Dyrektor Izby Skarbowej Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 26 ust. 1 pkt 9, art. 26 ust. 5 - 7 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) oraz art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17.05.1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.), zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 29.04.2005 r. (znak: L.IUS.XVII/415/29/05) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w ten sposób, że: uznaje za nieprawidłowe stanowisko podatnika w części dotyczącej możliwości odliczenia „w rozliczeniu rocznym za 2004 r. wszystkich przekazanych darowizn kościelnych, bez żadnych ograniczeń” oraz uznaje za prawidłowe stanowisko w przedmiocie odliczenia w ww. rozliczeniu darowizn „na inne cele” do wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż 350 zł w roku podatkowym.

Pismem z dnia 16.03.2005 r. pan Krzysztof S. zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (w trybie art. 14a ordynacji podatkowej). Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pan Krzysztof S. w 2004 r. przekazał między innymi darowizny na rzecz organizacji kościelnych. W związku z tym podatnik wniósł o udzielenie interpretacji co do możliwości odliczenia w 2004 r. od dochodu pełnej wysokości darowizn przekazanych na rzecz organizacji kościelnych. Zdaniem wnioskodawcy może on odliczyć od dochodu uzyskanego w 2004 r. „wszystkie przekazane darowizny kościelne, bez żadnych ograniczeń, natomiast darowizny na inne cele tylko do kwoty 350 zł”.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanowieniem z dnia 29.04.2005 r. (znak: L.IUS.XyII/415/29/05) stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku podatnika, iż może odliczyć w rozliczeniu rocznym za 2004 r. wszystkie przekazane darowizny kościelne bez żadnych ograniczeń, natomiast darowizny na inne cele tylko do kwoty 350 zł jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, analizując wniosek pana Krzysztofa S. oraz treść postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 29.04.2005 r. (znak: L.IUS.XVII/415/29/05) zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28 - 30 oraz art. 30a - 30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 5c, 6, 8, ust. 10 - 12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele:

1. określone w art. 4 ustawy z dnia 24.04.2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 ze zm.), organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ww. ustawy o działalności pożytku publicznego prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie, realizującym te cele,
2. kultu religijnego w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż 350 zł.

Przy czym za darowizny nie uważa się wpłat, o które zmniejsza się podatek zgodnie z art. 27d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 14a ustawy z dnia 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) - art. 26 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru uwzględniającą należny podatek od towarów i usług. Przy określeniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 26 ust. 6 tej ustawy). Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogła przekroczyć w 2004 r. kwoty 350 zł z tym, że odliczeniu nie podlegały darowizny poniesione na rzecz: osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5 proc. oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub handlu tymi wyrobami (art. 26 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2004 r.). Z treści art. 26 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2004 r.) wynika, że w przypadku odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 tej ustaw (w tym darowizn na cele kultu religijnego) odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Od zasady limitowania odliczeń od dochodu z tytułu darowizn istnieje wyjątek, który dotyczy darowizn przekazywanych na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą. Wyjątek ten zawarty jest w przepisach ustaw o stosunku państwa do kościoła - w części dotyczącej darowizn na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne, które stanowią przepisy szczególne w odniesieniu do regulacji zawartych w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17.05.1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. W odniesieniu do darowizn na inne cele mają zastosowanie ogólne przepisy podatkowe. Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą podlegają więc odliczeniu od dochodu darczyńcy w roku faktycznego wydatkowania środków finansowych na ten cel, jeżeli podatnik dysponuje pokwitowaniem odbioru dokonanej darowizny. W dacie odliczenia przedmiotowej darowizny od dochodu nie jest wymagane posiadanie przez podatnika sprawozdania kościelnej osoby prawnej dotyczącego przeznaczenia tej darowizny. Sprawozdanie dotyczące przeznaczenia darowizny, przedstawione przez kościelną osobę prawną wymagane jest w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny. Po upływie ww. dwuletniego okresu, organ podatkowy może zbadać, czy podatnicy, którzy uprzednio skorzystali z przedmiotowych odliczeń, dysponują stosownym sprawozdaniem. W przypadku braku sprawozdania o przekazaniu darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą uznaje się, że nie została wypełniona dyspozycja zawarta w przepisie art. 55 ust. 7 ww. ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, a tym samym podatnik nie nabył prawa do odliczenia od dochodu darowizny w części przekraczającej limit określony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny organ II instancji stwierdził, że pan S. miał prawo do odliczenia od dochodu uzyskanego za 2004 r. całej dokonanej darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, jeżeli w dacie odliczenia ww. darowizny posiadał pokwitowanie jej odbioru przez kościelna osobę prawną. Podatnik mógł również odliczyć od dochodu za 2004 r. darowizny na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ww. ustawy prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie i realizującym te cele oraz na cele kultu religijnego - do wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż 350 zł w za rok podatkowy, na zasadach określonych w art. 26 ust. 5 - 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2004 r.

Jak z powyższego wynika, wnioskodawca przedstawił we wniosku: nieprawidłowe stanowisko w części dotyczącej możliwości odliczenia „w rozliczeniu rocznym za 2004 r. wszystkich przekazanych darowizn kościelnych bez żadnych ograniczeń” oraz prawidłowe stanowisko w przedmiocie odliczenia w ww. rozliczeniu darowizn „na inne cele” do wysokości dokonanej darowizny „tylko do kwoty 350 zł”. Organ I instancji w sentencji postanowienia z dnia 29.04.2005 r. uznał jednak, że „stanowisko przedstawione we wniosku (...) pana Krzysztofa S., iż może odliczyć w rozliczeniu rocznym za 2004 r. wszystkie przekazane darowizny kościelne bez żadnych ograniczeń, natomiast darowizny na inne cele tylko do kwoty 350 zł jest nieprawidłowe.”.

W związku z wystąpieniem powyższych okoliczności Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, w drodze decyzji zmienił z urzędu postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 29.04.2005 r. (znak: L.IUS.XVII/415/29/05), bowiem postanowienie to rażąco narusza prawo.

Niniejsza decyzja została wydana na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, w oparciu o stan prawny obowiązujący w 2004 r. (zgodnie z wnioskiem podatnika).