POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 64, poz. 654 z późn. zm), w sprawie: koszty uzyskania przychodów – VAT naliczony od wydatków na reprezentację i reklamę

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka dokonuje zakupów artykułów spożywczych, np. kawy, soków, napojów, słodyczy, alkoholi, które następnie zostają zużyte na cele reprezentacji i reklamy. Spółka przekazuje również swoim kontrahentom gadżety reklamowe o jednostkowej wartości przekraczającej 50 zł.

Spółka ma wątpliwość, czy w sposób prawidłowy interpretuje i stosuje przepis art.16 ust.1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym w sytuacji, gdy przekroczy ustawowy (0,25% wartości przychodów) limit wydatków na cele reprezentacji i reklamy i gdy z uwagi na tę okoliczność Spółka nie ma prawa do obniżenia podatku VAT o podatek naliczony zawarty w tym wydatku.

Zdaniem Podatnika kwota takiego podatku naliczonego będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art.16 ust.1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz, że w opisanej sytuacji nie ma zastosowania przepis art.16 ust.1 pkt 28 w/w ustawy.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art.15 i 16 ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art.15 ust.1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z kolei w myśl art.16 ust.1 pkt 28 wym. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Na podstawie natomiast art.16 ust.1 pkt 46 wym. ustawy nie uważa się za koszt uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

1. podatek naliczony:

- (…),
- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (…).

Jednocześnie zgodnie z przepisem art.88 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) – dalej ustawa o VAT, obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem z podatku dochodowego.

Przy czym zwrot nie mogły być zaliczone oznacza, że należy uwzględniać charakter ponoszonych wydatków oraz potencjalną możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, nie zaś faktyczne ich zaliczenie.

Zatem należy stwierdzić, iż podatnikowi nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w przypadkach, gdy ze względów obiektywnych przedmiotowe wydatki nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (np. ze względu na brak związku z prowadzoną działalnością gospodarczą).

Natomiast wydatki, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu z powodu przekroczenia norm określonych w przepisach o podatku dochodowym są wydatkami, które mogłyby być zaliczone do tych kosztów. Zatem podatek zawarty w tych wydatkach nie jest objęty wyłączeniem na podstawie art.88 ust.1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż wydatki te mogłyby być zaliczone do kosztów, tyle tylko, że nie zostały faktycznie zaliczone z powodu przekroczenia określonego limitu.

Reasumując skoro – co do zasady – przekroczenie limitu wydatków na reprezentację i reklamę, o którym mowa w art.16 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma wpływu na prawo podatnika do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego, to przepis art.16 ust.1 pkt 46 lit.a) wym. ustawy w przypadku przekroczenia tego limitu nie ma zastosowania.

Zatem przedstawiony przez Podatnika we wniosku sposób rozliczenia VAT naliczonego od wydatków na reprezentację i reklamę jest nieprawidłowy.