Postanowienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suchej Beskidzkiej, działając na podstawie art. 14 a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 21.04.2005 r. w sprawie udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku z dnia 19.04.2005 r. Pana stanowisko nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

We wniosku z dnia 19.04.2005 r. informuje Pan, że w roku 2004 uzyskał Pan dochody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w Polsce oraz w Anglii. Pana wątpliwość dotyczy rozliczenia zeznania podatkowego za rok 2004 r. Pana pytanie brzmi, czy podatnik, który uzyskał dochody z tyt. prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce i w Anglii postąpi prawidłowo, zgodnie z zastosowaniem metody określonej w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas, gdy sporządzając zeznanie roczne, do dochodów uzyskanych w Polsce doda dochód stanowiący podstawę opodatkowania w Anglii (dochód pomniejszony o dochód zwolniony z opodatkowania). Przedstawione we wniosku - Pana własne stanowisko w sprawie uznano za nieprawidłowe, powyższe uzasadnia się w następujący sposób.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, które mają miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają w naszym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Nałożenie takiego obowiązku oznacza, że wszystkie ich dochody podlegają opodatkowaniu w Polsce, niezależnie od tego gdzie zostały osiągnięte, w kraju czy za granicą. Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis art. 3 ust. 1 ustawy stosuje się jednakże z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Polscy przedsiębiorcy prowadzący za granicą działalność gospodarczą opłacają tam z tego tytułu podatek według przepisów obowiązujących w państwie, w którym działalność jest wykonywana. Jeżeli z państwem tym zawarta została umowa o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu, to obowiązek ten istnieje tylko wówczas, gdy działalność ta zostanie uznana za zakład w świetle uregulowań przyjętych w umowie.

Z zawartej umowy pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 16.12.1976 r. (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20) wynika zasada (art. 7 ust. 1 umowy), że przedsiębiorstwo mające swoją siedzibę w jednym z umawiających się państw, a prowadzące działalność na terytorium drugiego państwa, co do zasady podlega opodatkowaniu tylko w tym państwie, w którym ma siedzibę, chyba, że prowadzi w tym drugim państwie działalność gospodarczą za pośrednictwem położonego w tym państwie zakładu. Jeżeli działalność w drugim kraju jest prowadzona za pośrednictwem zakładu, wówczas dochody tego zakładu podlegają opodatkowaniu w tym drugim państwie (państwie źródła). Prawo do opodatkowania zysków, jakie zagraniczne przedsiębiorstwo osiąga w danym kraju, nie rozciąga się na wszystkie dochody uzyskane na jego terytorium, lecz tylko na tę ich część, która została uzyskana za pośrednictwem zakładu.

W rozumieniu art. 5 ust. 1 i 2 umowy zawartej z Anglią, określenie zakład oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa. Określenie zakład obejmuje w szczególności; miejsce zarządzania, filię, biuro, zakład fabryczny, warsztat, kopalnię, źródło ropy naftowej, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych, urządzenie lub budowlę wykorzystywana dla badań bogactw naturalnych, budowę albo montaż - których okres przekracza 12 m-cy.

W państwie, w którym wykonywana jest działalność poprzez prowadzony tam zakład, dochód z tej działalności podlega opodatkowaniu w tym państwie, a zatem dla tej działalności powinna być prowadzona rachunkowość według przepisów prawnych tego państwa. Wynikające z niej dane stanowią podstawę do ustalenia wysokości dochodu osiągniętego przez zakład.
Umowa z Anglią określa dodatkowo w jaki sposób będzie określany dochód zakładu. Przy ustalaniu zysku zakładu należy go traktować tak, jakby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem (art. 7 ust. 2 umowy). Odnosi się to zarówno do obliczania przychodów, jak i kosztów działającego zakładu, przy czym umowa dopuszcza przy ustalaniu zysków zakładu możliwość odliczenia nakładów ponoszonych dla zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym państwie, w którym leży zakład, czy gdzie indziej (art. 7 ust. 3).

Prowadząc działalność gospodarczą za granicą, za pośrednictwem utrzymywanego tam zakładu, opłaca Pan podatek zarówno w Polsce jak i za granicą (od dochodu przypisanemu zakładowi). Jeżeli polski rezydent uzyskuje dochody z działalności prowadzonej przez położony w drugim państwie zakład, to umowa zawarta z Anglią przewiduje w tym zakresie metodę unikania podwójnego opodatkowania t. j. metodę odliczenia proporcjonalnego (inaczej zaliczenia, potrącenia lub kredytu podatkowego) – określoną w art. 23 ust. 2 umowy.
Metoda ta polega na tym, że w Polsce podatek zapłacony za granicą, podlega odliczeniu od podatku obliczonego od łącznych dochodów uzyskanych w roku podatkowym, ale tylko do wysokości podatku przypadającego na dochód uzyskany za granicą.

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych metodę odliczenia proporcjonalnego przewiduje art. 27 ust. 9 ustawy. Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to jednak nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepis art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.Ponieważ z powołanych powyżej przepisów wynika, że z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej łączy się dochody uzyskane za granicą, zatem do sumy dochodów, od których wylicza się podatek dochodowy w Polsce winny być, obok dochodów uzyskanych w Polsce, zaliczone dochody uzyskane w Anglii, a nie jak pisze to Podatnik; dochody w wysokości przyjętej w Anglii jako podstawa opodatkowania (dochody pomniejszone o kwotę dochodów zwolnionych z opodatkowania).

Powyższa interpretacja;
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podmiotu podatnika/ płatnika/ inkasenta/ następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
W dacie wydania niniejszego postanowienia w stosunku do podatnika nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suchej Beskidzkiej w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.