Postanowienie

Na podstawie art. 14a § l i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r Dz.U. Nr 8 póz 60 ) po rozpatrzeniu wniosku Spółki. z o.o, z miesiąca marca 2005r

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy dotyczące uznania za koszty uzyskania przychodów wierzytelności, której nieściągalność została udokumentowana postanowieniem komornika oraz kosztów uzyskania tytułu wykonawczego- podane we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka przedstawiła we wniosku następujący stan faktyczny:

W 1999r Sp.X i „ AGENCJA OBROTU WIERZYTELNOŚCIAMI" zawarły umowę powierniczego przelewu wierzytelności Sp. X z w stosunku do „Sp. Y w kwocie xxx zł wraz z ustawowymi odsetkami.

Zgodnie z umową Agencja j w. zobowiązała się odzyskać wierzytelność działając w imieniu własnym, ale na rachunek Sp.X. Wystąpiła przeciwko Sp. Y do sądu. Sąd wydał wyrok zasądzający na rzecz Agencji kwotę xxx zł wraz z ustawowymi odsetkami. Tytuł wykonawczy Agencja przekazała do komornika. Komornik wyegzekwował kwotę xx zł, które to pieniądze przekazał Agencji, a następnie umorzył egzekucję z powodu bezskuteczności (brak majątku). Stosowne postanowienie komornik wydał dla Agencji i przesłał je do Agencji pocztą.

W 2005r zgodnie z umową powierniczego przelewu wierzytelności Sp. z o.o i Agencja dokonały cesji zwrotnej wierzytelności. Agencja obciążyła Sp.X kosztami sądowymi związanymi z dochodzeniem należności od Sp. Y (wpis sądowy i koszty adwokackie ).

W 1999rSp X zarachowała wierzytelność wobec Sp.Y jako przychód należny stosownie do art 12 ust 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stan ten nie zmienił się po dokonaniu cesji i cesji zwrotnej.

Zapytanie Spółki brzmi:

Czy wierzytelność Sp. X wobec Sp. Y scedowana na rzecz AGENCJI OBROTU WIERZYTELNOŚCIAMI, a następnie cesją powrotną zwrócona Sp. X oraz koszty Sp. X związane z uzyskaniem przez AGENCJĘ tytułu wykonawczego przeciwko Sp. Y - mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów Sp X, jeżeli Agencja uzyskała postanowienie komornika o umorzeniu egzekucji z powodu braku majątku w Sp. Y.

We wniosku Spółka zaprezentowała swoje stanowisko w sprawie, z którego wynika, żeSp.X ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów roku 2005 zarówno:

wierzytelność wobec Sp. Y jako wierzytelność nieściągalną, której nieściągalność została udokumentowana postanowieniem komornika uznanym przez Sp. X -jako odpowiadającemu stanowi faktycznemu zgodnie z art 16 ust l pkt 25 w związku z art 16 ust 2 pkt l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Według Spółki, za powyższym stanowiskiem przemawia to, że Agencja występując do Sądu i Komornika działała w imieniu własnym, ale na rachunek Sp. X.

. Sp. X nie otrzymała od Agencji żadnych pieniędzy z przedmiotowej wierzytelności. Wyegzekwowana przez komornika kwota xx zł pokryła koszty Agencji i pomniejszyła odsetki od Sp. Y. Ponadto zdaniem Spółki przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie warunkują możliwości spisania wierzytelności w koszty posiadaniem przez wierzyciela postanowienia wydanego dla niego. Wystarczy, że wierzyciel dysponuje jakimkolwiek postanowieniem komornika wobec dłużnika, z którego wynika, że dłużnik nie ma majątku, ani pieniędzy;

-koszty związane z uzyskaniem przez AGENCJĘ tytułu wykonawczego przeciwko So. Y, skoro z umowy cesji wynikało, że koszty te poniesie Sp. X( art 15 ust l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Biorąc pod uwagę w/w stan faktyczny, zastosowanie w przedmiotowej sprawie znajdują następujące przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992r o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U Nr 54 póz 654 z 2000r) :

-art 12 ust 3 , stanowiący, że za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby jeszcze nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (... );

art. 15 ust. 1, stanowiący, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy,

-art 16 ust l pkt 20, 25, i 26a stanowiące, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: wierzytelności odpisanych jako przedawnione,

wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem m.in. wierzytelności, które uprzednio na podstawie art 12 ust 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust 2 art 16 omawianej ustawy,

odpisów aktualizujących, z tym, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art 12 ust 3 ustawy do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust 2a pkt l art 16 ustawy;

art 16 ust 2 , który stanowi, iż za wierzytelności nieściągalne uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana

1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo

2) postanowieniem sądu o: a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub

b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność wymieniona na podstawie lit a), lub

c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo

3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty;

W przedstawionym stanie faktycznym, biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uprzednie zarachowanie wierzytelności jako przychodu należnego jest warunkiem koniecznym do zaliczenia wartości takiej wierzytelności do kosztów podatkowych Spółki.

Jeżeli nieściągalność wierzytelności jest właściwie udokumentowana, a więc Podatnik dysponuje dowodami, o których stanowi art 16 ust 2 ustawy, to przedmiotową wierzytelność oraz koszty uzyskania tytułu wykonawczego może bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Z treści postanowienia wydanego w ramach postępowania egzekucyjnego powinien wynikać brak majątku dłużnika na zaspokojenie określonej wierzytelności i uznanie jej za nieściągalną.

Taka sytuacja ma miejsce, jeżeli umorzenie postępowania egzekucyjnego nastąpi na podstawie art.824 §l pkt 3 k.p.c.

Tego rodzaju postanowienia oznaczają dla podatnika nieściągalność wierzytelności ze względu na brak majątku dłużnika , z którego wierzyciel mógłby zaspokoić swoje roszczenie.

Skoro wielkość wierzytelności wynika z prawomocnego orzeczenia sądu i ksiąg podatnika, dowodem do uznania za koszty uzyskania przychodów jest postanowienie o nieściągalności wierzytelności, niezależnie od tego, kto wystąpił do organu egzekucyjnego.

Biorąc powyższe pod uwagę, skoro jednostka posiada stosowny dokument j.w o nieściągalności przedmiotowej wierzytelności - ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tę wierzytelność, jako wierzytelność nieściągalną oraz koszty związane z uzyskaniem tytułu wykonawczego na tę wierzytelność.

W świetle powyższego stwierdza się, że stanowisko zaproponowane przez Spółkę we wniosku w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.