POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. (tj. Dz.U.z 2005r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie – biorąc pod uwagę przestawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmuje ona od spółki powiązanej powierzchnię biurową w celu dalszego podnajmu. W 2004r. Spółce udało się znaleźć ponajemców tylko na część powierzchni, natomiast pozostała część tej powierzchni nie była podnajmowana.

Zdaniem Spółki czynsz najmu płacony przez nią za wynajem całej powierzchni powinien, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić koszt uzyskania przychodu pomimo uzyskania przychodów z tytułu podnajmu tylko części tej powierzchni. Wydatek Spółki (opłaty z tytułu najmu) nie tylko zmierza do uzyskania przychodu, ale jest z przychodem wprost powiązany.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja jest prawidłowa. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wyłączonych przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów między tym wydatkiem a przychodem musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Jednakże ustawa nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu. Koszt uzyskania przychodu jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. Może się zdarzyć, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania przychodu. Brak przychodów, mimo poniesienia wydatków związanych z opłatami z tytułu najmu, nie wyklucza możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że podatnik wykaże bezpośredni związek między tego typu wydatkiem a prowadzoną działalnością. Przedmiotem działalności Spółki jest m. in. wynajem nieruchomości na własny rachunek, zatem opłaty z tytułu najmu, w okresie przejściowego braku podnajemcy, mogą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów.

Mając powyższe ma uwadze, postanowiono jak na wstępie.

Spółka zgłosiła stan faktyczny, w którym koszty z tytułu najmu powierzchni o wielkości 3000 m² przeznaczonej na podnajem, ponoszone są na rzecz podmiotu powiązanego.

Niniejsza interpretacja została udzielona przy założeniu, że w przedmiotowej sprawie nie występują okoliczności, o których mowa w art. 11 w/w ustawy. W przypadku jednak ustalenia lub narzucenia warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niezależne, dochód Spółki należy określić bez uwzględniania warunków wynikających z istnienia powiązań miedzy Spółką a właścicielem powierzchni biurowej.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.