Stan faktyczny:

Podatnik osiąga przychody z tytułu najmu lokali użytkowych (stanowiące jego własny majątek), opodatkowane na zasadach ogólnych. Uzyskiwane przychody nie stanowią źródła związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podatnik planuje zatrudnić na umowę o pracę konserwatora (remontowane obiekty wymagają konserwacji oraz remontów), utworzyć i wyposażyć biuro, zakupić samochód ciężarowy.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Stosownie do treści art. 10 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Dochodem z tego źródła, o czym stanowi art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

W odniesieniu do przychodów z najmu ma zastosowanie ogólna definicja kosztu podatkowego, która zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza, że podatnik osiągający przychody może pomniejszać je o takie koszty, które nie zostały wymienione w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów oraz dla których można znaleźć związek przyczynowo-skutkowy między ich poniesieniem a powstaniem lub zwiększeniem przychodu. Tak więc, dla zaliczenia konkretnego wydatku do kosztów uzyskania przychodów niezbędne jest istnienie związku między wydatkiem a osiągniętym przychodem z najmu. Przy czy, podatnik ma możliwość ich odliczenia pod tym warunkiem, że wykaże związek tych wydatków z osiąganym przychodem.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. amortyzacji podlegają , z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny i urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty,

• o przewidywanym okresie dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu , dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Zaś zgodnie z art. 22 ust. 8 tej ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zatem, wydatki poniesione i odpowiednio udokumentowane na utrzymanie przedmiotu najmu – lokali, związane np. z bieżącą konserwacją, remontami, administracją, odpisami amortyzacyjnymi mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Wydatki poniesione na nabycie samochodu ciężarowego, w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, bowiem środek ten nie jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (art. 22a ust. 1). Kosztem uzyskania w przedmiotowej sprawie będą natomiast związane z bieżącą eksploatacją tego samochodu wydatki (jeśli nie będzie używany do celów prywatnych), jednakże tylko wówczas, gdy będą miały wpływ na przychód z najmu przedmiotowych lokali.

Za koszt uzyskania przychodu nie mogą być uznane wydatki poniesione na urządzenie biura w jednym z lokali stanowiącym własność podatnika jak i inne z nim związane wydatki, bowiem oprócz tego, że biuro będzie stanowiło miejsce przechowywania dokumentów, lepszych warunków dla właściciela, nie będą one bezpośrednio wpływały na osiągane przychody z wynajmowanych lokali.

Ponadto, poniesione przez podatnika na wynagrodzenie, łącznie ze składnikami na ubezpieczenie społeczne pracownika (w części pokrytej przez pracodawcę) zatrudnionego przez wynajmującego na podstawie umowy o pracę (praca konserwatora) wydatki, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile podatnik jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej może być pracodawcą w rozumieniu Kodeksu pracy i płatnikiem składek ZUS.