POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach stwierdza, że stanowisko ............. przedstawione we wniosku z dnia 20.07.2005 r. znak: L.dz.342/07/05, który wpłynął w dniu 21.07.2005 r. i uzupełnione pismem z dn.05.08.2005 r. (wpływ do Urzędu 08.08.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych i wpłat z zysku w zakresie wygaśnięcia zobowiązań podatkowych wskutek ich przedawnienia jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.07.2005 r., do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach wpłynął wniosek z dn. 20.07.2005 r. znak: L.Dz.342/07/OS o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 28.07.2005 r. Organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione pismem z dnia 05.08.2005 r. (wpływ do Urzędu : 08.08.2005 r.).

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. l4a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Podatnik wniósł zapytanie: czy wygaśnięcie zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od dywidendy, podatku od wzrostu wynagrodzeń, podatku obrotowego, podatku dochodowego oraz podatku od towaru i usług wskutek ich przedawnienia są przychodami (pozostałymi przychodami operacyjnymi) bieżącego okresu likwidacji, stanowiąc dochód będący podstawą do naliczenia podatku od zysku na działalności gospodarczej przedsiębiorstwa.

Dla ustalenia terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych stosuje się przepisy podatkowe. Powstałe w latach 1991-1994 zobowiązania z tytułu ww. podatków ulegały przedawnieniu na mocy art. 30 Ustawy z dnia 19.12.1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (j.t. Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 ze zm.). Powyższa ustawa obowiązywała do dn. 31.12.1997 r. i przewidywała, że zobowiązania podatkowe przedawniają się z upływem 5 lat - licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku. Bieg przedawnienia przerywa się przez odroczenie terminu płatności, rozłożenie zaległości na raty oraz przez czynność egzekucyjną, o której zobowiązany został zawiadomiony.Powstałe po 01.01.1998 r. zobowiązania przedawniają się na mocy art. 70 § 1 w/cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Bieg przedawnienia może zostać przerwany lub zawieszony wskutek wystąpienia okoliczności wymienionych w art. 70 Ordynacji podatkowej. Wymienione w zapytaniu zobowiązania uległy przedawnieniu, o czym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach powiadomił podatnika w piśmie z dn.24.09.2004 r. Zgodnie z regulacją art. 12 ust. 1 pkt 3 lit.a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t.: Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności wartości umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. Tego rodzaju regulacja wynika z okoliczności, iż podatnik na skutek przedawnienia swych zobowiązań lub umorzenia odniósł konkretną korzyść majątkową i dlatego zalicza się ich równowartość do przychodów.W przypadku zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, istnieje możliwość wyłączenia ich z przychodów na mocy art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast wymienione w przepisie zastrzeżenia ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14 nie dotyczą zobowiązań przedawnionych – brak tego rodzaju regulacji dla zobowiązań przedawnionych powoduje konieczność naliczenia przychodu w momencie wygaśnięcia zobowiązania tj. jego przedawnienia. W interesie obrotu gospodarczego i porządku prawnego leży bowiem uregulowanie wykonania obowiązków, wynikających ze stosunków cywilnoprawnych. Zgodnie więc z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 3 lit.a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla dłużnika przychodem są kwoty przedawnionych zobowiązań. Przychód ten powstaje w dacie przedawnienia. W badanej sprawie przedawnione zobowiązania nie są więc przychodami roku 2005, tylko lat wcześniejszych. W związku z powyższym korekcie podlegają przychody w terminie przedawnienia zobowiązań zgodnie z art. 30 ustawy o zobowiązaniach, tj.z upływem 5 lat - licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku. W przypadku zobowiązań z terminem płatności z 1994 r. termin przedawnienia upłynął z końcem 1999 r., co powoduje powstanie przychodu z dniem 31.12.1999 r. Jednocześnie należy zauważyć, iż ewentualne wystąpienie zobowiązania z tytułu korekty wysokości przychodów za 1999 r. o wartość przedawnionych zobowiązań ulegnie przedawnieniu z dniem 31.12.2005 r.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy, z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych, w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 1 grudnia 1995 rokuo zmianie ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych oraz ustawy o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27 ze zmianą w Dz. U. Nr 154, poz. 791 z 1995 r.). przedsiębiorstwa są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym na rzecz budżetu państwa. Z treści art. 13 ust. 5 i 6 powołanej ustawy wynika, iż podstawą ustalenia wysokości zaliczki jest zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym osiągnięty w danym okresie, liczony w rachunku narastającym. Oznacza to, że w przy-padku wystąpienia dodatniej różnicy pomiędzy osiągniętym zyskiem brutto a należnym podatkiem dochodowym ustala się (stosując 15% stawkę zgodnie z art. 14 powołanej wyżej ustawyo gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych) należną wpłatę z zysku.Określenie „zysk” – będące terminem, którym posługuje się ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. z 2002 r. Dz. U. 76, poz. 694 ze zm.), oznacza dodatni wynik finansowy osiągnięty przez jednostkę za dany okres rozliczeniowy.

A zatem prawidłowość ustalenia podstawy wymiaru wpłat z zysku sprowadza się do prawidłowego ustalenia zysku brutto – zgodnie z powołanymi wyżej ustawą o rachunkowości oraz ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 32 lit.c ww. ustawy o rachunkowości do pozostałych przychodów operacyjnych zalicza się w szczególności koszty i przychody związane z odpisaniem należnościi zobowiązań przedawnionych, umorzonych, nieściągalnych, z wyjątkiem należności i zobowiązań o charakterze publicznoprawnym nieobciążających kosztów. Jednak powyższa regulacja obowiązuje od dn.01.01.2002. Natomiast regulacje ustawy o rachunkowości obowiązujące przed dniem 01.01.2002 nie zawierały wyłączenia dla należności i zobowiązań o charakterze publicznoprawnym – na mocy art. 3 ust. 1 pkt 20 ustawy o rachunkowości (Dz.U. nr 121 z 1994 r., poz. 591 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o pozostałych kosztach lub przychodach operacyjnych - rozumie się przez to koszty i przychody nie związane bezpośrednio ze zwykłą działalnością jednostki, a w szczególności koszty i przychody spowodowane sprzedażą, likwidacją lub nieplanowymi odpisami amortyzacyjnymi (umorzeniowymi) środków trwałych, odpisaniem inwestycji, które nie dały zamierzonego efektu gospodarczego, likwidacją wartości niematerialnych i prawnych, odpisaniem należności i zobowiązań przedawnionych, umorzonych, nieściągalnych, utworzeniem i rozwiązaniem rezerw, z wyjątkiem dotyczących operacji finansowych, odpisami aktualizującymi wartość zapasów rzeczowych składników majątku obrotowego, zapłatą lub otrzymaniem odszkodowań, kar i grzywien, otrzymaniem lub przekazaniem darowizn oraz otrzymaniem dotacji, subwencji i dopłat na inne cele niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych, albo wykonanie prac rozwojowych. Dlatego też zobowiązania podatkowe, które przedawniły się przed 01.01.2002 r., stanowią pozostałe przychody operacyjne w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 20 ustawy o rachunkowości (Dz.U. nr 121 z 1994 r., poz. 591 ze zm.) a w konsekwencji mogą stanowić element zysku brutto, podlegający w razie jego wystąpienia, naliczeniu należnych wpłat zysku.

Nie można więc uznać, iż wygaśnięcie ww. zobowiązań wskutek przedawnienia powoduje jedynie zmniejszenie obciążeń dochodu wypracowanego w latach, w których powstał.W związku z powyższym stanowisko w tym zakresie, przedstawione przez Podatnika, nie jest właściwe.