Z zapytania w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się m.in. świadczeniem usług spedycji, przeładunku, transportowych oraz pośrednictwa związanego z usługami transportowymi. W ramach świadczonej usługi transportowej na terenie Unii Europejskiej spółka wykonuje przewozy przez terytorium Niemiec dla polskich firm (przewozy są dokonywane na podstawie jednorazowych zleceń transportowych). W związku z faktem, iż zostały podniesione opłaty za przejazd niemieckimi autostradami, u Wnioskodawcy pojawiły się wątpliwości czy powstałe dodatkowe koszty powinny podwyższać podstawę opodatkowania ww. wewnątrzwspólnotowej usługi transportowej.

Spółka przedstawiła stanowisko, że w związku z tym, że dodatkowo powstałe koszty ponoszone są w ramach odpłatnie świadczonych usług i są kosztami ściśle związanymi z wykonaniem danej usługi i stanowią jej elementarną część, powinny podwyższać podstawę opodatkowania z tytułu tych usług, a następnie całość winna być opodatkowana według stawki podstawowej 22%, jako że jest to wewnątrzwspólnotowa usługa transportowa i wykonuje ją Polak dla Polaka.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany informuje co następuje:

Zgodnie z art. 31 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej "ustawą" - podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić. Podstawa opodatkowania, o której mowa powyżej, obejmuje:

1. podatki, cła i inne należności płacone w związku z nabyciem towarów,

2. wydatki podatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Ponadto na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. Z powyższego stanu prawnego wynika, iż Ustawodawca wyraźnie odnosi się do przepisów dotyczących statystyki publicznej w zakresie prawidłowego klasyfikowania danej czynności do określonej grupy towarów lub usług dla potrzeb opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W opinii tutejszego organu podatkowego powyższe przepisy należy interpretować w ten sposób, aby w praktyce nie dochodziło do sztucznego dzielenia poszczególnych części usługi głównej na usługi częściowe, co mogłoby doprowadzić do nieprawidłowości w opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług np. poprzez zmianę stawki podatku. Z opisanego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż następuje dodatkowe obciążenie za koszty poniesione w związku z wykonaniem wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów. Tutejszy organ podatkowy stoi na stanowisku, iż koszty te winny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług tak samo jak usługa główna, bowiem sam koszt opłaty drogowej nie stanowi odrębnej czynności i sam w sobie nie jest odrębnym świadczeniem od usługi głównej. Stanowisko to znajduje swoje odzwierciedlenie w orzeczeniu Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-349/96 - Card Protection Plan Ltd, w którym stwierdzono m.in., iż "W celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu artykułu 2(1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej."

Z uwagi na powyższe jeżeli w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podstawa opodatkowania obejmuje m.in. wydatki związane z transportem, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia, nie ma podstawy do odrębnego opodatkowania usługi transportowej i wyłączenia z podstawy opodatkowania dodatkowych kosztów związanych z podwyższeniem opłaty za przejazd niemiecką autostradą. Jeżeli usługę transportu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia wykonuje polski przewoźnik - czynny podatnik VAT, to zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy, miejscem wykonania usługi jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dostawa tej usługi (w całości) będzie opodatkowana podatkiem w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Powyższej informacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu oraz obowiązujące w dniu złożenia zapytania przepisy prawa podatkowego. Obowiązuje ona do zmiany stanu prawnego odnoszącego się do przedstawionej sytuacji faktycznej.Zgodnie z art. 14 b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. W przypadku uwzględnienia przez podatnika tej interpretacji, ma zastosowanie art. 14 c ww. ustawy.