkownicy są uprawnieni do udziału w zajęciach, takich jak: aqua aerobic, joga, sztuki walki, rowery spinningowe, taniec, zajęcia fitness, sauna, siłownia itp.
   
   

W zakresie Pakietów „Obiekty Sportowe” i „Zajęcia Sportowe” X świadczy usługi:

• utrzymywania i zapewnienia ciągłej gotowości do dostępu do odpowiednich Pakietów,
• zapewnienia odpowiedniej dostępności świadczonych usług przez Partnerów na rzecz Klienta przez utrzymywanie:
• systemu monitoringu świadczonych usług przez Partnerów,
• bezpośredniej weryfikacji i kontroli jakości świadczonych usług przez Partnerów,
• zdalnej obsługi informatycznej związanej z obsługą pracowników Klienta w placówce Partnera oraz zapewnienia obsługi logistycznej usług Partnerów.

Umowa ze Spółką X określa kalkulacje wynagrodzenia za powyższe usługi w podziale na rodzaj świadczenia (obiekty sportowe, zajęcia sportowe), jak również osobę korzystającą ze świadczenia (pracownik, dziecko pracownika, osoba towarzysząca). Spółka otrzymuje co miesiąc fakturę, na której wyszczególnione są powyższe świadczenia. Faktura zawiera dwie stawki podatku VAT. Stawkę 8% za obiekty sportowe oraz stawkę 23% za tzw. pakiet korzyści. Na tej podstawie Spółka obciąża w następujący sposób pracowników:

• za świadczenia M. na rzecz pracowników w określonej kwocie będącej % wynagrodzenia za zajęcia sportowe i obiekty sportowe,
• za świadczenia M. na rzecz dzieci oraz osób towarzyszących pracowników w 100%.
  
  

Natomiast dodatkowe bilety są formą nagradzania pracowników w ramach wdrożonego w firmie systemu motywacyjnego za zgłaszanie przez pracowników pomysłów usprawniania, uporządkowania pracy na liniach produkcyjnych. Powyższy wydatek nie jest w żaden sposób zwracany przez pracowników. Ponadto Zainteresowany wskazał, iż kwota wyrażona w procentach dotycząca obciążeń pracowniczych z tytułu świadczeń M., wynika z wewnętrznych ustaleń Spółki. Ponadto, zdaniem Spółki, prawidłowym symbolem dla wyszczególnionych na fakturze obiektów sportowych będzie symbol PKWiU 93.11.10.0, a w przypadku zajęć sportowych symbol PKWiU 93.19.19.

W świetle powyższego, w przypadku usług w postaci świadczeń M., Wnioskodawca w istocie dokonuje świadczenia na rzecz pracowników nabytych uprzednio świadczeń sportowych.

Zatem, świadczenie przez Wnioskodawcę ww. usług za częściową odpłatnością, stanowi na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, w części, która opłacana jest przez pracownika.

Czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie również stanowiło obciążenie pracowników pełną kwotą należności za świadczenia M. na rzecz dzieci oraz osób towarzyszących pracowników.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę (art. 41 ust. 13 ustawy).

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Z powyższego wynika, iż w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Pod poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%”, wymienione zostały „usługi związane z działalnością obiektów sportowych” sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0.

Zauważyć również należy, iż zajęcia sportowe sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.19.19, nie zostały wymienione w załączniku nr 3 do ustawy, ani w innych przepisach dotyczących podatku od towarów i usług jako objęte obniżoną stawką podatku, zatem są opodatkowane, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, według 23% stawki podatku.

Odnosząc powołane powyżej przepisy prawa do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż usługi świadczone w ramach pakietu „Obiekty Sportowe”, sklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 93.11.10.0, na mocy art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, są opodatkowane podatkiem od towarów i usług stawką w wysokości 8%, natomiast usługi świadczone w ramach pakietu „Zajęcia Sportowe” nie korzystają ze stawki preferencyjnej i w konsekwencji są opodatkowane na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podatku w wysokości 23%.

Reasumując, w przypadku potrącania z wynagrodzeń pracowników płatności za świadczenia M., Spółka powinna naliczać podatek od towarów i usług według stawki 8% za usługi świadczone w ramach pakietu „Obiekty Sportowe” oraz 23% za usługi świadczone w ramach pakietu „Zajęcia Sportowe”.

Należy podkreślić, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania usług opisanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Wnioskodawcę.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej określenia według jakich stawek Spółka powinna naliczać podatek w przypadku potrącania z wynagrodzeń pracowników płatności za świadczenia sportowe. Wniosek w zakresie opodatkowania czynności przekazania pracownikom świadczeń sportowych, finansowanych w części ze środków obrotowych pracodawcy i w części przez pracowników oraz nieodpłatnego przekazania pracownikom biletów do kina i karnetów na basen został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 21 maja 2012 r. nr ILPP1/443-168/12-4/NS. Natomiast kwestia dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupionych świadczeń sportowych oraz biletów do kina i karnetów na basen została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 21 maja 2012 r. nr ILPP1/443-168/12-6/NS.

Ponadto, wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.