POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie kosztów uzyskania przychodów – świadczenia na rzecz pracowników (zakup okularów korekcyjnych do pracy przy komputerze)

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka jest zobowiązana zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok do pracy przy komputerze. Na podstawie otrzymanego od pracownika zaświadczenia lekarza okulisty oraz faktury VAT Spółka zrefundowała wydatki poniesione na wymianę szkieł do okularów korekcyjnych.

Spółka stoi na stanowisku, iż powyższe wydatki będą kosztem uzyskania przychodu dla niej jako pracodawcy.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Kwestie kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych regulują przepisy art.15 i art.16 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art.15 ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1.

Oznacza to, że aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą kumulatywnie dwa warunki:

• po pierwsze celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu,
• po drugie wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art.16 ust.1 katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto uwzględniając wynikający z art. 9 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązek szczegółowego dokumentowania zdarzeń gospodarczych - trzecim ustawowym warunkiem uzależniającym możliwości zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe udokumentowanie jego poniesienia.

Zatem podatnik dla celów podatkowych do kosztów uzyskania przychodów ma prawo zaliczyć zarówno wydatki poniesione bezpośrednio w celu osiągnięcia przychodów, jak i wydatki pośrednio związane z uzyskaniem przychodów, np. tzw. koszty ogólnego zarządzania przedsiębiorstwem, takie jak: wynagrodzenia za pracę, wydatki wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych oraz wydatki nie określone wprost w przepisach ustawy, ale pozostające w związku przyczynowym z osiąganymi przychodami.

Zatem wszystkie wydatki ponoszone przez osobę prawną na rzecz jej pracowników, z nielicznymi wyjątkami określonymi w art. 16 ust. 1 pkt 30, pkt 45, pkt 59, pkt 57 i 57a i pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są kosztem uzyskania przychodów i uznanie ich za tenże koszt dla celów podatkowych powinno być oparte na ogólnych przesłankach wynikających z art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r. Można bowiem w przypadku tych wydatków wskazać na istnienie związku pomiędzy ich poniesieniem, a prowadzoną działalnością tej osoby prawnej. Pracownicy w sposób bezpośredni bądź pośredni przyczyniają się do uzyskiwania przychodów w firmie, w której są zatrudnieni. Tym samym wydatki te można uznać za „poniesione w celu osiągnięcia przychodów”, a więc podlegające uznaniu za koszt uzyskania przychodów.

Z §8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz.U. Nr 148, poz. 973) wynika, że pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Z kolei z ust. 2 ww. przepisu wynika, że pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Zatem pracodawca ma nie tylko prawo, ale obowiązek zrekompensować pracownikowi koszt zakupu szkieł do okularów korekcyjnych, w sytuacji, gdy tenże pracownik otrzymał zaświadczenie od lekarza medycyny pracy wskazujące potrzebę zaopatrzenia pracownika w ww. okulary.

Reasumując, poniesione przez Spółkę wydatki na zakup szkieł do okularów korekcyjnych dla pracownika z przeznaczeniem ich do pracy przy komputerze zgodnie z zaleceniem lekarza specjalisty będą kosztem uzyskania przychodów Spółki.

Stąd stanowisko przedstawione przez Podatnika we wniosku jest prawidłowe.