POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 14 § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) w odpowiedzi na wniosek Strony z dnia 11.02.2005 r. (doręczony w dniu 25.02.2005 r.) z zakresu podatku od towarów i usług, w części dotyczącej zapytania nr 2

potwierdza
stanowisko przedstawione w zapytaniu

UZASADNIENIE

Wnioskodawca następująco opisuje stan faktyczny: Spółka zakupiła kwiaty cięte i żywe od firmy z siedzibą w Holandii - podatnika zidentyfikowanego dla potrzeb VAT UE. Kwiaty zostały przetransportowane do Holandii drogą lotniczą z krajów takich, jak: Ekwador, Kolumbia, Izrael. W Holandii kwiaty zostały przepakowane z samolotu na transport kołowy. W Holandii również została otwarta procedura tranzytu przy zastosowaniu karty T 1. Następnie kwiaty zastały przewiezione do urzędu celnego w Polsce. W urzędzie celnym na terenie kraju została zakończona procedura tranzytu przy zastosowaniu karty T 1 i natychmiast otwarta kolejna procedura przy zastosowaniu karty TIR. Jako że zakupione kwiaty przeznaczone są od samego początku dia kontrahenta z Federacji Rosyjskiej wywożone są one w ramach procedury tranzytu do Moskwy. Przez cały czas znajdowania się na terytorium Wspólnoty towar podlegał procedurze tranzytu. Zarówno w Holandii, jak i w Polsce urzędy celne nie rozpoznały importu, a jedynie tranzyt. Kwiaty nigdy nie były dopuszczone do obrotu na terytorium zarówno Wspólnoty, jak i Polski. Dodatkowo należy stwierdzić, że kontrahent holenderski nie rozpoznał u siebie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W ocenie Podatnika w opisanym wypadku po stronie Spółki nie zaistniał ani import ani wewnątrzwspólnotowe nabycie. Wnioskodawca ocenia, że powyższe transakcje w ogóle nie są objęte ustawą o podatku od towarów i usług. Towar niezależnie przez kogo transportowany od samego początku przeznaczony jest dla kontrahentów z Federacji Rosyjskiej oraz przez cały czas podlega procedurze tranzytu. Zgodnie bowiem z art. 36 ustawy o podatku od towarów i usług import towarów następuje w kraju, w którym towary przestają podlegać procedurze tranzytu. W tym przypadku towary przestają podlegać procedurze tranzytu w Federacji Rosyjskiej.

Tutejszy Urząd potwierdza stanowisko Podatnika odnoszące się do powyższego przypadku.
W opisanej sytuacji wprawdzie transakcja nabycia towarów nastąpiła od firmy mającej siedzibę w Holandii, jednakże towary od momentu rozpoczęcia wysyłki - z kraju trzeciego do czasu jej zakończenia - w Rosji (również kraju trzeciego) objęte były procedurą tranzytu. A zatem przemieszczenie towarów pomiędzy Holandią a Polską (państwami Wspólnoty) nie stanowi w tym przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego własnych towarów. Ponieważ procedura tranzytu towarów nie została zakończona również na terytorium Polski fakt przemieszczenia towarów przez terytorium Polski nie jest także rozpoznawany jako import towarów na terytorium Polski. Ponieważ, jak wynika z treści pisma, procedura tranzytu zostanie zakończona na terytorium Rosji - kraju docelowego transportowanych towarów, nabywca towarów w tym państwie będzie zobligowany do uiszczenia należności celno-podatkowych, obowiązujących w tym państwie z tytułu importu towarów. Przedstawione stanowisko jest, jak słusznie zauważa Wnioskodawca, uzasadnione dyspozycją art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu potwierdza stanowisko Podatnika orzekając jak w sentencji postanowienia.

Nadmienia się, że interpretacja niniejsza jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie Stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia - Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, ul. Wadowicka 10, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu - w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia postanowienia - zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 i 239 ustawy Ordynacja podatkowa.