P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 15 czerwca 2005 r. (wpływ do tut. Urzędu 16 czerwca 2005 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie – biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że w drodze oferty reklamowej skierowanej do szerokiego kręgu odbiorców tj. poprzez ogłoszenia prasowe, radiowe i akcję uliczną, zostaje losowo wybrana grupa osób. Następnie powyższa grupa bierze udział w badaniu opinii publicznej. Po przeprowadzonym badaniu uczestnicy badania otrzymują upominek w postaci bonu towarowego o jednorazowej wartości mniejszej niż 100 złotych. Bon towarowy jest opotrzony logo Spółki oraz informacjami o prowadzonej przez Spółkę działalności i sprzedawanych produktach. Celem rozdawania upominków jest informowanie o działalności firmy i utrwalanie korzystnego wizerunku wśród potencjalnych klientów, zwiększenie poziomu sprzedaży.

Pytanie Spółki dotyczy kwestii , czy pozyskanie respondentów do badania opinii publicznejw drodze otwartej oferty reklamowej jest limitowane pod kątem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, działania jej, mające na celu pozyskanie respondentów do przeprowadzenia badania mają charakter reklamy publicznej, a co za tym idzie wydatki z nimi związane nie są limitowane pod kątem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są poniesione wydatki na reprezentację i reklamę w wysokości nie przekraczającej 0,25% przychodów uzyskanych w roku podatkowym, o ile reklama nie jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Natomiast wydatki związane z reklamą prowadzoną w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób są kosztem uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Z pisma wynika, że Spółka w środkach masowego przekazu zamieszcza ogłoszenia o organizowanych badaniach opinii publicznej. W odpowiedzi na te ogłoszenia potencjalni klienci zgłaszają się do udziału w w/w badaniu. Na podstawie tych zgłoszeń wyłaniana jest grupa ludzi biorąca udział w badaniu.

Analizując przedstawiony sposób prowadzenia działalności przez Spółkę stwierdzić należy, że ogłoszenia w wymienionych wyżej środkach masowego przekazu o organizowanych badaniach są reklamą o charakterze publicznym i są ściśle związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością, a zatem jej koszty stanowią koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości.

Odnośnie oceny, czy koszty związane z przekazaniem bonów towarowych (wartość powyższych bonów) osobom, które brały udział w badaniu opinii publicznej, stanowią koszty reklamy skierowanej do indywidualnie oznaczonej osoby, czy też reklamy prowadzonej w sposób publiczny, Naczelnik urzędu stwierdza, iż w takim przypadku przekazanie bonów towarowych osobom wyłonionym w trakcie publicznie organizowanego badania jest kontynuacją reklamy publicznej. Oznacza to, iż koszty związane z zakupem niniejszych bonów stanowią koszty reklamy publicznej, a zatem są kosztem uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

W świetle przedstawionych powyżej okoliczności, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu stanowisko Spółki zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy-Ordynacja podatkowa).