INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania faktur korygujących w formie papierowej do e-faktur – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania faktur korygujących w formie papierowej do e-faktur.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Spółka prowadzi podstawową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej niewyspecjalizowanej, sprzedaż jest opodatkowana VAT.

Spółka w kontaktach handlowych z kontrahentem spółką X, sprzedaje m.in. różnego rodzaju towary. Transakcje dokumentowane są obecnie fakturami papierowymi.

Z uwagi na:

• czynniki ekonomiczne – dążenie do obniżenia kosztów prowadzonej działalności,
• krótszy niż w przypadku faktur papierowych czas dostarczania faktur do X oraz,
• aspekty ekologiczne.

Zainteresowany w porozumieniu z X dla dokumentowania transakcji sprzedaży do X określonych asortymentów towarów zamierza wdrożyć system elektronicznej wymiany dokumentów sprzedażowych – w tym faktur wystawianych w formie elektronicznej (dalej: faktury elektroniczne, e-faktury).

Celem Wnioskodawcy jest wyeliminowanie dla powyższych transakcji faktur papierowych i zastąpienie ich e-fakturami, przy czym faktury korekty do e-faktur będą sporządzane i przesyłane w formie papierowej. Natomiast dla pozostałych transakcji z X, dla których nie będzie wdrożony system elektronicznej wymiany dokumentów sprzedażowych, faktury nadal będą wystawiane i przesyłane w formie papierowej.

Wdrażany system będzie umożliwiał wystawianie, przesyłanie i archiwizowanie faktur w formie elektronicznej poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI). Zasady korzystania z rozwiązania informatycznego funkcjonującego pomiędzy Spółką a X zostaną uregulowane umową sporządzoną w oparciu o wzorcową umowę w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych (umowa w sprawie europejskiego modelu EDI została opisana w art. 1 zalecenia Komisji Europejskiej z dnia 19 października 1994 r. nr 94/820/WE odnoszącego się do aspektów prawnych elektronicznej wymiany danych, Dz. Urz. UE L 338 z 28/12/1994; dalej: Zalecenie).

Zainteresowany podkreślił, iż umowa, o której mowa powyżej, będzie zawierała zgodę X na otrzymywanie e-faktur, z wyłączeniem faktur korygujących do e-faktur i zostanie podpisana przed rozpoczęciem przesyłania e-faktur przez niego.

Przygotowanie i wysyłanie e-faktury

Faktury elektroniczne będą wystawiane przez Spółkę w formacie XML, z zastosowaniem systemu finansowo-księgowego.

E-faktury przesyłane będą z serwera (wykorzystywanego przez Wnioskodawcę) na serwer (wykorzystywany przez X). Pomiędzy systemami stosowanymi przez X i Spółkę zostanie utworzony interfejs w oparciu o rozwiązanie i łącze światłowodowe z szyfrowanym kanałem VPN.

E-faktury odczytywane będą przez X z serwera za pomocą programu finansowo-księgowego SAP (dalej: SAP) w formacie IDOC, który to format oprócz prawidłowego zapisu faktur w systemie X, da również możliwość ich właściwej archiwizacji.

Opisywany mechanizm zapewnia sprawdzenie poprawności komunikatu na poziomie typów danych. Transformacja formatu XML na format IDOC będzie następowała automatycznie w „locie” na serwerze komunikacyjnym, bez możliwości modyfikacji ręcznej treści komunikatu. Wygenerowany IDOC będzie poprzez odpowiednie obiekty uprawnień zabezpieczony przed zmianą lub skasowaniem.

Autentyczność pochodzenia e-faktury i integralności jej treści

Faktury elektroniczne będą przesyłane pomiędzy serwerami wykorzystywanymi przez Zainteresowanego i X, z zastosowaniem następujących technicznych mechanizmów kontrolnych, które zostały opracowane w celu zapewnienia bezpieczeństwa w procesie przesyłania faktur oraz integralności i autentyczności przesyłanych danych:

• zastosowanie sumy kontrolnej – integralność treści faktur elektronicznych zapewniana jest poprzez wykorzystanie sumy kontrolnej, która jest przesyłana przez nadawcę wraz z fakturą elektroniczną. Odbiorca faktury znając zastosowany algorytm weryfikuje wartość sumy kontrolnej, a przez to potwierdza, iż treść faktury nie została zmieniona podczas jej przesyłania,
• wykorzystanie szyfrowanego połączenia VPN pomiędzy serwerami,
• automatyzacja procesu przesyłania faktur eliminująca ryzyko błędu ludzkiego,
• przesyłanie komunikatów dotyczących statusu procesu transportu faktur pomiędzy systemami.
  
