POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U: z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Żywcu styierdza, że stanowisko Pana ............ we wniosku z dnia ............ który wpłynął do tut. Organu podatkowego .................., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczące ustalania przez firmę ............ kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej i działalności rolniczej w takim stosunku w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów do tej części kosztów, której nie można bezpośrednio przypisać do przychodów z tych źródeł jest prawidłowe.

UZSADNIENIE

W dniu 27.04.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Żywcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 24.05.2005 r. nr PP 440/P/56/OS/IP i z dnia 14.06.2005 r. nr PDI/415/21/2005 tut. Organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 27.05.2005 r. i w dniu 27.06.2005 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Przedstawiony przez podatnika stan faktyczny

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą i działalność rolniczą pod nazwą „R”. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opłaca Pan podatek dochodowy od osób fizycznych wg stawki 19%.

Firma „R” prowadzi księgi rachunkowe, w których ewidencjonuje na bieżąco wszystkie zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, zarówno pozarolniczą jak i rolniczą. Z tytułu prowadzonej działalności firma „R” ponosi koszty, które nie można bezpośrednio odnieść do przychodów z działalności gospodarczej ani też do przychodów z działalności rolniczej.

Przedstawione stanowisko przez podatnika w sprawie

Koszty wspólne firmy „R” ponoszone w związku z prowadzoną działalnością pozarolniczą i rolniczą np. opłaty bankowe, opłaty pocztowe, opłaty telekomunikacyjne, wszelkie media, wynagrodzenia wraz z kosztami utrzymania pracowników administracji, ochrony, ubezpieczeń majątkowych, art. biurowych i innych powinny być rozliczone w takim stosunku w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie, zgodnie z przepisami art.22 ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena prawna przedstawionego stanowiska

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowanie podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art.2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z opodatkowania podatkiem dochodowym zostały wyłączone przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Przychody z działalności rolniczej są wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie wyraźnego postanowienia ustawodawcy. Zatem zarówno przychodów, jak i kosztów uzyskania przychodów z tego źródła, nie należy uwzględniać przy ustalaniu dochodu podatkowego i podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Księgi rachunkowe powinny być prowadzone w taki sposób, aby możliwe było przyporządkowanie kosztów do przychodu danego źródła. Nie zawsze jednak jest to możliwe.

Sposób postępowania w takiej sytuacji wyznacza art. 22 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W związku z powyższym w przypadku, gdy podatnik nie może ustalić kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła uzyskania przychodów, to należy stosować zasadę proporcjonalności dotyczącą ustalenia kosztów uzyskania przychodów, uwzględniając udział uzyskanego danego przychodu w ogólnej kwocie przychodów.