POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika, z dnia 08 lutego 2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 11.02.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie ustalenia podstawy opodatkowania oraz ujęcia na fakturze czynności - dokonanej przez podmiot zajmujący się sprzedażą i serwisem sprzętu kontrolno-pomiarowego podlegającego obowiązkowi legalizacji przez Okręgowy Urząd Miar (zwany dalej OUM) - polegającej na wyłożeniu przez Podatnika, działającego jako wnioskodawca przed OUM w imieniu i na rzecz nabywców jego towarów i usług, kosztów przedmiotowej legalizacji a następnie ich zwrotowi w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik dokonuje sprzedaży oraz serwisu sprzętu kontrolno-pomiarowego ochrony środowiska i bezpieczeństwa pracy. Wstępne sprawdzenie urządzenia (kalibracja) oraz ewentualne naprawy dokonywane są bezpośrednio przez Podatnika. Natomiast obowiązkowa legalizacja – po wystąpieniu przez Podatnika (na podstawie umów zawartych z kontrahentami) z wnioskiem w imieniu i na rachunek klienta Podatnika – jest przeprowadzana przez OUM. Podatnik jest obciążany przez OUM z tytułu opłaty za przeprowadzoną legalizację, która jest następnie zwracana przez kontrahentów Podatnika (tzw. „koszt wyłożony” – cytat z wniosku).

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy właściwym jest pominięcie na fakturze (oraz nie ujęcie w podstawie opodatkowania), wystawionej z tytułu wykonania czynności około-legalizacyjnych, zasadniczych kosztów legalizacji (urzędowej opłaty).

Zdaniem Podatnika, koszty związane stricte z legalizacją nie powinny go obciążać a tym samym nie powinny być ujmowane jako obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podatnik powołuje się na wymienione wyżej umowy sporządzane w oparciu o uregulowania wynikające ze specyfikacji warunków zamówienia publicznego oraz fakt, iż nie jest on uprawniony do świadczenia tego typu usług, aby mogły być one przedmiotem dalszej odsprzedaży. Czynności legalizacyjne mogą być przeprowadzane wyłącznie przez OUM a ich ceny nie podlegają negocjacjom, ponieważ są określane przez Prezesa Głównego Urzędu Miar jako ceny urzędowe. Koszty stricte legalizacyjne zostały pominięte przez Podatnika w zawartych z kontrahentami umowach, natomiast pomiędzy stronami zawarto dodatkowe umowy, na podstawie których Podatnik działa w imieniu i na rachunek kontrahentów, występując z wnioskiem do OUM, zaś na wystawionym świadectwie legalizacyjnym (stanowiącym udokumentowanie prawidłowo wykonanej usługi) jako konkretnego użytkownika określono kontrahentów.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawne, tut. Organ stwierdza, co następuje:

Jak wynika z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego, dokonuje on: dostaw oraz serwisu towarów, które zgodnie z odrębnymi przepisami prawa podlegają obowiązkowi legalizacji dokonywanej wyłącznie przez Okręgowy Urząd Miar (OUM).

Z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 w/w ustawy przez towary - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Z mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu ust. 2 art. 15 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z informacji przedstawionych w zapytaniu Podatnik dokonuje na rzecz swoich kontrahentów dostawy oraz serwisu towaru tj. analizatora wydechu podlegającego z mocy prawa obowiązkowej legalizacji dokonywanej przez uprawniony do tego organ - OUM. Nie można więc w tym przypadku mówić o „rozliczeniu kosztów wyłożonych” usług legalizacji przedmiotowych analizatorów. Podatnik w przedstawionym stanie faktycznym wyraźnie zaznaczył, iż wystawione przez OUM świadectwo legalizacyjne jest udokumentowaniem prawidłowo wykonanej przez Niego usługi, które to dopiero stanowi o spełnieniu przez Niego świadczenia (usługi serwisowej, którą w zawartej z kontrahentami umowie zobowiązał się wyświadczyć) w sposób kompletny i właściwy – dopiero w tym momencie świadczenie zostanie uznane za spełnione – w przeciwnym razie usługa nie będzie mogła zostać uznana za prawidłowo wykonaną.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje zaś całość świadczenia należnego od nabywcy.

W świetle powyższego kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dostawą lub serwisem danego towaru i inne elementy kształtujące cenę, której sprzedawca żąda od nabywcy, a więc także opłatę za legalizację urządzenia.

Tak skalkulowana kwota należności powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego towaru (w przypadku dostawy) lub danej usługi (serwisu).

Sprzedający jako czynny podatnik podatku od towarów i usług winien również stosownie do postanowień art. 106 ustawy o VAT, uwzględniając zapisy rozdziału 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) wystawić fakturę VAT.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powyższych unormowań prawnych należy zatem stwierdzić, iż przedmiotowe opłaty legalizacyjne, z tytułu których Podatnik poniósł wydatki a następnie zostały one Podatnikowi zwrócone przez kontrahentów, stanowią obrót w myśl ustawy o VAT oraz powinny zostać włączone do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług zarówno w przypadku dostawy towarów, jak i świadczenia usług serwisowych tych towarów.

Koszty te stanowią bowiem środki Podatnika, które musiał on zaangażować w celu zrealizowania legalnych, zgodnych z odrębnymi przepisami prawa: dostawy towaru bądź świadczenia wyżej wymienionej usługi.