Działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60),
• art. 9 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),

po rozpatrzeniu wniosku I. S.A. z dnia 1.04.2005 r. (data wpływu do Urzędu 4.04.2005 r., znak: HS/350/05), uzupełnionego pismem z dnia 20.04.2005 r. (znak: HS/658/05), które wpłynęło do Urzędu w dniu 25.04.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pracodawca zamierza dokonać zakupu na rzecz swoich pracowników i ich dzieci w wieku do lat 18 usług w zakresie wypoczynku zorganizowanego w części finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, a w części przez pracownika. Przedmiotem wniosku jest rozstrzygnięcie wątpliwości co do sposobu wystawienia faktury i odpowiedniego określenia na niej nazwy usługi i podmiotu organizującego wypoczynek zorganizowany, aby zakład pracy uznał wypoczynek jako zorganizowany i nie naliczał podatku dochodowego od osób fizycznych w świetle zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 78.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z kolei treść art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczać należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę (lub umowy o podobnym charakterze), ale również inne przychody, niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakiś sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Do świadczeń, o których mowa, zaliczyć należy również dopłaty do zorganizowanych form wypoczynku pracownika i jego rodziny. Co do zasady świadczenia takie stanowią element przychodu podlegającego opodatkowaniu. W określonych przypadkach świadczenie może jednak korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 powyższej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnieniem od podatku objęto dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydawanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Z analizy treści ww. przepisu wynika, iż ustawa nie wskazuje czy ma być to podmiot, który świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością. Natomiast jednoznacznie określa katalog zwolnień, a także wymóg dla organizatorów tego wypoczynku, powodując, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej.

Z okoliczności przedstawionych w zapytaniu wynika, że jednostka po zapoznaniu się z ofertami dotyczącymi świadczenia usług w zakresie organizowania wypoczynku dostępnymi na rynku ma wątpliwości czy w wystawionych przez firmy organizujące wypoczynek fakturach ma znaczenie określenie nazwy usługi aby można było uznać wypoczynek jako zorganizowany. Zdaniem jednostki "jeżeli firma świadcząca usługi w zakresie wypoczynku zorganizowanego ma NIP czy REGON, a więc jest umocowana do świadczenia usług wypoczynku, a w treści fakturę opisuje, że były to wczasy bądź pobyt z wyżywieniem lub podobny opis traktować należy jako wypoczynek zorganizowany". Należy stwierdzić, że przepisy powyższej ustawy nie określają szczegółowo zakresu świadczeń, jaki winien być oferowany przez podmiot prowadzący działalność w zakresie wypoczynku zorganizowanego, nie uzależniają dopłat z tytułu wypoczynku od odpowiedniej nazwy danej formy wypoczynku czy nazwy podmiotu prowadzącego działalność w tym zakresie. Istotne jest natomiast to, czy tego typu wypoczynek organizowany jest zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży.

O tym, jakie warunki muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także na jakich zasadach wypoczynek ten ma być organizowany i nadzorowany mówi rozporządzenie z dnia 21.01.1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.). Rozporządzeniem powyższym Minister Edukacji Narodowej zarządził, co następuje:

• zgodnie z § 2 rozporządzenia organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej,
• zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia wypoczynek może być zorganizowany w formach wypoczynku wyjazdowego np. w formie kolonii, obozów, zimowisk i innych formach wypoczynku w miejscu zamieszkania (np. półkolonie, wczasy w mieście).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że wszelkie dopłaty wypłacane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na wypoczynek organizowany przez rodziców dzieciom w prywatnych podmiotach prowadzących działalność w tym zakresie, wynajem pokoi gościnnych na wczasy oraz dopłaty do wczasów organizowane przez podmioty nie prowadzące działalności w zakresie wypoczynku zorganizowanego itp. np. kwatery prywatne nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych z uwagi na to, że nie jest to zorganizowany wypoczynek, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Na zakończenie wyjaśnień należy dodać, że zakład pracy będzie zobligowany do zastosowania przedmiotowego zwolnienia od podatku jedynie wtedy, gdy wydatek został rzeczywiście poniesiony i odpowiednio udokumentowany. Na pracowniku ciąży obowiązek przedłożenia stosownych dowodów i udowodnienia prawa do zwolnienia. Z przedstawionego dokumentu powinno wynikać jednoznacznie, kto jest organizatorem wypoczynku, kto korzystał, tj. imię i nazwisko, z jakiej formy wypoczynku korzystało dziecko i w jakim okresie, kwota poniesionego wydatku oraz podpis osoby wystawiającej dokument. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, gdy z dowodu wpłaty, lub rachunku nie wynika jasno, że wypoczynek był zorganizowany przez profesjonalne firmy zajmujące się działalnością turystyczną należałoby zwrócić się z zapytaniem do tegoż podmiotu o potwierdzenie prowadzenia działalności w tym zakresie.

W związku z powyższym należy orzec jak w sentencji niniejszego postanowienia.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i udzielona została w oparciu o przepisy prawne obowiązujące na dzień złożenia przedmiotowego wniosku oraz obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego. Zgodnie z przepisami art. 14b § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Natomiast zgodnie z art. 14b § 2 ordynacji podatkowej jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.