W przedmiotowym wniosku Spółka podała, że jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej położonej w Warszawie składającej z trzech działek gruntu o powierzchni łącznej 8.102 m. kw. Spółka zamierza zawrzeć umowę sprzedaży ( przeniesienia) prawa wieczystego użytkowania w/w niezabudowanej nieruchomości gruntowej na cele nierolnicze. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, grunty te oznaczone są jako orne - klasy V i VI, z tym , że jedna z działek posiada oznaczenie użyteczności jako droga. Dla przedmiotowej nieruchomości nie ma obecnie ustalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Natomiast w obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m st. Warszawy, stanowiącym załącznik do uchwały Rady Miast nr XXXVIII/492/2001 r. teren, na którym położona jest przedmiotowa nieruchomość jest przeznaczony na cele techniczno – produkcyjne. Wobec braku obecnie obowiązującego planu zagospodarowania terenu, przez kontrahenta firmy - S.A., zamierzającego nabyć prawo wieczystego użytkowania w/w gruntów została wszczęta procedura zmierzająca do ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, celem której jest wydanie decyzji zezwalającej na przeznaczenie w/w gruntów pod zabudowę. W związku z podjętymi w tym zakresie działaniami Urząd Miasta Stołecznego Warszawy - Biuro Naczelnego Architekta Miasta w dniu 21.03.2005r. wydał zawiadomienie nr AM-PU/7331/521/04/IŚw o wszczęciu postępowania w sprawie o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na realizacji obiektu medialnego S.A. z zapleczem administracyjno – technologicznym (studia zdjęciowo – realizacyjne, pomieszczenia magazynowe, zaplecze technologiczne, zespół administracyjny) oraz niezbędną infrastrukturą towarzyszącą.

Po przeanalizowaniu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w odniesieniu do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście stwierdza, co następuje.

Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym , którego zarówno treść jak i granice wyznaczają przepisy Kodeksu cywilnego oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami. W myśl art. 232 Kc , grunty stanowiące własność Skarbu Państwa oraz grunty stanowiące własność gmin lub ich związków, mogą być oddane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zmn) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dostawa towarów została zdefiniowana w przepisach ustawy jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy), natomiast świadczenie usług jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej, lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 , w tym również przeniesienie praw do wartości materialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej ( art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy). Przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej nie mieści się w zakresie definicji dostaw towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na to, iż nie daje praw do rozporządzania towarem jak właściciel , ani też nie zostało wymienione spośród praw wskazanych w tym przepisie.

Ze względu na to, że przeniesienie prawa wieczystego użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów, to należy uznać, że jest ono świadczeniem usług , o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy podkreślić, ze czynności te podlegają opodatkowaniu , o ile wykonywane są przez podatników tego podatku.

Natomiast w oparciu o par. 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 97 poz. 970 ze zmn.) zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów .Powyższe oznacza, ze zwolnienie przedmiotowe ma zastosowanie między innymi w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, przy czym istotne jest przeznaczenie - wykorzystanie gruntu na cele rolnicze. Jednocześnie należy stwierdzić, że zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U nr 80 poz. 717 ze zmn.) ustalenie przeznaczenia terenu oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.Na podstawie art. 87 ust. 3 cyt. ustawy obowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy, miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego uchwalone przed 1 stycznia 1995 r. zachowują moc do czasu uchwalenia nowych planów, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2003 r. Jak wynika z załączonego do przedmiotowego wniosku zaświadczenia z dnia 09.02.2005 r. Urzędu m. St. Warszawy w Dzielnicy Wilanów Delegatura Biura Naczelnego Architekta Miasta w/w działki gruntu były objęte miejscowym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego, jednakże plan ten wygasł z dniem 31 grudnia 2003 r. Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Wg ust. 4 w/w artykułu ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Z opisu stanu faktycznego zawartym we wniosku wynika, ze zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania teren , na którym położona jest nieruchomość jest przeznaczony na cele techniczno – produkcyjne.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 64 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe w przypadku spełnienia między innymi następującego warunku: teren nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzeniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1 ustawy.Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r. nr 121 poz. 1266 ze zmn.) na cele nierolnicze można przeznaczyć przede wszystkim grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako nieużytki, a w razie ich braku - inne grunty o najniższej przydatności produkcyjnej. W oparciu o art.7 ustr. 1 cyt ustawy przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze, wymagającego zgody, o której mowa w ust. 2 , dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W/g ust. 2 pkt 4 w/w artykułu przeznaczenie na cele nierolnicze wymaga zgody wojewody wyrażonej po uzyskaniu opinii izby rolniczej w odniesieniu do gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas V i VI, wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego i torfowisk, jeżeli ich zwarty obszar projektowany do takiego przeznaczenia przekracza 1 ha.Zważywszy, na opis stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie, powyższe wymogi dotyczące ograniczenia przeznaczenia gruntu na cele nierolnicze nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie, z uwagi na to, iż ogólna powierzchnia w/w gruntu ornego klasy Vi VI ( wraz z gruntem określonym jako droga) nie przekracza 1 ha ( 8.012 m kw). Mając na uwadze powyższe oraz przeznaczenie nieruchomości na cele produkcyjno – techniczne,zgodnie z obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, także cel zakupu działki przez nabywającego z przeznaczeniem tejże na cele budowlane ( co potwierdza wszczęta procedura o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu), należy stwierdzić, że w sprawie nie ma zastosowania par. 8 ust. 1 pkt 4 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W ocenie tut. organu podatkowego brak na chwilę obecną decyzji o warunkach zabudowy przy jednoczesnym faktycznym przeznaczeniu w/w nieruchomości na cele nierolnicze nie powinno przesądzać o zwolnieniu przedmiotowej transakcji z opodatkowania. Należy zaznaczyć, że powyższe rozważania nie dotyczą przeniesienia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej oznaczonej w wypisie z gruntów jako droga. Z powodów oczywistych ( przeznaczenia terenu), w sprawie nie może w mieć zastosowania zwolnienie , o którym mowa w par. 8 ust. 1 pkt 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując przedstawiona analizę stanu faktycznego i stanu prawnego należy stwierdzić, że transakcja polegająca na przeniesieniu prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej o cechach i przeznaczeniu opisanym powyżej , jako świadczenie usług jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w/g stawki podatkowej określonej w art. 41 ust. 1 ustawy. Zatem stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.02.2005 r. należy uznać za prawidłowe.