POSTANOWIENIENa podstawie:� art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 ze zm.)

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu:stwierdza, że stanowisko Podatnika zawarte w piśmie złożonym w dniu 29.07.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu), uzupełnionym w dniu 29.08.2005r., przez Spółdzielnię Mieszkaniową ........... sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dot. opodatkowania podatkiem VAT odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu użytkowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE We wniosku złożonym w dniu 29.07.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu), uzupełnionym w dniu 29.08.2005r., przez Spółdzielnię Mieszkaniową .......... przedstawiono następujący stan faktyczny, własne stanowisko w sprawie oraz zapytanie:Spółdzielnia rozwiązała umowę najmu lokalu użytkowego, skierowała sprawę do sądu o eksmisję z lokalu, a następnie obciążała (wystawiając notę) użytkownika odszkodowaniem za bezumowne korzystanie z lokalu naliczając podatek VAT w wysokości 22%. Pytanie dotyczy potwierdzenia prawidłowości takiego postępowania.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu udziela następującej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:

W sytuacji rozwiązania umowy najmu ustaje łączący strony stosunek najmu, co powoduje po stronie najemcy obowiązek oddania przedmiotu najmu wynajmującemu. Do chwili wydania tegoż przedmiotu zachodzi po stronie byłego najemcy tzw. bezumowne korzystanie z rzeczy. Zapłata w tym przypadku określonej kwoty pieniężnej wiąże się z prawem żądania naprawienia wynikłej dla właściciela rzeczy szkody z tytułu bezprawnego używania rzeczy. Żądane wynagrodzenie (roszczenie pieniężne) stanowi w istocie odszkodowanie. Odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości obejmuje spodziewane korzyści z tytułu umowy najmu czy dzierżawy, która zostałaby zawarta gdyby nieruchomość nie została zajęta. Przepisy prawa przyznają właścicielowi prawo do roszczenia o odszkodowanie, które obejmuje kompensatę utraconych korzyści, jakie właściciel by uzyskał gdyby rzecz wynajął. Utratą korzyści jest w szczególności szkoda polegająca na nie uzyskaniu pożytków cywilnych (czynszu z najmu, dzierżawy), które rzecz przynosi. Odszkodowanie nie jest żadną z czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), który określa przedmiot opodatkowania. Nie można traktować go ani jako dostawy, czy świadczenie usługi. Dlatego uzyskane odszkodowanie od osób zajmujących bezprawnie lokal nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wynajmujący (Spółdzielnia) wypowiedział umowę użytkowania lokalu użytkowego najemcy. Najemca, mimo wypowiedzenia umowy przez wynajmującego, nadal korzysta z lokalu. Sprawa o eksmisję została skierowana do sądu. W związku z tym wynajmujący wystawia notę obciążając użytkownika za bezumowne korzystanie z pomieszczeń i naliczając podatek VAT w wysokości 22%. W związku z powyższymi ustaleniami należy stwierdzić, iż po rozwiązaniu umowy najmu z najemcą lokalu, Spółdzielnia nie jest już wynajmującym w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, a czynność dokonywana przez podatnika nie podlega przepisom tej ustawy. Dlatego też wystawiając notę obciążającą byłego najemcę nie należy naliczać podatku VAT.

Zatem stosowanie przez Wnioskodawcę stawki podatku VAT w wysokości 22% przy wystawianiu noty obciążającej najemcę odszkodowaniem za bezumowne korzystanie z pomieszczeń jest nieprawidłowe. Stąd postanowiono jak w sentencji.

Naczelnik tut. Urzędu informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku. Zgodnie z art. 14 b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylania. Na niniejsze postanowienie służy zgodnie z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.Złożenie zażalenia podlega opłacie skarbowej w wysokości 5 zł.