P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 4 i § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione w piśmie z dnia 12 maja 2005 r. (data wpływu 20 maja 2005 r.) w sprawie, zasad opodatkowania nagród otrzymywanych przez pracowników w ramach organizowanego konkursu przez Spółkę na najlepszego kierowcę-sprzedawcę jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 12 maja 2005 r. Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zasad opodatkowania nagród otrzymywanych przez pracowników w ramach organizowanego konkursu przez Spółkę na najlepszego kierowcę-sprzedawcę

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka organizuje konkurs dla swoich pracowników zatrudnionych na stanowisku kierowca-sprzedawca. Regulamin określa, że trzech pracowników którzy sprzedadzą w danym miesiącu najwięcej opakowań danego asortymentu otrzymają nagrodę w postaci bonu w wysokości 300 zł. Na zakończenie konkursu, czyli po sezonie wyłonieni zostaną dwaj najlepsi kierowcy, którzy otrzymają nagrody w postaci wycieczek dwuosobowych o wartości 3.000 zł każda. Nagrody rzeczowe pokrywane są ze środków obrotowych Spółki.

Wątpliwości Spółki dotyczą zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. - zwanej dalej "ustawą"). Zdaniem Spółki nagrody rzeczowe otrzymane w tego rodzaju konkursie stanowią przychód ze stosunku pracy i podlegają obowiązkowi podatkowemu w takim samym zakresie jak wynagrodzenie za pracę.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Dla kwalifikacji danego przychodu jako przychodu pochodzącego ze stosunku pracy decydującego znaczenia nie ma nazwa świadczenia czy też tytuł wypłaty, ale przede wszystkim fakt, w ramach jakiego stosunku jest ono otrzymywane, od kogo pochodzi i na czyją rzecz jest dokonywane. Świadczeniodawcą jest pracodawca, natomiast beneficjentem jest pracownik. Pracodawca może przekazywać swoim pracownikom między innymi określone świadczenia rzeczowe, które mogą mieć charakter obowiązkowy albo też charakter dobrowolny. Świadczenia nieobowiązkowe, których podstawą jest decyzja podmiotu zatrudniającego, mogą mieć bardzo zróżnicowany charakter i uzależnione są od okoliczności danego przypadku. Zawsze jednak przedmiotem świadczeń są określone rzeczy.

Świadczenia, których istotą są określone usługi lub możliwość korzystania z danych usług (wycieczka) lub rzeczy (bony towarowe), należą do kategorii świadczeń ponoszonych za pracownika lub innych świadczeń nieodpłatnych (częściowo odpłatnych).

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 i art. 236 § 2 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.) opłacie tej podlegają podania i załączniki do podań składane w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej. Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej zawiera załącznik do ww. ustawy. Zgodnie z pozycją 1, części I, powołanego załącznika do ustawy opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.