P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005r. Nr.8, poz.60), po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 22 lutego 2005r. (wpływ do Urzędu 28.02.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. potwierdzenia, że: prowadzona na terytorium Polski przez Spółkę i jej przedstawicielstwo działalność nie stanowi „zakładu” w rozumieniu umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U.z 2005r. Nr 12, poz.90), a w konsekwencji uzyskane z powyższego tytułu dochody nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, Naczelnik Urzędu Skarbowego – biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i prawny

postanawia

uznać stanowisko Strony za prawidłowe

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka jest agentem zagranicznych firm z Francji i z Belgii (dalej „zagraniczni producenci”) i zajmuje się pośrednictwem przy sprzedaży dodatków paszowych produkowanych przez wyżej wymienionych producentów na świecie i w Polsce.
Działalność Spółki oraz jej przedstawicielstwa na terytorium Polski jest prowadzona w dwojaki sposób. Po pierwsze Spółka oraz jej przedstawicielstwo pomagają zagranicznym producentom w poszukiwaniu klientów i doprowadzaniu do podpisywania umów zakupu produktów paszowych bezpośrednio pomiędzy zagranicznymi producentami a klientami. W tym celu przedstawicielstwo kojarzy klientów z zagranicznymi producentami, a także wykonuje działalność informacyjną i reklamową, taką jak: zapewnienie ulotek, broszur i innych wyjaśnień i prezentacji dotyczących produktów oferowanych przez zagranicznych producentów, a także rozbudowa strategii marketingowej i podtrzymywanie kontaktów z klientami zarówno Spółki, jak i zagranicznych producentów, w celu rozwijania efektywnej współpracy biznesowej. Pracownicy przedstawicielstwa nie mają prawa do zawierania umów ani w imieniu zagranicznych producentów, ani w imieniu Spółki z klientami. Umowy z klientami są podpisywane przez zagranicznych producentów, natomiast pracownicy przedstawicielstwa przedstawiają oferty zagranicznych producentów i jej szczegółowe warunki, a także przekazują informacje dotyczące cen oraz warunków dostaw pomiędzy klientami a zagranicznymi producentami. Przedstawicielstwo nie pobiera wynagrodzenia za towary od klientów, informuje natomiast producentów zagranicznych o składanych zamówieniach na towary tych producentów.Za wykonywanie opisanej powyżej działalności Spółka otrzymuje od zagranicznych producentów wynagrodzenie w postaci prowizji. Zagraniczni producenci dostarczają swoje produkty do polskich klientów bezpośrednio z zagranicy, albo poprzez podmiot trzeci posiadający w Polsce magazyn.Po drugie Spółka kupuje dodatki paszowe od zagranicznych producentów i sprzedaje je bezpośrednio klientom w Polsce. W tym przypadku Spółka uzyskuje marżę zysku. Przy tej formie działalności Spółki przedstawicielstwo wykonuje działalność reklamową i informacyjną polegającą za zapewnieniu ulotek, broszur i innych materiałów reklamowych, współpracy z agencjami marketingowymi, opracowywaniu informacji, wyjaśnień i prezentacji dotyczących działalności Spółki oraz jej towarów, a także rozbudowywaniu strategii marketingowej i podtrzymywaniu obecnych kontaktów z klientami Spółki w celu rozwijania efektywnej współpracy biznesowej. Pracownicy przedstawicielstwa nie mają prawa do zawierania umów z klientami. Nie mają także prawa do negocjowania warunków umów w imieniu Spółki. Umowy z klientami są podpisywane przez Spółkę. Spółka sama dokonuje wysyłki towaru w oparciu o dane przekazane jej przez przedstawicielstwo. Przedstawicielstwo nie pobiera wynagrodzenia od klientów za towary sprzedawane przez Spółkę. Ponadto Spółka sama dokonuje wysyłki towaru w oparciu o dane przekazane jej przez przedstawicielstwo, które jednocześnie nadzoruje dostawy do klientów.Spółka stoi na stanowisku, iż w związku z tym, że prowadzona na terytorium Polski działalność gospodarcza przez nią i utworzone przedstawicielstwo nie stanowi „zakładu” w rozumieniu umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, toteż osiągnięte dochody w związku z tą działalnością nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.
Ustosunkowując się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska Spółki w sprawie, organ podatkowy wyjaśnia:Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W celu jednakże uniknięcia opodatkowania tych samych dochodów dwukrotnie, tj. w państwie siedziby lub zarządu zagranicznej osoby prawnej i w Polsce, zawierane są umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Umowy te stanowią lex specialis w stosunku do ww. przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym do zagranicznej osoby prawnej nie mającej w Polsce siedziby lub zarządu - jeśli z krajem siedziby lub zarządu tego podmiotu zawarta została przez Polskę taka umowa – należy stosować postanowienia właściwej umowy.
Z pisma Strony wynika, iż w przedmiotowej sprawie chodzi o sytuację podatkową spółki niemieckiej, a więc zastosowanie znajduje umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003r. (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90).
Zgodnie z art. 7 ust. 1 powyżej powołanej umowy zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Oznacza to, iż zyski spółki niemieckiej osiągane na terenie Polski będą opodatkowane w Polsce tylko w takim przypadku, gdy zyski te są osiągane przez utrzymywany przez spółkę w Polsce zakład w rozumieniu ww. umowy. Definicja zakładu zawarta jest w art. 5 umowy. W myśl tego przepisu określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Obejmuje ono zatem w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, zakład fabryczny, warsztat oraz kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.Dodać należy, że za zakład uznaje się również taką osobę (placówkę), która działa w imieniu osoby zagranicznej i posiada pełnomocnictwo do zawierania (podpisywania) umów w imieniu osoby zagranicznej. Jednocześnie art. 5 ust.4 lit. f omawianej umowy stanowi, że określenie „zakład” nie obejmuje utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy. Działalność przedstawicielstwa Spółki w Polsce polega między innymi na zbieraniu informacji dla przedsiębiorstwa. W związku z powyższym należy uznać, że objęta jest ona regulacją art. 5 ust. 4 lit.d stanowiącym, że „zakład” nie obejmuje utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa. Działalność przedstawicielstwa Spółki polega na zapewnieniu ulotek, broszur i innych materiałów reklamowych, współpracy z agencjami marketingowymi, opracowywaniu informacji, wyjaśnień i prezentacji dotyczących działalności Spółki oraz jej towarów, a także na rozbudowie strategii marketingowej i podtrzymywaniu obecnych kontaktów z klientami Spółki w celu rozwijania efektywnej współpracy biznesowej, co mieści się w zakresie działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka prawa niemieckiego nie prowadzi w Polsce działalności w formie „zakładu” w rozumieniu art. 5 ww. umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec, zatem uznaje się, że cytowany art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma zastosowania.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony – do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy – Ordynacja podatkowa)
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).