Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez pełnomocnika Doradcę Podatkowego przedstawione we wniosku z dnia 25.04.2005 r., który wpłynął do tutejszego Urzędu w dniu 16.05.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczeń na rzecz pracowników, sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest prawidłowe.
W dniu 16.05.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w ... wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.
stan faktyczny opisany przez Wnioskodawcę:
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka utworzyła na podstawie przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Ponadto Spółka na podstawie umowy o prowadzeniu wspólnej działalności socjalnej zawartej z Hutą oraz podmiotami powstałymi w wyniku restrukturyzacji Huty, pełni funkcje administratora środków zgromadzonych na oddzielnym koncie w celu finansowania wspólnej działalności socjalnej podmiotów będących stroną wspomnianej umowy. Dodatkowo, zostały zawarte umowy, na mocy których Spółka świadczy na rzecz Huty i pozostałych spółek usługi polegające na obsłudze świadczeń wynikających z regulaminu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz usługi administracyjne wynikające z obsługi tych świadczeń. Część świadczeń na rzecz pracowników Spółki oraz pracowników zatrudnionych przez podmioty będące stroną umowy o prowadzeniu wspólnej działalności socjalnej jest finansowana w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, część zaś tych świadczeń jest tylko dofinansowywana ze środków funduszu. W tym drugim przypadku zakres dofinansowywania został określony w regulaminie funduszu, w zależności od rodzaju świadczeń. Różnica pomiędzy ceną lub wartością dofinansowywanego świadczenia a kwotą sfinansowaną ze środków funduszu jest opłacana ze środków własnych pracownika. W dotychczasowej działalności Spółki, zwolnienie z opodatkowania przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosowane było wyłącznie w odniesieniu do świadczeń na rzecz pracowników Spółki oraz pracowników zatrudnionych przez podmioty będące stroną umowy o prowadzeniu wspólnej działalności socjalnej, które to świadczenia w całości zostały sfinansowane ze środków zakładowego funduszu. Zwolnienie to nie było stosowane, jeżeli pracownicy ponosili częściową odpłatność za określone świadczenia.
Pytanie Wnioskodawcy:
Podatnik zwrócił się z zapytaniem czy zwolnienie z podatku przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje zastosowanie w sytuacji, w której świadczenie na rzecz pracownika finansowane jest w części ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zaś w pozostałej części finansowane jest przez samego pracownika...
Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie:
Zdaniem Spółki zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość rzeczowych świadczeń, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł.; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary i usługi. W opinii Spółki powyższy przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miał zastosowanie zarówno w przypadku świadczeń finansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jak i w przypadku świadczeń dofinansowywanych ze środków funduszu, gdzie koszt tych świadczeń jest pokrywany częściowo ze środków własnych pracowników. Użyte w ustawie określenie „sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych” oznacza, że warunkiem zastosowania zwolnienia określonego w przepisach ustawy jest sfinansowanie przez pracodawcę określonych świadczeń wyłącznie ze środków wymienionych funduszy, a nie ze środków pochodzących z innych źródeł pracodawcy finansującego dane świadczenie. W rezultacie warunkiem wystarczającym do zastosowania zwolnienia określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest, by środki, które pracodawca przeznacza na finansowanie świadczeń pracowników pochodziły w całości ze źródeł określonych w przedmiotowym przepisie ustawy. Określenie „w całości” odnosi się więc wyłącznie do źródła, z jakiego pochodzą środki użyte przez pracodawcę na finansowanie określonych świadczeń. Nie oznacza to jednak, że środki przekazane z funduszu na sfinansowanie danego świadczenia dla pracownika konieczne muszą pokrywać 100% wartości danego świadczenia.
Ocena prawna stanowiska pytającego:
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 170 ze zmianami) za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych. Źródłem finansowania świadczeń rzeczowych mogą być środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub środki obrotowe zakładu pracy.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380zł.; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.
Ponadto art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zatem z powyższego przepisu wynika, iż przychodem pracownika są wyłącznie wartości otrzymanych świadczeń w naturze. Natomiast jeżeli pracownik sam finansuje wartość rzeczy lub jego część to nie może być to rozumiane jako otrzymane przez niego świadczenie.
Nawiązując do postawionego przez Spółkę pytania świadczeniem na rzecz pracownika jest tylko ta część, która jest finansowana przez pracodawcę bez względu na źródło (fundusz socjalny lub inne środki pracodawcy), w pozostałej zaś części jest to wydatek pracownika. Odnosząc się natomiast do sformułowania „sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych” oznacza, że konieczne jest aby pracodawca bądź związek zawodowy nie sfinansował w/w świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych lub fundusz związków zawodowych.
W związku z powyższym przyznane pracownikowi świadczenia rzeczowe w wysokości określonej w regulaminie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (np. 80% wartości rzeczy) sfinansowane przez pracodawcę w całości z zakładowego funduszu socjalnego lub funduszu związków zawodowych nieprzekraczające w roku podatkowym kwoty 380 zł, korzysta ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Oceniając przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez podatnika jest prawidłowe.