  

Przyjęte rozwiązanie ma zagwarantować autentyczność pochodzenia i integralność treści również poprzez fakt zaimplementowania przez Wnioskodawcę i X procedur bezpieczeństwa, które zapewnią brak możliwości nieautoryzowanego dostępu, zmiany, skasowania, zniszczenia bądź zgubienia komunikatów EDI. W przypadku gdy komunikat EDI nie przejdzie procedur bezpieczeństwa i zostanie odrzucony, odbiorca ma obowiązek natychmiast powiadomić nadawcę komunikatu w ustalonym czasie o zaistniałym zdarzeniu. Odbiorca błędnie zweryfikowanego komunikatu nie może przetwarzać go do czasu, gdy nie uzyska instrukcji od nadawcy o sposobie dalszego postępowania. W przypadku ponownego przesłania komunikatu powinien on posiadać status, że jest to komunikat ponownie wysłany.

Archiwizacja, podgląd, wydruk i udostępnianie e-faktur organom kontrolnym

Przyjęte rozwiązanie gwarantować będzie, że wszystkie kompletne rekordy komunikatów EDI wymieniane pomiędzy Spółką a X będą chronologicznie, w podziale na okresy zapisywane i archiwizowane u każdego z partnerów. Zapisane i archiwizowane komunikaty, w niezmienionej formie, przechowywane będą trwale w okresie wymaganym przepisami Ordynacji podatkowej. Poprzez zastosowanie czytelnych raportów zapisane i zarchiwizowane elektroniczne komunikaty EDI będą łatwo dostępne oraz będzie możliwość ich odszukania wg kryteriów opartych na polach, odczytania i wydrukowania przez użytkownika. Raporty będą mogły być przeglądane, drukowane oraz eksportowane do plików Excel. Ponadto przyjęte rozwiązanie dawać będzie możliwość oglądania komunikatów w formie wizualizacji e-faktury – w układzie jak w dotychczas stosowanym przez Zainteresowanego formularzu faktury. Celem zapewnienia identyfikacji e-faktur i ich odróżnienia od faktur papierowych, e-faktury posiadać będą znacznik „E”, który umieszczany będzie w ostatnim znaku pola „Tekst nagłówka dokumentu”.

Dodatkowo planowane rozwiązanie będzie zapewniać ciągły i bezzwłoczny dostęp organów kontrolnych do e-faktur. Dostęp odbywał się będzie poprzez czytelne raporty prezentujące wszelkie informacje zawarte w e-fakturach. Przeglądanie/generowanie raportów możliwe będzie wg kryteriów opartych na polach e-faktury. Również w tym przypadku raporty będą mogły być przeglądane, drukowane oraz eksportowane do plików Excel. Na życzenie kontrolujących, możliwa będzie wizualizacja e-faktury w układzie jak w dotychczas stosowanym formularzu faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stosowanie formy papierowej dla faktur korygujących do e-faktur wystawionych przy zastosowaniu opisanego rozwiązania...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym będzie przesyłanie faktur korygujących do e-faktur w formie papierowej.

Jak wskazano w opisie sprawy, faktury elektroniczne wystawiane przy zastosowaniu ww. rozwiązania, będą korygowane przy zastosowaniu faktur korygujących wystawianych w formie papierowej. W ocenie Spółki, obecnie obowiązujące przepisy rozporządzenia nie nakazują korygowania faktur elektronicznych w takiej samej formie, w jakiej została wystawiona faktura pierwotna.

Należy bowiem wskazać, iż o ile obowiązek korygowania e-faktur wyłącznie fakturami wystawionymi w formie elektronicznej był wprost sformułowany w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119), które obowiązywało do końca 2010 r., o tyle w rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661), nie ma już wprost sformułowanego takiego wymogu. Tym samym należy przyjąć, iż w obecnym stanie prawnym dopuszczalne jest korygowanie faktur elektronicznych za pomocą papierowych faktur korygujących, a tym samym za prawidłowy należy uznać sposób wystawiania faktur korygujących przyjęty w opisywanym rozwiązaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W oparciu o art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Na podstawie art. 106 ust. 10 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji może określić, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, uwzględniając:

1. konieczność odpowiedniego dokumentowania sprzedaży i identyfikacji czynności dokonanych przez grupy podatników;
2. potrzebę zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
3. konieczność zapewnienia jednoznacznej identyfikacji wystawcy faktury oraz konieczność zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności, niezaprzeczalności i nienaruszalności wystawianym i przesyłanym fakturom;
4. stosowane techniki w zakresie wystawiania i przesyłania dokumentów w formie elektronicznej i kodowania danych w tych dokumentach.
   
