Stan faktyczny w sprawie:

Podatnik prowadzi sprzedaż kart stałego klienta umożliwiających ich nabywcom wykorzystanie limitu pieniężnego przysługującego danej karcie na usługi świadczone przez podatnika. Podatnik świadczy usługi podlegające opodatkowaniu i zwolnione od podatku od towarów i usług.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a także inne czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (ust. 2 w/w artykułu).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 w/w ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 w/w ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Sprzedawana przez podatnika karta stałego klienta uprawnia do korzystania w oznaczonym terminie z usług. Karta taka nie stanowi towaru, jednakże stanowi dokument wydany w zamian za dokonanie przedpłaty, zaliczki na poczet usług świadczonych w przyszłości, gdyż upoważnia do odbioru świadczenia.

Stosownie do treści art. 19 ust. 1 w/w ustawy jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania w tej części.

W związku z tym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania należności, a zatem w momencie zakupu karty przez klienta.

W zakresie obowiązku ewidencjonowania stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 111 w/w ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W art. 109 ust. 3 wskazano, iż podatnicy z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134, art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, wydanym na podstawie delegacji wynikającej z art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług, obowiązującym w dalszym ciągu, w związku z treścią art. 169 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2 są obowiązani m.in. do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży z zastosowaniem kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Wskazać przy tym należy iż przepisy dotyczące kas rejestrujących nie zabraniają podatnikowi dokonywania korekty podstawy opodatkowania, jednakże istotne jest aby prowadzone przez podatnika ewidencje, o których mowa w art. 109 ust. 3 w/w ustawy, odzwierciedlały stan faktyczny i prawidłowo określały przedmiot i podstawę opodatkowania.