P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku S.A., z dnia 28.04.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie – biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:1) osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego lub2) podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy powyższy przepis ma zastosowanie do usług prawniczych, rachunkowo – księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); przetwarzania danych i dostarczania informacji; architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) – z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; tłumaczeń.

Strona opisane czynności ratingu zaklasyfikowała do grupy PKWiU 74.1 – usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Mając zatem na uwadze cytowane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż ich miejsce świadczenia znajduje się zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy na terytorium państwa, na terytorium którego ich nabywca posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego zauważa, iż nie jest właściwy do oceny w trybie art. 14 a i następne ustawy – Ordynacja podatkowa, czy wspomniane usługi ratingu stanowią usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy również wskazać, iż w myśl art. 8 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług dla potrzeb tego podatku usługi wymienione w klasyfikacjach wydawanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. Ponadto w myśl art. 2 pkt 6 w/w ustawy identyfikacja towaru następuje w oparciu o przepisy ustawy o statystyce publicznej, zgodnie zaś z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych do zaklasyfikowania usługi lub wyrobu (wg PKWiU) zobowiązany jest odpowiednio usługodawca lub producent (importer) danego wyrobu. W przypadku trudności z zaklasyfikowaniem Strona winna zwrócić się o opinię klasyfikacyjną do właściwego urzędu statystycznego.

Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego zauważa, iż z dniem 1.06.2005 r. na podstawie ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 90, poz. 756) zmianie uległo brzmienie art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Obecnie przepis ten stanowi, iż przepis ust. 3 stosuje się do usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawniczych, rachunkowo – księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń. Powyższa zmiana nie wpływa na niniejszą interpretację.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony – do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa), w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.