Podatniczka prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w spółce cywilnej, w zakresie usług pielęgniarskich. Wykonywana działalność polega na świadczeniu usług pielęgniarki środowiskowej, to jest podawaniu zastrzyków oraz pomocy przy pielęgnacji osób obłożnie chorych - w domu pacjenta, często w różnych warunkach. Do pracy pielęgniarek środowiskowych niezbędna jest odzież czysta - ochronna. Na noszonej odzieży przenoszone są różnego rodzaju bakterie, zatem wymaga ona częstego prania, co powoduje jej szybkie zniszczenie. Podatniczka obsługuje bardzo rozległy rejon, z tego właśnie powodu szybko zużywa się obuwie.

W opisanym stanie faktycznym Podatniczka zadała następujące pytanie: czy jako wspólniczki Spółki świadczącej usługi pielęgniarskie, mogą zaliczyć w koszty uzyskania przychodów zakup dwa razy w roku (zima - lato) odzieży i obuwia, które jest niezbędne w celu osiągnięcia przychodu - odzież robocza.

Według Podatniczki, zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Zakup odzieży letniej i zimowej - spełniającej rolę odzieży ochronnej (roboczej) oraz obuwia letniego i zimowego, można zaliczyć do kosztów Firmy, ponieważ wydatek ten pośrednio związany jest z osiąganym przychodem. Ponadto przy zatrudnieniu wykwalifikowanego personelu, Spółka byłaby zobowiązana do zaopatrzenia go w odzież ochronną. W przedstawionej sytuacji to wspólniczki stanowią personel, stąd zakup odzieży ochronnej jest uzasadnionym kosztem uzyskania przychodów. Odzież ta nie jest przeznaczona na cele reprezentacyjne, ale wyłącznie do wykonywania działalności gospodarczej.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego sprawy, stanowiska przedstawionego przez Podatniczkę oraz obowiązujących w omawianym zakresie przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że stanowisko Podatniczki jest błędne. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Użyty w wyżej wymienionym artykule zwrot "w celu" - oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy, to znaczy, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie przychodu lub jest wysoce prawdopodobne, że taki wpływ może mieć.

Niszczenie się odzieży i obuwia podczas wykonywania pracy - pielęgniarki środowiskowej, nie jest wystarczającą przesłanką do uznania, że zakupione ubranie i obuwie są odzieżą ochronną. Za taką można bowiem uznać specjalną odzież ochronną typu: fartuchy, drelichy, obuwie robocze, noszone tylko w związku z wykonywaną pracą.

Zakup odzieży i obuwia letniego oraz zimowego, stanowi wydatek związany w ogóle z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym. Posiadanie tych rzeczy stanowi spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej niezależnie od tego, czy prowadzi ona działalność gospodarczą. W związku z tym nie ma znaczenia, czy i w jakim stopniu rzeczy niszczą się przy wykonywanej pracy. Wydatek danej osoby fizycznej na zakup odpowiedniej odzieży osobistej nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, gdyż jego poniesienie uwarunkowane jest głównie innymi względami aniżeli uzyskanie przychodu z tej działalności. Jedynie wydatek na odzież typowo ochronną (roboczą), noszoną tylko podczas wykonywania działalności gospodarczej (w zakresie usług pielęgniarskich), może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu.