Podatnik świadczy usługi w zakresie organizacji transportu towarów z miejsca ich wysyłki do miejsca ich odbioru, czynności polegają na zakupie usług transportowych od obcych firm - sklasyfikowane wg PKD pod symbolem 6340C "Działalność pozostałych agencji transportowych". Transport odbywa się na terenie krajów Unii Europejskiej i jest wykonywany na zlecenie zarówno polskich, jak i unijnych kontrahentów przy wykorzystaniu środków transportu podmiotów trzecich.

Wg Strony - "Świadczone przeze mnie usługi należy zaliczyć do usług spedycyjnych. Pomimo braku własnych środków transportu zajmuję się pełną organizacją transportu począwszy od załadunku towaru, poprzez jego transport i ubezpieczenie, aż do jego rozładunku. W związku z powyższym obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje w moim przypadku zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 11.03.2004 r. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustosunkowując się do powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wałbrzychu wyjaśnia co następuje:

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju a także import i eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Usługi, z wyjątkiem usług elektronicznych, identyfikowane są za pomocą klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej (art. 8 ust. 3 ww. ustawy).

Organ podatkowy uprzejmie wyjaśnia, iż w razie wątpliwości co do zaklasyfikowania określonych usług (wykonywanych czynności), należy wystąpić z zapytaniem do stosownego organu (właściwego przedmiotowo w sprawie), którym w przedmiotowym zakresie jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Przez świadczenie usług, stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 ww. ustawy należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Problematykę miejsca świadczenia przy świadczeniu usług, regulują przepisy rozdziału 3 cyt. ustawy o VAT. I tak zgodnie z zasadą ogólną unormowaną w art. 27 ust. 1 tej ustawy - w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem wyłączeń wskazanych w ust. 2-6 i art. 28. Niezależnie od omówionej wyżej zasady ogólnej, ogromną rolę odgrywają szczególne zasady opodatkowania usług określone w art. 27 ust. 2-6 oraz w art. 28 ustawy o VAT, które mają pierwszeństwo przed zasadą podstawową (ogólną).

Aby stwierdzić, w jaki sposób opodatkowane będą usługi, o których mowa we wniosku, należy zidentyfikować miejsce świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT. Może się bowiem okazać, iż usługi dotychczas wykonywane poza terytorium kraju (dawnej eksport usług), podlegać będą opodatkowaniu np. na zasadach krajowych lub też np. usługi wykonywane fizycznie w kraju zostaną potraktowane jako czynność nieobjęta zakresem ustawy o VAT.

Zgodnie z unormowaniem art. 794 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), - przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa wysłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem.

Stosownie do przepisu art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b cyt. ustawy o VAT, w przypadku usług pomocniczych do usług transportowych takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone z zastrzeżeniem art. 28.

W myśl art. 28 ust. 4 cyt. ustawy - przepis ust. 3 stosuje się również odpowiednio do usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b, jeżeli usługi te są bezpośrednio związane z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów.
Zgodnie z art. 28 ust. 3 cyt. ustawy w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Z mocy zapisu art. 28 ust. 5 pkt 1 cyt. ustawy - w przypadku usług pośrednictwa i spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna - z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl art. 28 ust. 6 ustawy w przypadku, gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Usługa spedycji musi być związana bezpośrednio z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów i jej opodatkowanie na terytorium RP bądź brak tego opodatkowania będzie niejako następstwem uznania usługi transportowej za wewnątrzwspólnotową lub krajową.

Reasumując - zasady opodatkowania usług spedycji związanych z wewnątrzwspólnotowym transportem towarów są analogiczne jak w przypadku samego transportu. Co do zasady miejscem opodatkowania jest państwo członkowskie rozpoczęcia transportu.

Jednak gdy nabywca zamawiając usługę spedycyjną podał numer, pod którym jest zidentyfikowany w innym państwie UE, to wówczas opodatkowanie następuje właśnie w tym kraju.

Stosownie do dyspozycji art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. b cyt. ustawy - obowiązek podatkowy dla usług spedycyjnych i przeładunkowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług.
Tut. organ podatkowy podkreśla, iż wyżej cyt. zasada ma zastosowanie do usług, których miejscem opodatkowania jest RP (zasady ogólne).