   

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji, może określić, w drodze rozporządzenia, zasady przechowywania oraz tryb udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej faktur przesyłanych drogą elektroniczną, uwzględniając przepisy prawa Unii Europejskiej, potrzebę zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku oraz stosowane techniki w zakresie przesyłania danych w formie elektronicznej i kodowania tych danych – art. 106 ust. 11 ustawy.

Na podstawie delegacji zawartych w powołanych przepisach, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) oraz rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661).

Należy zauważyć, iż w myśl § 19 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Powyższego przepisu nie stosuje się do faktur i faktur korygujących przesyłanych w formie elektronicznej. W przypadku tych faktur sprzedawca przesyła je, w tym udostępnia, nabywcy, zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji (§ 19 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

W sytuacji przekazywania faktur drogą elektroniczną stosuje się przepisy rozporządzenia w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, zwanego dalej rozporządzeniem, które weszło w życie 1 stycznia 2011 r

W myśl przepisów § 3 ust. 1-3 rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury. Akceptacja albo jej cofnięcie może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. W przypadku cofnięcia akceptacji przez odbiorcę faktury wystawca faktury traci prawo do przesyłania temu odbiorcy faktur w formie elektronicznej od dnia następującego po dniu, w którym otrzymał powiadomienie od odbiorcy o cofnięciu akceptacji, chyba że strony uzgodnią inny termin utraty przez wystawcę prawa do przesyłania faktur w formie elektronicznej, nie dłuższy jednak niż 30 dni.

Stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tego dokumentu. Strony transakcji muszą uzgodnić zatem sposób przesyłania faktur w formie elektronicznej ze względu na konieczność spełnienia wymogów technicznych (np. odpowiednie oprogramowanie czy sposób prowadzenia księgowości elektronicznej) oraz organizacyjnych, zarówno po stronie dostawcy, jak i odbiorcy.

Zgodnie z treścią § 4 rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury.

Przepis § 2 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1. autentyczności pochodzenia faktury - rozumie się przez to pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury;
2. integralności treści faktury - rozumie się przez to, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.
   
   

Ponadto, na mocy § 2 ust. 2 rozporządzenia, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

• bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450 ze zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
• elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
  
  

Wskazane przepisy rozporządzenia określają zatem sposób i warunki przesyłania faktur w formie elektronicznej. Obecnie podatnik nie ma obowiązku stosowania tylko określonych wcześniej technologii przesyłu faktur w postaci elektronicznej – bezpieczny podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych (EDI). Przepisy rozporządzenia wprowadzają dowolność formatu elektronicznego, w jakim może być przesyłana faktura elektroniczna. Wskazać także należy, że faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury. Autentyczność pochodzenia, to pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury, natomiast integralność treści oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Jednocześnie wskazano, że przedmiotowe cechy faktur będą w odniesieniu do faktur przesyłanych w formie elektronicznej zachowane w przypadku wykorzystania bezpiecznego podpisu elektronicznego, weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub elektronicznej wymiany danych (EDI). Wskazane metody zapewnienia przedmiotowych cech faktur są tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi podstawową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej niewyspecjalizowanej, sprzedaż jest opodatkowana VAT. W kontaktach handlowych z kontrahentem spółką X, sprzedaje m.in. różnego rodzaju towary. Transakcje dokumentowane są obecnie fakturami papierowymi.

Z uwagi na:

• czynniki ekonomiczne - dążenie do obniżenia kosztów prowadzonej działalności,
• krótszy niż w przypadku faktur papierowych czas dostarczania faktur do X oraz
• aspekty ekologiczne.
  
