Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ropczycach z dnia 6.06.2005 r. (znak: US.PDOF/415/7-3/05) w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Pismem z dnia 24.03.2005 r., uzupełnionym w dniu 16.05.2005 r. pani Marzena W. prowadząca działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży samochodów, w tym komis samochodowy, zwróciła się z wnioskiem do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ropczycach o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (art. 14a ordynacji podatkowej). Opisując stan faktyczny wskazała, że w ramach prowadzonej działalności nabywa samochody od osób fizycznych i sprzedaje na zasadach umowy komisu. Podatniczka pyta: czy komisant wystawiający fakturę VAT marża w sprzedaży komisowej do podatkowej księgi przychodów i rozchodów po stronie sprzedaży księguje marżę na podstawie odrębnej ewidencji, nie księgując w koszty zakupu samochodu w cenie nabycia, czy podstawą do księgowania jest prowadzona dodatkowo ewidencja sprzedaży. Przedstawiając swoje stanowisko wskazała, iż zobowiązana jest księgować do podatkowej księgi przychodów i rozchodów „tylko marżę po stronie sprzedaży z dodatkowo sporządzonej ewidencji sprzedaży, natomiast dostawy w cenie nabycia nie księguje”.

W sentencji postanowienia z dnia 6.06.2005 r. (znak: US.PDOF/415/7-3/05) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ropczycach po dokonaniu oceny stanowiska zawartego we wniosku, wskazał, że interpretacja przepisów prawa podatkowego dokonana przez podatniczkę jest prawidłowa. Niemniej w uzasadnieniu ww. postanowienia, w części dotyczącej podstawy do księgowania marży w księdze przychodów i rozchodów stwierdził, iż zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podstawą zapisów w księdze są faktury VAT, a w szczególności faktury VAT marża w przypadku sprzedaży komisowej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie analizując przedmiotowe postanowienie zważył, co następuje:

W myśl art. 14a § 1 ordynacji podatkowej, stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach (...). Udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego stosownie do zapisu art. 14a § 4 ordynacji podatkowej następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Postanowienie, na które służy zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego, zgodnie z art. 217 § 1 i § 2 ordynacji podatkowej winno zawierać m.in. rozstrzygnięcie oraz uzasadnienie faktyczne i prawne, przy czym postanowienie kończące postępowanie w sprawie, to akt z którego strona winna czerpać pełną, wszechstronną, zgodną z prawem wiedzę co do sposobu realizacji obowiązków wynikających z prawa podatkowego. Sentencja postanowienia wydanego w trybie art. 14a § 4 ordynacji podatkowej winna zatem zawierać ocenę stanowiska wnioskodawcy wyrażoną przez organ załatwiający sprawę, natomiast uzasadnienie, stanowiące integralną część postanowienia, powinno być wyjaśnieniem rozstrzygnięcia (dyspozytywna część postanowienia). Nie może zatem zachodzić rozbieżność pomiędzy tymi elementami postanowienia. Prowadziłoby to bowiem do powstania wątpliwości co do jego treści i stosowania.

W rozpatrywanej sprawie postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ropczycach z dnia 6.06.2005 r. (znak: US.PDOF/415/7-3/05) zawierające interpretację co do sposobu i zakresu stosowania prawa podatkowego zostało wydane z naruszeniem ww. uregulowań, gdyż postanowienie to zawiera rozbieżność pomiędzy rozstrzygnięciem (sentencją), a uzasadnieniem. W rozstrzygnięciu postanowienia organ I instancji uznał, że stanowisko podatniczki przedstawione we wniosku jest prawidłowe (gdy uznała ona, że zobowiązana jest księgować do podatkowej księgi przychodów i rozchodów marżę z dodatkowo sporządzonej ewidencji sprzedaży), podczas gdy w uzasadnieniu wskazał odmiennie niż podatniczka, że podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów są faktury VAT, a w szczególności faktury VAT marża w przypadku sprzedaży komisowej.

Wystąpienie powyższych rozbieżności skutkuje uchyleniem przedmiotowego postanowienia w trybie art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, który nakłada na organ odwoławczy obowiązek uchylenia z urzędu postanowienia, m. in. wówczas, gdy rażąco narusza prawo.