INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z nieodpłatnych świadczeń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza wykonywać usługi na terenie Polski dla firmy zagranicznej (belgijski producent materiałów wykończeniowych). Firma ta nie posiada w Polsce przedstawicielstwa, jednakże produkty swoje sprzedaje bezpośrednio wielu polskim firmom. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE.

Firma zagraniczna proponuje Wnioskodawcy zawarcie umowy agencyjnej, na podstawie której Wnioskodawca działałby, jako niezależny agent na terenie Polski, w imieniu i na rzecz tej firmy, w celu zwiększenia sprzedaży jej produktów na wyznaczonym terenie. Do obowiązków Wnioskodawcy należeć będzie aktywne pozyskiwanie zamówień, promowanie produktów, obsługa zamówień klientów, okresowe raportowanie, realizowanie planów sprzedaży - a więc pośrednictwo w sprzedaży i szeroko pojęte wspieranie sprzedaży.

Postanowienia umowy wskazują, iż Wnioskodawca zadania wykonywać będzie osobiście, bez pomocy osób trzecich. Nie będzie także upoważniony do podpisywania i zawierania umów oraz zaciągania zobowiązań w imieniu firmy z Belgii. W trakcie trwania tejże umowy Wnioskodawca nie może zawierać umów agencyjnych i pośrednictwa z innymi firmami i dotyczących innych produktów. Ponadto zobowiązany będzie wykonywać pracę osobiście i tylko na rzecz tej firmy. Z umowy wynika także, iż na Wnioskodawcy ciążą wszelkie rozliczenia podatkowe w Polsce związane z działalnością gospodarczą. Za wykonywane obowiązki Wnioskodawca otrzymywać będzie stałą prowizję miesięczną w Euro, jak również premię roczną uzależnioną od realizacji planów sprzedaży. Prowizja nie będzie miała bezpośredniego związku z konkretnymi dostawami tylko z ogólną sprzedażą na terenie Polski. Dodatkowo prowizja miesięczna powiększona byłaby o kwotę kilkuset Euro z przeznaczeniem na wynajem (leasing) samochodu do celów wykonywania powierzonych zadań. Firma belgijska będzie partycypowała w kosztach wynajmu (leasingu) samochodu do określonej kwoty. Kontrahent zagraniczny przekaże Wnioskodawcy także laptop oraz telefon komórkowy, które będą służyły wykonywaniu zadań.

Wnioskodawca dodatkowo otrzyma firmową kartę kredytową z określonym limitem, którą będzie pokrywał koszty związane z realizacją powierzonych zadań tzn. podróży (w tym paliwa), telefony biurowe itd. Rachunki w oryginałach będą przesyłane raz w miesiącu do księgowości w Belgii.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza założyć jednoosobową działalność gospodarczą PKD 46.13.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą drewna i materiałów budowlanych. Działalność ta nie będzie wykonywana na rzecz byłego pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (oznaczone we wniosku nr 3).

Czy w związku z tym, że Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta komputer, telefon oraz kartę kredytową do pokrywania kosztów podróży powstanie u Niego przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnych świadczeń...

Wnioskodawca uważa, iż nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności gospodarczej uznaje się między innymi nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów. Podobnie w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, za przychody uznaje się otrzymanie świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W przedstawionej sytuacji nie dochodzi do nieodpłatnego otrzymania i jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego. Nieodpłatnie - oznacza, że bez otrzymania czegoś w zamian, jednostronnie, bez otrzymania zapłaty. Na mocy zawartej umowy pokrycie tych kosztów jest niezbędnym warunkiem do prawidłowego i efektywnego realizowania zadań określonych w umowie i osiągania założonych planów sprzedaży. W związku z tym występuje ekwiwalentność świadczeń. Nie występuje jednostronność świadczenia - firma zagraniczna pokrywa koszty a Wnioskodawca w zamian za to świadczy usługi wyłącznie dla tej firmy i przyczynia się do wzrostu jej przychodów. Wnioskodawca nie osiąga z tego tytułu, żadnych dodatkowych korzyści (poza ustaloną prowizją), ponieważ powierzone narzędzia - komputer i telefon, a także opłacone paliwo, podróże, koszty rozmów telefonicznych, Internetu i inne koszty służą wyłącznie do realizacji kontraktu z firmą belgijską. Innymi słowy - przekazane Wnioskodawcy narzędzia i pokryte koszty służą wyłącznie do prawidłowego wykonywania usług pośrednictwa sprzedaży będących przedmiotem zawartej umowy. W związku z powyższym Wnioskodawca nie rozpoznaje przychodów, jak również i kosztów związanych z tymi wydatkami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361), przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania(art. 11 ust. 2).

Zatem przychodem jest wartość nieodpłatnych świadczeń, które nie powodują powstania u beneficjenta danej usługi, czy otrzymującego daną rzecz, obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz ponoszącego wydatki z tego tytułu (bez ekwiwalentnego świadczenia wzajemnego).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć pod tym pojęciem. W celu ustalenia jego znaczenia, w tym m.in. dla celów podatkowych, zasadne jest sięgnięcie w pierwszej kolejności do reguł wykładni gramatycznej. Należy zatem odwołać się do znaczenia jaki ten zwrot ma w języku potocznym. Zgodnie z wykładnią gramatyczną odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002).

Dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenia należy więc rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy zatem rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza wykonywać usługi na terenie Polski dla firmy zagranicznej (belgijski producent materiałów wykończeniowych). Kontrahent zagraniczny przekaże Wnioskodawcy laptop oraz telefon komórkowy, które będą służyły wykonywaniu zadań. Dodatkowo Wnioskodawca otrzyma firmową kartę kredytową z określonym limitem, którą będzie pokrywał koszty związane z realizacja powierzonych zadań tzn. podróży (w tym paliwa), telefony biurowe itd.

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca otrzymany od zagranicznego kontrahenta komputer, telefon, firmową kartę kredytową z określonym limitem, którą będzie pokrywał koszty związane z realizacją powierzonych zadań tzn. podróży (w tym paliwa), telefony biurowe wykorzystywał będzie wyłącznie do celów służbowych. Wnioskodawca otrzymując możliwość korzystanie z komputera, telefonu oraz firmowej karty kredytowej udostępnionych przez firmę zagraniczną, jednocześnie zobowiązany jest do wykonywania określonych czynności (zadań) w imieniu i na rzecz zleceniodawcy.

Wobec powyższego uznać należy, iż Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani z tytułu udostępnienia przez firmę zagraniczną przedmiotowych składników majątkowych, ani z tytułu pokrycia kosztów eksploatacyjnych (związanych z nabyciem paliwa do samochodu, usług telekomunikacyjnych).

Natomiast w przypadku wykorzystywania przez Wnioskodawcę powierzonych przedmiotów oraz karty kredytowej dla celów prywatnych i ponoszenia kosztów takiego korzystania w całości lub w części przez zleceniodawcę, Wnioskodawca uzyskiwałby nieodpłatne świadczenia, które podlegałyby opodatkowaniu, na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.