Zgodnie z art. 14a § 1 wyżej cytowanej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnosząca zapytanie przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika, że dokonała zakupu konstrukcji zabawowej (wyposażenia placu zabaw) do prowadzenia działalności usługowej polegającej na udostępnianiu dla dzieci suchego basenu z piłkami, zjeżdżalni, labiryntów, mostów wiszących, magli poziomych i pionowych, torów przeszkód i miejsc do skakania (PKD 92.72 Z "Działalność rekreacyjna pozostała, gdzie indziej niesklasyfikowana").

W ocenie podatnika wymienione w piśmie środki trwałe stanowiące wyposażenie placu zabaw mieszczą się w grupowaniu KŚT rodzaj 804 i mogą być amortyzowane według stawki 20 %.

Stanowisko podatniczki należy uznać w części za prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:

• art. 22i ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie zasad metodycznych Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Zgodnie z art. 22i ust. 1 ww. ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Na pisemne zapytanie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w sprawie sklasyfikowania do grupy rodzajowych środków trwałych, o których mowa w piśmie podatnika, skierowane do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi dnia 20 czerwca 2005 r. uzyskano informację, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Środków Trwałych wprowadzonej ww. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., środki trwałe stanowiące wyposażenie placu zabaw (suchy basen z piłkami, zjeżdżalnie labirynty, most wiszący, magle poziome i pionowe, tory przeszkód, miejsca do skakania itp.) mieszczą się w grupowaniu KŚT: grupa 8 podgrupa 80 "Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie" rodzaj 808 "Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie pozostałe".

Tym samym w powyższym zakresie należy stanowisko podatnika uznać za nieprawidłowe.

Środki trwałe stanowiące wyposażenie placu zabaw nie są zaliczane do rodzaju 804 KŚT.

Natomiast, zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych uwidocznionych w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla KŚT grupy 8, tj. "Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie", stawka amortyzacji wynosi 20 %.

Interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla strony, wiąże natomiast właściwie organy podatkowe i organ kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.