POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem działając na podstawie art. 14 a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 03.02.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług zawartego w zapytaniu stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Podatnik zwrócił się z zapytaniem czy w związku z prowadzonym przez siebie pośrednictwem sprzedaży dzieł sztuki podczas organizowania wystaw czasowych i pobieraną prowizją od tej sprzedaży Galeria ma obowiązek płacenia podatku VAT od sprzedanych dzieł lub osiąganej prowizji.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem wyjaśnia, iż na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług czynności wykonywane przez komisanta na podstawie umowy komisu przestały być traktowane jako usługi.
Stosownie do zapisu art. 7 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: wydanie towarów na podstawie umowy komisu między komitentem a komisantem, wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej, wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 lit. a ww. ustawy, podstawę opodatkowania czynności wynikających z umowy komisu w przypadku dostawy towarów osobie trzeciej, na rachunek komitenta, stanowi dla komisanta kwota należna z tytułu dostawy towarów pomniejszona o kwotę podatku.Tym samym zgodnie z art. 113 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 pkt. 2 lit. a) i b) ustawy zwalnia się od podatku komisanta u którego wartość kwot należnych z tytułu dostawy towarów, pomniejszona o kwotę podatku - w przypadku dostawy towarów osobie trzeciej, na rachunek komitenta oraz wartość kwot należnych wraz z kwotą prowizji, pomniejszona o kwotę podatku - w przypadku dostawy towarów nabytych przez komisanta na rzecz komitenta, nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10 000 euro
Jednak gdy wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1 zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. - art. 113 ust. 5 ustawy.
Natomiast art. 120 ustawy dotyczący procedury szczególnej w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, wprowadzony został dla realizacji zasady neutralności podatku od towarów i usług wyrażonej w I Dyrektywie Rady Unii Europejskiej z dn. 11 kwietnia 1967 r., i jako taki stosuje się jedynie do czynnych podatników podatku od towarów i usług. Stąd art. 120 ust. 4 ustawy u podatnika nie będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług nie może stanowić podstawy dla wliczania tylko kwoty marży (prowizji) do wartości sprzedaży warunkującej zwolnienie podmiotowe w tym podatku.
Podatnicy korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. l i 9 ustawy:
- nie maja obowiązku sporządzania i składania deklaracji podatkowej (art. 99 ust. 7 ustawy o VAT),
- nie mają obowiązku odprowadzania podatku,
- są zobowiązani do prowadzenia ewidencji sprzedaży w uproszczonej formie (art. 109 ust. l ustawy o VAT) nie maja prawa do dokonywania odliczenia podatku naliczonego przy zakupach związanych ze swoją działalnością, która jest zwolniona od podatku (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).
Korzystanie ze zwolnienia od podatku dla tej grupy podatników ma charakter dobrowolny, gdyż mogą oni zrezygnować ze zwolnienia, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia.

Dla ww. podmiotu w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrolne ani postępowanie przed sądem administracyjnym wszczęte przed złożeniem wniosku.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zakopanem w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).