  

Zainteresowany zamierza wdrożyć system elektronicznej wymiany dokumentów sprzedażowych – w tym faktur wystawianych w formie elektronicznej. Jego celem jest wyeliminowanie dla powyższych transakcji faktur papierowych i zastąpienie ich e-fakturami, przy czym faktury korekty do e faktur będą sporządzane przesyłane w formie papierowej. Natomiast dla pozostałych transakcji ze spółką X, dla których nie będzie wdrożony system elektronicznej wymiany dokumentów sprzedażowych, faktury nadal będą wystawiane i przesyłane w formie papierowej. Wdrażany system będzie umożliwiał wystawianie, przesyłanie i archiwizowanie faktur w formie elektronicznej poprzez wymianę danych elektronicznych (EDI). Zasady korzystania z rozwiązania informatycznego funkcjonującego pomiędzy Wnioskodawcą a X zostaną uregulowane umową, sporządzoną w oparciu o wzorcową umowę w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych. Zainteresowany podkreślił, iż umowa będzie zawierała zgodę X na otrzymywanie e-faktur, z wyłączeniem faktur korygujących do e faktur i zostanie podpisana przed rozpoczęciem przesyłania e-faktur przez Wnioskodawcę. Faktury elektroniczne będą wystawiane w formacie XML, z zastosowaniem systemu finansowo -księgowego. E-faktury przesyłane będą z serwera (wykorzystywanego przez Spółkę) na serwer (wykorzystywany przez X). Pomiędzy stosowanymi systemami zostanie utworzony interfejs w oparciu o rozwiązanie i łącze światłowodowe z szyfrowanym kanałem VPN.

Opisywany mechanizm zapewni sprawdzenie poprawności komunikatu na poziomie typów danych. Transformacja formatu XML na format IDOC będzie następowała automatycznie w „locie” na serwerze komunikacyjnym, bez możliwości modyfikacji ręcznej treści komunikatu. Wygenerowany IDOC będzie poprzez odpowiednie obiekty uprawnień zabezpieczony przed zmianą lub skasowaniem. Faktury elektroniczne będą przesyłane pomiędzy serwerami wykorzystywanymi przez Zainteresowanego i X.

W tym miejscu wskazać należy, iż w interpretacji indywidualnej z dnia 28 marca 2012 r. nr ILPP4/443-3/12-2/ISN, tut. Organ potwierdził, że przyjęty sposób przesyłania faktur powoduje, iż spełnione będą wszystkie wymagania w zakresie wystawiania, przesyłania i archiwizacji faktur w formie elektronicznej, określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej.

Przedmiotem niniejszej sprawy jest prawidłowość stosowania formy papierowej dla faktur korygujących do e-faktur wystawionych przy zastosowaniu opisywanego rozwiązania.

Należy zauważyć, iż w myśl art. 218 obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L.06.347.1 ze zm.), państwa członkowskie uznają za faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej, które spełniają określone warunki. Zwrócić należy również uwagę na zapis art. 219 Dyrektywy 2006/112/WE stwierdzający, że każdy dokument lub notę, która zmienia fakturę pierwotną i odnosi się do niej w sposób wyraźny i jednoznaczny, uznaje się za fakturę. Z powyższego wynika, iż faktury elektroniczne i faktury papierowe mają taką samą moc prawną.

Innymi słowy, zgodnie z powyższą regulacją faktura korygująca sama w sobie jest niezależną i odrębną fakturą. A zatem do jej wystawienia, o ile szczególne przepisy nie stanowią inaczej, należy stosować ogólne zasady dotyczące wystawiania faktur i faktur elektronicznych.

Zauważyć należy, iż w powołanych wyżej przepisach prawodawca nie wskazuje okoliczności, które by uniemożliwiały stosowania faktury korygującej w formie papierowej do faktury wystawionej w formie elektronicznej.

Zatem prawidłowe będzie stosowanie przez Zainteresowanego formy papierowej dla faktur korygujących do faktur elektronicznych wystawianych przy zastosowaniu rozwiązania opisanego w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie stosowania faktur korygujących w formie papierowej do e-faktur. Pozostałe kwestie zostały rozstrzygnięte odrębnymi pismami, tj.: interpretacją indywidualną z dnia 28 marca 2012 r. nr ILPP4/443-3/12-2/ISN – w części dotyczącej wystawiania i wysyłania faktur w formie elektronicznej oraz postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 28 marca 2012 r. nr ILPP4/443-3/12-4/ISN – w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w e-fakturach przesyłanych przez Spółkę do X.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.