Podatnik złożył wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, prosząc o wyjaśnienie czy otrzymany zwrot wydatków na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, w części dotyczącej wyposażenia stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej i powinien być wykazany w kolumnie 8 podatkowej księgi przychodów i rozchodów z datą faktycznego otrzymania środków...

Wnioskodawca wskazał, że jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą otrzymał dotację z PFRON na dofinansowanie utworzonych nowych miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych. Z tych środków został zakupiony stosowny sprzęt, który jest ściśle związany z nowo tworzonymi stanowiskami pracy: kucharz, sprzedawca paliw oraz kucharz – barman.

Uzasadniając własne stanowisko Wnioskodawca podniósł, że podstawą prawną dla uruchomienia środków jest ustawa z dnia 27.08.2005 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 ze zm.) oraz wydane na podstawie art. 26 ust. 9 tej ustawy rozporządzenie wykonawcze Ministra Polityki Społecznej z dnia 15.09.2004r. w sprawie zwrotu kosztów przystosowania stanowisk pracy, adaptacji pomieszczeń i urządzeń do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu (Dz.U. Nr 215, poz. 2186). Z przepisów powyższych wynika, że środki te stanowią zwrot kosztów dla pracodawcy, który przez okres co najmniej 36 miesięcy zatrudnia osoby niepełnosprawne, a otrzymane środki przeznaczy na zakup stosownego sprzętu.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te z są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a – 22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że dla podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, co do zasady wszelkiego rodzaju dofinansowania stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej i powinny być wykazane w kol. 8 podatkowej księgi przychodów i rozchodów w momencie otrzymania dofinansowania. W przypadku gdy zwrot kosztów dotyczy zakupu wyposażenia, będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej i powinien zostać wykazany w kol. 8 podatkowej księgi przychodów i rozchodów pod datą faktycznego otrzymania środków.

Zgodnie z ustawą z dnia 27.08.2005 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 ze zm.) oraz rozporządzenia wykonawczego Ministra Polityki Społecznej z dnia 15.09.2004 r. w sprawie zwrotu kosztów przystosowania stanowisk pracy, adaptacji pomieszczeń i urządzeń do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu (Dz.U. Nr 215, poz. 2186) przedsiębiorcy zatrudniający osoby niepełnosprawne mogą ubiegać się o zwrot kosztów przystosowania stanowiska obejmującego m.in. koszty zakupu środków trwałych stanowiących wyposażenie związane z przystosowaniem stanowiska umożliwiającego wykonywanie przez pracownika niepełnosprawnego powierzonych czynności na poziomie porównywalnym z analogicznymi czynnościami wykonywanymi przez pracownika pełnosprawnego.

Celem takiego świadczenia określonego w przepisach dotyczących rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, jest popieranie określonej działalności przedsiębiorców, ukierunkowanej na zatrudnianie osób niepełnosprawnych m.in. poprzez zwrot kosztów utworzenia stanowiska pracy.

Dyspozycja art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, że dotacje, subwencje dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków są przychodem z działalności gospodarczej, z wyjątkiem gdy przychody te z są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a – 22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Regulacja powyższa ma również zastosowanie do wyposażenia, którego zakup został dofinansowany ze środków pochodzących z PFRON, jeżeli przewidywany okres jego używania jest dłuższy niż rok. Wyposażenie w takich przypadkach stanowi bowiem środek trwały.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala jedynie na nie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł (art. 22d ustawy). W takim przypadku wydatki poniesione na ich nabycie stanowią koszt uzyskania przychodu w miesiącu oddania ich do używania.

W przypadku wyposażenia będącego środkiem trwałym ustawa pozostawia podatnikowi wybór sposobu zaliczenia w koszty poniesionych wydatków na zakup albo w sposób bezpośredni, albo w postaci odpisów amortyzacyjnych. Nie zmienia to jednak faktu, że wyposażenie o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok stanowi nadal środek trwały pomimo, iż jego wartość nie przekracza 3.500 zł.

Jeżeli zatem przyjmie się, iż wyposażenie stanowi środek trwały, to do ustalenia przychodów związanych z otrzymaniem zwrotu kosztów zakupu tego wyposażenia będzie miała zastosowanie regulacja określona w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą zwrot kosztów zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych związanych m.in. z zakupem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a – 22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – przez co należy także rozumieć jednorazowe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów zakupu wyposażenia – to, jako wyjątek od ogólnej zasady, nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przyjęcie, że wyposażenie stanowi środek trwały ma dalsze konsekwencje w rozliczaniu kosztów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy odpisy amortyzacyjne nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodu. Nie stanowią bowiem kosztu uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a – 22o (a więc i zaliczenie w koszty wyposażenia), od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie, zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jeżeli natomiast wyposażenie nie stanowi środka trwałego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przewidywany okres używania nie przekracza jednego roku), jego zakup będzie stanowił koszt uzyskania przychodu a otrzymany zwrot kosztów będzie przychodem, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy wykazać w podatkowej księgi przychodów i rozchodów w momencie otrzymania dofinansowania.

Zgodnie z powyższym stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Informacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, wg stanu prawnego na dzień udzielenia odpowiedzi.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organ podatkowy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.