Według przedstawionego stanu faktycznego Podatnicy zaciągnęli pożyczkę, która w całości została przeznaczona na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Za kwotę pożyczki zakupiono środki trwałe - samochody. Z umowy pożyczki wynika, że może być ona wykorzystana na dowolny cel.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych art. 23 ww. ustawy.

Podatnik może uznać poniesione wydatki za koszty uzyskania przychodów pod warunkiem że:wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą,ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu,wydatki te nie mogą znajdować się w tej grupie wydatków i odpisów, których zgodnie z art. 23 ust.1 cytowanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jeżeli zatem pożyczka (kredyt) zostanie przeznaczona na prowadzoną działalność gospodarczą, to uznać należy, iż również poniesione przez pożyczkobiorcę (kredytobiorcę) odsetki od kredytu, mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i osiąganym przychodem. W związku z tym mogą one zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). A zatem dopiero zapłacenie odsetek od zobowiązań daje możliwość zaliczenia ich w koszty uzyskania przychodów.

Ponadto, jak wynika z treści art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Zatem w przypadku wykorzystania pożyczki (kredytu) na zakup środka trwałego, odsetki zapłacone przed jego przekazaniem do użytkowania podwyższają wartość początkową środka trwałego, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne, natomiast po tym okresie (czyli od momentu przyjęcia środka trwałego do użytkowania), odsetki będą kosztem uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy stany faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.