POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Rybniku stwierdza, że stanowisko Pani XXX – wspólnika sp. j. „ABC” z siedzibą w YYY, ul. ZZZ przedstawione we wniosku z dnia 10.06.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej :

1. Zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów i opłat ponoszonych przez

przewoźników - podwykonawców spółki, bądź ponoszonych przez spółkę, jeżeli to spółka

jest podwykonawcą usługi, takich jak :

1. Opłaty celne, opłaty sanitarne, opłaty gabarytowe itp.
2. Kosztów związanych z poniesionymi szkodami w związku z uszkodzeniem przewożonego towaru lub braki w to

1. Zaliczenia do przychodów spółki kwot wynikających z własnych not obciążeniowych z tytułu poniesienia wydatków opisanych w punkcie I. niniejszego postanowienia.

jest prawidłowe,

z zaznaczeniem, że koszty związane z postojami i pustymi przebiegami nie stanowią kosztów uzyskania przychodów jeżeli wiążą się z wadliwym wykonaniem usługi.

UZASADNIENIE

W dniu 17.06.2005r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Rybniku wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego we wniosku z dnia 10.06.2005r. wynika, że :

Prowadzi Pani działalność gospodarczą jako wspólnik Sp. J. „ABC” International Transport Export Import.

Przedmiotem działalności spółki jest świadczenie usług transportowych i spedycyjnych, krajowych i międzynarodowych.

W celu realizacji usług transportowych spółka współpracuje z innymi podmiotami gospodarczymi również świadczącymi usługi transportowe - zleceniodawcami, przewoźnikami, podwykonawcami usług. Podmioty te obciążają się wzajemnie dodatkowymi kosztami i opłatami jakie wystąpią w trakcie realizacji usług, jak również karami umownymi i odszkodowaniami z tytułu szkód powstałych w transporcie.

Na udokumentowanie tych zdarzeń wystawiane są noty obciążeniowe, które można podzielić na :

1. Noty obciążeniowe za różnego rodzaju koszty i opłaty ponoszone przez przewoźników – podwykonawców spółki takie jak: opłaty celne, opłaty sanitarne, opłaty gabarytowe itp.
2. Noty obciążeniowe za uszkodzenia przewożonego towaru lub braki w towarze.
3. Noty obciążeniowe za postoje lub tzw. puste przebiegi
4. Noty obciążeniowe za wszelkiego rodzaju kary np. za przeciążenie samochodu, brak zezwoleń.

Wobec przedstawionego stanu faktycznego uważa Pani, że :

• Wydatki poniesione na różnego rodzaju opłaty tj. opłaty celne, sanitarne, gabarytowe stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są związane z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą. Natomiast przychody powstałe z tytułu odzyskania poniesionych opłat od głównego zleceniodawcy stanowić będą przychody z działalności gospodarczej spółki.
• Wydatki wymienione pod lit. B – D, poniesione w związku z uszkodzeniem towarów w trakcie transportu, lub braki w towarze, za postoje, bądź tzw. puste przebiegi, za poniesione kary tj. brak zezwoleń, lub przeciążenia samochodu według Pani nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, gdyż można je zakwalifikować do art. 23 ust. 1 pkt. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odnośnie przychodów, które powstaną w wyniku obciążenia tymi wydatkami kontrahentów spółki uważa Pani, że przychody otrzymane z tego tytułu nie są przychodami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 14 ust. 3 pkt. 3a).

Ustosunkowując się do przedstawionego stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Rybniku dokonał oceny prawnej Pani stanowiska w w/w sprawie podatkowej w sposób następujący :

W przedmiocie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wymienionych w punkcie I lit. A zapytania : opłat celnych, sanitarnych, gabarytowych :

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Oznacza to, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów działalności wszelkich wydatków ( poza wymienionymi w art. 23) pod warunkiem, że wydatki te będą miały bezpośredni lub pośredni związek z osiąganymi przychodami.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Wydatki poniesione na w/w opłaty, mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie są wymienione w art. 23 ustawy w związku z czym stanowić będą koszt uzyskania przychodów z tytułu wykonywanej przez Panią działalności gospodarczej.

W przedmiocie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wymienionych w punkcie I lit B zapytania : wydatków za uszkodzenia towaru lub braki w towarze powstałe w trakcie transportu :

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt. 19 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki, w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że spółka oraz inni podwykonawcy obciążają się wzajemnie kosztami za uszkodzenia przewożonego towaru lub braki w towarze powstałe w trakcie realizacji usług transportowych.

Wykonując usługę transportową firma podejmująca się tego zlecenia zobowiązana jest do ponoszenia odpowiedzialności za powierzone jej mienie, stąd też zobowiązana jest do naprawienia szkody za niewłaściwe (wadliwe) wykonanie usługi.

