Wg stanu faktycznego opisanego przez Spółkę sporządza kwartalnie informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach/nabyciach towarów. W informacjach tych wykazywane są tylko te dostawy, które stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniu art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W przypadku, gdy dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotową dostawę wpłyną do Spółki po terminie sporządzenia informacji podsumowującej VAT-UE za dany kwartał, sporządzana jest korekta informacji podsumowującej VAT -UEK za dany kwartał.

Korekta informacji podsumowującej VAT -UEK sporządzana była również w przypadku wystawienia po zakończeniu kwartału faktury korygującej dotyczącej sprzedaży poprzedniego kwartału, korekcie podlegała wówczas wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy za kwartał, w którym ujęta była pierwotna faktura sprzedaży.

W kwietniu 2005 r. Spółka złożyła w Urzędzie Skarbowym korekty informacji podsumowującej zaliczając faktury korygujące w informacji podsumowującej do kwartału w którym zostały wystawione faktury korygujące.

Spółka ma wątpliwości, co do tego, czy faktura korygująca dotycząca dostawy za dany kwartał a wystawiona po jego zakończeniu powinna być ujęta w korekcie informacji podsumowującej VAT -UEK za kwartał, w którym wystawiona była faktura korygowana, czy za kwartał, w którym wystawiona jest faktura korygująca.

Zdaniem Spółki korekcie powinna podlegać informacja podsumowująca za kwartał, w którym wystawiona została faktura korygująca.

W odpowiedzi informuje się, że w myśl art. 100 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (publ. Dz. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

1. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów;
2. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W myśl art. 101 ustawy VAT - w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek błędów w złożonych informacjach podsumowujących podmiot, który złożył informację podsumowującą, jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę błędnej informacji podsumowującej.

Informacje podsumowujące powinny uwzględniać wszystkie transakcje, dla których w danym kwartale powstał obowiązek podatkowy. Moment powstania obowiązku określony został w art. 20 ustawy VAT. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2–4. W myśl art. 29 ust. 1 ustawy VAT – podstawą opodatkowania jest obrót, tj. kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku – zatem faktura wystawiana w momencie powstania obowiązku podatkowego powinna uwzględniać kwotę należną w tym momencie.

W przypadku dokonania dostawy – powstaje obowiązek wystawienia faktury, o której mowa w art. 106 ust. 1 ustawy VAT, w myśl którego podatnicy, o których mowa wart. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ustawodawca, w art. 106 ust. 8 upoważnił ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia szczegółowych zasad wystawiania faktur. W wydanym na tej podstawie rozporządzeniu z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 971) w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w § 19 i § 20 określono przypadki, w których wstawiane są faktury korygujące.

Zgodnie z § 19 ust. 1 powołanego rozporządzenia- w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 20 powołanego rozporządzenia).

W myśl § 19 ust. 4 powołanego rozporządzenia sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 14 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy. Zatem – w przypadku korekty faktury dokumentującej dostawę wewnątrzwspólnotową sprzedawca nie mając obowiązku posiadania potwierdzenia jej odbioru uwzględnia ją w informacji podsumowującej za kwartał, w którym powstał obowiązek podatkowy - gdy faktura korygująca wystawiona zostaje w związku z błędem mającym wpływ na podstawę opodatkowania (zgodnie z powołanym art. 101 ustawy VAT), natomiast w sytuacji, gdy konieczność wystawienia faktury korygującej związana jest z okolicznościami, które wystąpiły po wystawieniu faktury pierwotnej – np. zmianą warunków umowy, zwrotem towarów itp. – faktura korygująca powinna być uwzględniona w informacji podsumowującej za okres, w którym została ona wystawiona (faktura wystawiona pierwotnie była bowiem prawidłowa, nie występuje zatem okoliczność, o której mowa w art. 101 ustawy VAT ).

Zauważyć jednocześnie należy, iż w myśl powołanego art. 100 ustawy o podatku od towarów i usług, w informacji podsumowującej wykazywane są m.in. wartości dostaw wewnątrzwspólnotowych, o których mowa w art. 13 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2–8. Uznanie danej dostawy jako wewnątrzwspólnotowej nie jest zatem uzależnione od posiadania dowodów, o których mowa w art. 42 ustawy VAT przepis ten bowiem określa warunki umożliwiające zastosowanie stawki 0% w przypadku dostaw wewnątrzwspólnotowych, nie wprowadza natomiast definicji samej dostawy. Brak dokumentów, o których mowa w art. 42 ustawy VAT nie decyduje o możliwości nieuwzględnienia dostawy wewnątrzwspólnotowej w informacji podsumowującej – obrót wynikający z takich dostaw należy wykazać w deklaracji VAT-7 i w informacji podsumowującej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. Otrzymanie dowodów dostawy wewnątrzwspólnotowej przez podatnika w terminie późniejszym niż przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów (art. 42 ust. 13 ustawy VAT).

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, według stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Informuje się jednocześnie, że powołane wyżej rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 97, poz. 971) utraciło moc z dniem 31 maja 2005 r. zostało ono zastąpione obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 95, poz. 798) – zmiana ta pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia