POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie opodatkowania dochodów uzyskanych za granicą – możliwość odliczenia od podatku kwoty pobranego podatku przez urząd skarbowy na Tajwanie

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka wystawiła w dniu 20.12.2004r. dla zagranicznej osoby prawnej z siedzibą na Tajwanie fakturę za usługę polegającą na dostawie w wersji elektronicznej modelu statku wraz ze strukturą dla obsługi bazy danych. W dniu 28.02.2005r. Spółka otrzymała zapłatę za ww. fakturę w kwocie pomniejszonej o zapłacony u źródła, tj. na Tajwanie, podatek. Dodatkowo w dniu 30.03.2005r. Spółka otrzymała deklarację podatkową potwierdzającą potrącenie podatku.

Podatnik stoi na stanowisku, iż mając na uwadze treść art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może dokonać odliczenia podatku zapłaconego za granicą od podatku należnego w Polsce.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Podatnicy mający siedzibę lub zarząd w Polsce mogą uzyskiwać dochody pochodzące zarówno z kraju, jak i z zagranicy, są oni jednak opodatkowani od całości osiąganych przez siebie dochodów w państwie siedziby, podlegają więc nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przy czym dochody uzyskiwane przez rezydenta poza granicami Polski mogą być także opodatkowane w państwie źródła.

Z kolei w myśl art. 20 ust. 1 wymienionej ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2005r. - jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, dochody te łączy się z dochodami osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Powyższy przepis jako metodę unikania podwójnego opodatkowania określa metodę zaliczenia. Aby podatnicy objęci nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce mogli skorzystać z zaliczenia podatku zapłaconego za granicą na poczet podatku w Polsce, muszą zostać spełnione następujące warunki:

• podatnik osiąga dochód za granicą,
• umowa międzynarodowa zawarta pomiędzy Polską a państwem źródła nie zwalnia dochodu uzyskanego za granicą od opodatkowania w Polsce (art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15.02.1992r.),
• podatek został faktycznie uiszczony w państwie źródła.

Regulacja art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma zastosowania do dochodów podatnika, objętego w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, jeśli zgodnie z umową międzynarodową dochody osiągnięte przez tego podatnika za granicą podlegają opodatkowaniu wyłącznie za granicą, tj. w państwie źródła. Jednakże między Polską a Tajwanem nie została zawarta stosowna umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dodatkowo przepis art. 20 ust. 1 wymienionej ustawy wskazuje, iż aby dokonać odliczenia podatku zapłaconego za granicą, Podatnik winien dysponować informacjami stwierdzającymi fakt jego rzeczywistej zapłaty oraz wysokość uiszczonej kwoty podatku. Nie budzącym wątpliwości potwierdzeniem faktu zapłaty podatku za granicą oraz jego wysokości, jest stosowne poświadczenie sporządzone przez urząd skarbowy w państwie źródła.

Zatem możliwe jest odliczenie (w granicach określonych w ustawie) przez Spółkę zapłaconego za granicą podatku od dochodu uzyskanego poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż Spółka potwierdziła fakt pobrania i zapłacenia tegoż podatku stosownym dokumentem, tj. deklaracją podatkową złożoną do tajwańskiego urzędu skarbowego.

Biorąc powyższe pod uwagę przedstawione przez Spółkę we wniosku stanowisko jest prawidłowe.