Fakt ten nie może jednak stanowić przesłanki do zaliczenia wydatków poniesionych z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiocie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wymienionych w punkcie I lit. C zapytania : opłat za postoje lub tzw. puste przebiegi :

Przy ocenie czy koszty związane z postojami i pustymi przebiegami stanowić będą koszt uzyskania przychodów należałoby uwzględnić brzmienie art. 23 ust. 1 pkt. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku jeżeli koszty te miałyby znamiona wadliwego wykonania usługi wówczas zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt.19 ustawy o podatku dochodowym nie stanowiłyby kosztu uzyskania przychodu.

Jeżeli natomiast wydatek ten wiązałby się z normalnym wykonaniem usługi i nie wynikał z wadliwego wykonania tej usługi wówczas można by go było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym, aby zaliczyć dany wydatek to kosztów uzyskania przychodów musi zostać spełniony warunek :

• że będą to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów i pomiędzy tymi wydatkami a osiągniętym przychodem zachodzi związek przyczynowy i wydatek ma wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W przedmiocie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wymienionych w punkcie I lit. D zapytania : kar za przeciążenia samochodu, bądź brak zezwoleń :

Ustawa z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia w art. 23 ust. 1 szereg wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, a w pkt. 19 kwalifikuje do nich między innymi wydatki z tytułu kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki, w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte są w Kodeksie cywilnym. Przepis art. 483 § 1 k. c. stwierdza, iż można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego (np. zobowiązań, które polegają na dostawie towarów lub wykonaniu usług) nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Unormowania zawarte w powyższych przepisach podatkowych stanowią, że nie można uznać za koszty uzyskania przychodów następujących kar umownych i odszkodowań :

• z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,
• z tytułu zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
• z tytułu zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Stosownie do norm art. 774 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy. Cechą konstytutywną umowy przewozu jest zatem przewiezienie osób lub rzeczy do miejsca przeznaczenia. Usługi przewoźnika nie obejmują więc samego tylko działania, ale jego rezultat.

W rozpatrywanym przypadku kary zapłacone za przeciążenie samochodu lub brak zezwoleń wiązałyby się z wadliwym wykonaniem usługi.

Przewoźnik podejmując się wykonania danej usługi transportowej powinien posiadać wszystkie wymagane zezwolenia oraz znać dopuszczalną ładowność samochodu, którym przewożony będzie towar celem prawidłowego wywiązania się z powziętego zobowiązania wobec zleceniodawcy usługi.

Opierając się na w/w ustaleniach należy uznać, że kary za przeciążenia samochodu, za brak zezwoleń nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, gdyż wiążą się z wadliwym wykonaniem usługi, a to z kolei mieści się w katalogu wydatków z art. 23 ust. 1 pkt. 19 ustawy o podatku dochodowym nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiocie czy uzyskane przez spółkę przychody z tytułu wystawionych podwykonawcom lub zleceniodawcom not obciążeniowych z tytułu poniesionych wydatków wymienionych w punkcie I lit A-D są przychodami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym :

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt. 3a ustawy o podatku dochodowym do przychodów z działalności gospodarczej o których mowa w ust. 1 i 2 nie zalicza się: zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki omówione, wykazane w punkcie I lit B,C,D zapytania a dotyczące kosztów związanych z :

• uszkodzeniem przewożonego towaru lub braki w towarze,
• postojami bądź pustymi przebiegami (jeżeli wiążą się z wadliwym wykonaniem usługi)
• ponoszonymi karami umownymi za przeciążenia samochodu i brak zezwoleń

nie stanowią kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt.19 ustawy o podatku dochodowym, w związku z czym przychody uzyskane przez spółkę w wyniku obciążenia tymi

wydatkami kontrahentów spółki nie będą przychodami w myśl art. 14 ust. 3 pkt. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast wydatki omówione w punkcie I lit. A zapytania, dotyczące opłat celnych, sanitarnych oraz gabarytowych zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią koszt uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej,

w związku z czym przychody uzyskane przez firmę od zleceniodawców, z tytułu odzyskania poniesionych opłat tego rodzaju stanowić będą przychód spółki w myśl art. 14 ust.2 pkt.2 tejże ustawy o podatku dochodowym.

W podsumowaniu, uwzględniając powyższe Naczelnik Urzędu Skarbowego w Rybniku stwierdza, że stanowisko Pani zawarte w piśmie z dnia 10.06.2005r. jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa z zaznaczeniem, że wydatki poniesione z tytułu postojów i pustych przebiegów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w wypadku, jeżeli wiązałyby się z wadliwym wykonaniem usługi transportowej.

Zgodnie z art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku tj. dnia 10.06.2005r.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.