P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z pismem Strony z dnia 26.04.2005r.(wpływ do tut. Urzędu 26.04.2005r.), uzupełnionego pismem z dnia 16.05.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 16.05.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego,

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 16.05.2005r. w zakresie pytań 3 i 4 za prawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż jako zarejestrowany podatnik VAT prowadzi ewidencjonowaną sprzedaż biletów na imprezy kulturalne za pośrednictwem kas fiskalnych. W związku z odwołaniem imprezy kulturalnej podatnik przyjął zwroty biletów i wypłacił pieniądze klientom, którzy nie zachowali paragonów, więc nie mogli ich okazać. Przypadki zwrotów ujmowane były w zeszycie zwrotów i na koniec miesiąca sporządzano protokół zwrotów z załączeniem posiadanych paragonów. Należy zaznaczyć, iż każdy bilet jest wyraźnie oznaczony kto, kiedy i gdzie go drukował.

Zdaniem Podatnika „wystarczającą dokumentacją jest a) zeszyt zwrotów, w którym każdy przypadek zwrotu jest opisany jako – data zwrotu, nazwa i data imprezy, ilość i cena zwracanych biletów, powód zwrotu oraz b) na koniec miesiąca protokół zwrotów”. Zdaniem podatnika powyższy tryb dokonywania zwrotów biletów na imprezy kulturalne jest wystarczający do pomniejszenia obrotu i należnego podatku VAT.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 4.07.2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948) podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy. Przepisy podatkowe nie zakazują przyjęcia zwrotów czy reklamacji bez dowodów takich jak paragon nabywcy. Zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa jako dowód należy dopuścić wszystko co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W przypadku, gdy sprzedaż była zarejestrowana jedynie w kasie, a tym samym udokumentowana tylko paragonem, korekt można dokonywać jedynie poprzez zapisy w specjalnie do tego celu stworzonym rejestrze korekt sprzedaży kasowej (pomyłek rachunkowych, reklamacji, zwrotów, rabatów, zmian wartości sprzedaży, itp.). Zwrot paragonu stanowi najbardziej wiarygodną podstawę dla podatnika do dokonania korekty obrotu zarejestrowanego przez kasę i zamieszczenia zapisu w ewidencji korekt sprzedaży kasowej Podatnik powinien każdorazowo opisać zaistniałą sytuację, a opis dołączyć do specjalnie prowadzonej ewidencji korekt. Do opisu dołączyć należy również zwrócony paragon, opatrzony napisem „anulowany”. Na podstawie ewidencji pod koniec miesiąca dokonać korekty wartości obrotów zaewidencjonowanych w pamięci kasy rejestrującej. Jednocześnie tut. organ podatkowy wskazuje, iż celowym byłoby opisanie zaistniałej sytuacji każdorazowo w protokole o zwrocie biletu, podpisanym przez klienta. W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.