P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 i art. 216 i 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), w związku z wnioskiem Podatnika z dnia 23 marca 2005 r. (sporządzonym w dniu 22 marca 2005 r.), uzupełnionym w dniu 6 maja 2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie czy ponoszone wydatki na sponsoring mogą być w Spółce kosztem uzyskania przychodów.

Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze podziela stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej postawionego pytania w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym.

U Z A S A D N I E N I E

I. Stan faktyczny:

Wnioskodawca w złożonym wniosku oraz w uzupełnieniu do złożonego wniosku, przedstawił następujący stan faktyczny:

Spółka sponsoruje drużynę piłkarską biorąca udział w rozgrywkach amatorskiej ligi szóstek piłkarskich, organizowanych przez Zielonogórskie Towarzystwo Piłki Nożnej Pięcioosobowej w Zielonej Górze. Umowa została zawarta bezpośrednio z przedstawicielem drużyny, bez pośrednictwa wymienionego Towarzystwa. Spółka informuje, że przekazała drużynie gotówkę oraz stroje i sprzęt sportowy, wymagając w zamian spełnienia w umowie następujących świadczeń wzajemnych:

• drużyna piłkarzy przyjmie nazwę Spółki i będzie jej używała do zakończenia rozgrywek sezonu 2004/2005,
• na koszulkach zawodników będzie widniało logo Spółki,
• we wszystkich wywiadach (prasa i telewizja lokalna) podawana będzie nazwa SPONSORA,
• SPONSOROWANY reprezentował będzie w całym sezonie 2004/2005 wyłącznie SPONSORA.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Spółka podała, że informacje o drużynie piłkarskiej SPONSORA, wynikach rozgrywek oraz miejscu rozgrywania poszczególnych meczów zamieszczane są sukcesywnie na stronie internetowej Zielonogórskiego Towarzystwa Piłki Nożnej Pięcioosobowej.

Spółka poinformowała, że w powyższej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

II. Pytanie Podatnika.

Czy wydatki na sponsoring mogą być Spółce kosztem uzyskania przychodów?

III. Stanowisko Podatnika.

Wydatki zostały zakwalifikowane do reklamy publicznej (mecze odbywają się na ogólnie dostępnych boiskach sportowych) i mają na celu zapewnienie pozytywnego rozgłosu o firmie, zapoznanie z logo firmy, co w perspektywie wpłynie na wzrost przychodów Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy jego wydatki na sponsoring mogą być kosztem uzyskania przychodów bez żadnych ograniczeń.

IV. W odpowiedzi na powyższe Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze podziela stanowisko Podatnika, iż wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zawartej umowy sponsoringu drużyny piłkarskiej można w całości zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów taksatywnie wymienionych w art. 16 ust. 1. Obowiązujące przepisy prawne stwarzają podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże on ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nie jest to wydatek wyliczony, jako wyłączony z kosztu podatkowego. Warunkiem uznania wydatku za koszt podatkowy jest również to, by jego poniesienie miało lub mogło mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W orzecznictwie zwraca się uwagę na to, że ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem osiągnięcia przychodów. Cel ten musi być zatem widoczny, a ponoszone koszty winny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać, jako realny. Wydatek ten powinien być racjonalny i gospodarczo uzasadniony.

Również w przypadku reprezentacji i reklamy, podstawową zasadą zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie danego wydatku w celu osiągnięcia przychodu. Istotny jest więc związek przyczynowo-skutkowy danego wydatku pomiędzy poniesieniem wydatku, a uzyskaniem przychodu. Ponadto wydatkowanie kwot winno mieć związek z działalnością prowadzona przez podatnika. Zauważyć należy, że charakter winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością, aby możliwa była ocena oparta na zasadzie logiki i zasad doświadczenia życiowego, że wydatki te mogą mieć wpływ na uzyskanie przychodu.

Ustawodawca przewidział ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków na reprezentację i reklamę. Wydatki te mogą być uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów do wysokości nieprzekraczającej 0,25 % wartości przychodów. Wyjątkowo, wydatki na reklamę mogą być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli przeznaczone są na reklamę prowadzoną w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy). W literaturze i orzecznictwie rozróżnia się reklamę publiczną (prowadzoną w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób) i niepubliczną. "Publiczny" według Słownika języka polskiego, PWN, Warszawa 1989, to "dotyczący ogółu ludzi, służący ogółowi, dostępny dla wszystkich, ogólny, powszechny, społeczny, nieprywatny". Reklamę publiczną cechuje nieograniczony krąg adresatów i przypadkowość odbiorcy. O kwalifikacji wydatków decyduje forma dotarcia do adresata, a nie cechy własne danej reklamy. Podstawowa różnica pomiędzy reklamą publiczną, a niepubliczną uzależniona jest od adresata, do którego jest skierowana. Reklama publiczna winna docierać do przypadkowego odbiorcy, a nie do świadomie ograniczonego kręgu osób. Odbiorcami reklamy publicznej może być potencjalnie nieograniczony, anonimowy krąg osób.

Jedną z form działań marketingowych, polegającą na wspieraniu finansowym, bądź rzeczowym określonego podmiotu w zamian za promowanie nazwy, logo finansującego jest sponsoring. Orzecznictwo sądów administracyjnych kwalifikuje czynności polegające, m.in. na umieszczaniu reklam na bandach, na koszulkach zawodników, czy też ustawieniu logo podatnika za bramką boiska, stadionu sportowego, jako usługę sponsoringu. W wyrokach padają stwierdzenia, iż sponsoring stał się popularną formą reklamowania przez podmioty gospodarcze, ponieważ działania podejmowane w ramach sponsoringu zmierzają do podniesienia prestiżu sponsora, a w konsekwencji dążą do zwiększenia przychodu firmy. Sponsoring nie wpływa jednak na popyt w sposób tak bezpośredni, jak reklama. Przeważnie wspiera on działalność reklamową, w szczególności utrwala znak towarowy lub nazwę firmy. Na mocy umowy sponsoringu sponsor zobowiązuje się sfinansować określone przedsięwzięcie w zamian za reklamę swojej firmy, która ma na celu zwiększenie popularności sponsora, jego renomy oraz dotarcie do szerokiego grona odbiorców. Jeśli więc, jak wynika to z przedstawionego stanu faktycznego, na skutek poniesienia wydatków na wsparcie finansowe drużyny piłkarskiej informacje o sponsorze docierają do szerokiego kręgu odbiorców, poniesione na ten cel wydatki można zaliczyć w całości w ciężar kosztów uzyskania przychodów.