Działając na podstawie przepisów: art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), udzielając interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w indywidualnej sprawie, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24.05.2005 r.

Z wniosku. wynika, że Spółka dokonała przywozu towarów spoza terytorium Wspólnoty. Dopuszczenie towaru do obrotu na obszarze UE nastąpiło w Holandii przez przedstawiciela pośredniego - firmę holenderską. Spółka wskazuje, że na podstawie zawartej umowy, pośrednik uiszcza cło, zaś Spółka zobowiązała się do zapłaty podatku VAT z tytułu importu towarów w Polsce. Dodatkowo pośrednik holenderski potwierdził, że postępowanie takie jest zgodne z Szóstą Dyrektywą 77/388/EEG.

Podatnik zatem uiścił w Holandii za pośrednictwem przedstawiciela wyłącznie cło, zaś podatek VAT od importu towarów na podstawie dokumentu celnego naliczył i odliczył w Polsce.

Zdaniem Spółki powyższe postępowanie jest zgodne z przepisami prawa.

Art. 2 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stanowi, że przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na podstawie art. 36 ust. 1 w/w. ustawy, w przypadkach gdy towary zostaną objęte, na terytorium państwa członkowskiego innym niż Rzeczypospolitej Polskiej, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wobec powyższego przywóz towarów z państwa trzeciego i objęcie ich procedurą dopuszczenia do obrotu na terytorium Holandii nie stanowi importu towarów w rozumieniu ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że na Spółce ciążą obowiązki z tytułu importu towarów na podstawie stosownych przepisów obowiązujących w kraju, w którym nastąpiło ich dopuszczenie do obrotu - w przedmiotowej sprawie w Holandii.

Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy. W art. 12 cyt. ustawy zostały enumeratywnie wymienione sytuacje, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w powołanym art. 11 ust. 1 nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zatem przywiezienie do kraju towaru uprzednio zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty (w Holandii) będzie dla Spółki wewnątrzwspólnotowym nabyciem, co rodzi skutki w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W związku z faktem, że transakcja odbywa się na terytorium dwóch Państw Członkowskich i jest ściśle powiązana z importem towarów, a następnie wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów należy odnieść się do przepisów Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG), która wyznacza wytyczne dla krajowych regulacji w zakresie podatku od wartości dodanej dla wszystkich Państw Członkowskich UE.

Na podstawie art. 7 ust. 2 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG), miejscem importu towarów jest Państwo Członkowskie, na terytorium którego znajdują się towary w momencie ich wprowadzenia na terytorium Wspólnoty. W przypadku, gdy towary w momencie wprowadzenia na terytorium Wspólnoty obejmowane są procedurą składu celnego, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych lub tranzytu za miejsce importu uznaje się Państwo Członkowskie, na terytorium którego procedura ta zostanie zakończona. W przedstawionym stanie faktycznym towar został dopuszczony do obrotu na terytorium Holandii, a zatem tam miał miejsce import towarów i w Holandii powstał obowiązek rozliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów.

Jednakże, zgodnie z art. 23 Szóstej Dyrektywy Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że podatek od wartości dodanej płatny z tytułu importu towarów, nie musi być zapłacony w momencie przywozu, pod warunkiem, że podatek ten jest wyszczególniony w deklaracji podatkowej, która ma być złożona zgodnie z art. 22 ust. 4 dyrektywy. Ponadto art. 28c (D) Szóstej Dyrektywy stanowi, że w przypadku importu towarów wysyłanych lub przywiezionych z terytorium państwa trzeciego do Państwa Członkowskiego innego niż państwo przeznaczenia przesyłki lub przewozu, Państwa Członkowskie zastosują do takiego importu zwolnienie, jeżeli dostawa takich towarów dokonywana przez importera określonego w art. 21 ust. 2 objęta jest zwolnieniem zgodnie z częścią A (jak dla WDT). Państwa Członkowskie określą warunki zwolnienia w celu zapewnienia prawidłowego i jednoznacznego stosowania tego zwolnienia oraz zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania, unikania opodatkowania lub nadużycia prawa.

Zatem regulacja dotycząca ewentualnego zwolnienia z podatku VAT od importu towarów, przewożonych następnie w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz szczegółowego określenia warunków zastosowania tego zwolnienia, będzie uregulowana na podstawie przepisów Szóstej Dyrektywy w prawie krajowym państwa, na terenie którego nastąpiło dopuszczenie towaru do obrotu – w niniejszej sprawie Holandii. W związku z powyższym w zakresie stosowanych preferencji mogą wypowiedzieć się tylko i wyłącznie władze podatkowe Holandii.

Regulacja, dotycząca sytuacji odwrotnej tj. importu do Polski i przewozu towaru do innego Państwa członkowskiego Wspólnoty, zawarta została w § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.)

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Podatnika stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzam, iż import towarów miał miejsce w Holandii i tam winno nastąpić rozliczenie podatku VAT od importu (ewentualnie Spółka może zastosować zwolnienie, jeżeli spełnione są warunki określone w przepisach holenderskich). Zaś przemieszczenie towarów (uprzednio zaimportowanych i odprawionych w Holandii) z Holandii do Polski jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, a zatem na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik ma obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej i rozliczyć VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia w Polsce. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia stanowi kwota podatku należnego.

Dodatkowo informuję, że na podstawie dokumentu celnego można dokonać naliczenia i odliczenia VAT tylko w przypadku importu towarów, który w myśl przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług ma miejsce na terytorium Polski (art. 33 ust. 1 oraz art. 86 ust. 2 pkt. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).