Z wniosku o udzielenie interpretacji w sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług określonym w ustawie z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) usług udzielenia licencji na korzystanie z know-how wynika, iż w wyniku restrukturyzacji grupy Podatnik udziela licencji na korzystanie z know-how na rzecz spółki posiadającej siedzibę na terytorium Belgii, będącej zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie. W Belgii mają swoją siedzibę organa statutowe licencjobiorcy oraz znajduje się tam całe zaplecze organizacyjno-techniczne dla celów prowadzonej przez licencjobiorcę działalności gospodarczej, a także tam zatrudnieni są pracownicy licencjobiorcy. We wniosku Podatnik stwierdził, iż licencjobiorca nie prowadzi na terytorium Polski działalności gospodarczej, w tym sensie, iż nie posiada zakładu w rozumieniu konwencji z dnia 20.08.2001r. między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania z zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 2004r., Nr 211, poz. 2139).

Jak wskazano we wniosku, udzielenie powyższej licencji na know-how związane jest z aktywnością handlową podejmowaną przez licencjobiorcę na terytorium Polski. W zakresie tej aktywności, licencjobiorca dokonuje zakupów i sprzedaży towarów na terytorium Polski, co skutkuje opodatkowaniem wspomnianych dostaw towarów podatkiem od towarów i usług oraz uzyskaniem statusu podatnika podatku od towarów i usług przez licencjobiorcę. Incydentalnie licencjobiorca przesuwa towary będące jego własnością z terytorium innego państwa unijnego do magazynu na terytorium Rzeczypospolitej i w związku z tym zobowiązany jest do rozliczenia tego przesunięcia jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Nabywane przez licencjobiorcę towary trafiają bezpośrednio od podmiotów, od których zakupuje je licencjobiorca do znalezionych na terytorium Polski nabywców, bądź też są czasowo składowane w magazynach dzierżawionych od polskich przedsiębiorców. Obrót towarowy dokonywany przez licencjobiorcę odbywa się więc poprzez dzierżawione na terytorium Polski powierzchnie magazynowe. Podatnik podkreśla przy tym we wniosku, że licencjobiorca nie zatrudnia na terytorium Polski pracowników, a przyjmowaniem i wydawaniem towarów z magazynów zajmuje się firma, od której licencjobiorca wynajmuje powierzchnie magazynowe.

W związku z powyższym stanem faktycznym, Podatnik ma wątpliwości co do miejsca opodatkowania usług udzielania licencji na korzystanie z know-how udzielanych przez Podatnika na rzecz opisanego we wniosku podmiotu belgijskiego. Zgodnie bowiem z postanowieniami art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy usługi (m.in. udzielania licencji) są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usług jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

W konsekwencji, Podatnik pyta, czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym miejscem świadczenia usługi udzielania licencji na korzystanie z know-how jest terytorium Belgii (miejscem gdzie nabywca usługi posiada siedzibę), czy też terytorium Polski (miejsce, gdzie nabywca usługi może ewentualnie posiadać stałe miejsce prowadzenia działalności związane z tą usługą).

Według stanowiska Podatnika, pojęcie "stałego miejsca prowadzenia działalności" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak użyty zwrot "stałe" oznacza, iż konsekwencje na gruncie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług będą związane nie z każdym miejscem prowadzonej działalności gospodarczej, a wyłącznie z tym, któremu można przypisać cechę stałości. Podatnik we wniosku wskazuje, iż w tym zakresie pomocna może być praktyka Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który niejednokrotnie wypowiadał się na powyższy temat (np. w sprawie nr 168/84 lub w sprawie nr C-231/94). Zgodnie z linią orzecznictwa prezentowaną przez ETS, stałe miejsce prowadzenia działalności oznacza miejsce, które charakteryzuje się pewnym minimum stałości wynikającej ze stałości obecności zarówno osób, jak i zaplecza technicznego. Jak twierdzi Podatnik, w przypadku opisanym we wniosku, nabywca usługi ogranicza miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski jedynie do wynajętych magazynów, w których przechowywane są towary i nie zatrudnia personelu działającego na terytorium Polski. W rezultacie, zdaniem Spółki, nie można mówić o posiadaniu przez podmiot belgijski stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Główna działalność związana z obrotem towarowym wykonywanym przez licencjobiorcę na terytorium Polski - kontakt z klientem, negocjacje warunków sprzedaży, przygotowanie umów, itp., prowadzona jest w miejscu siedziby licencjobiorcy, czyli poza terytorium Polski.

Podatnik we wniosku wskazuje, iż dodatkowym argumentem potwierdzającym powyższą tezę jest fakt, iż zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, posiadanie placówek służących wyłączenie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa nie jest uznawane za posiadanie zakładu, przez który to "zakład" rozumie się stałą placówkę przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

Zdaniem Podatnika, z powyższego wynika, iż licencjobiorca nie posiada na terytorium Polski siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności czy stałego adresu. Uznać zatem należy, iż miejscem wykonywania usługi udzielania licencji na korzystanie z know-how nie jest terytorium Polski, w związku z czym usługa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Stosownie natomiast do art. 27 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy usługi udzielania licencji i sublicencji są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzania działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

W związku z brzmieniem powyższych przepisów, dla ustalenia, czy opisane przez Podatnika we wniosku usługi udzielania licencji na korzystanie z know-how podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też na terytorium Belgii kluczowe jest stwierdzenie, czy licencjobiorca ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przywołane w art. 27 ust. 3 in fine cyt. ustawy "stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego dana usługa jest świadczona". Co do zasady w przypadku, gdy licencjobiorca ma siedzibę w innym kraju Wspólnoty niż kraj licencjodawcy, miejscem świadczenia usług udzielania licencji jest kraj siedziby licencjobiorcy, chyba, że ponad wszelką wątpliwość stwierdzi się, iż w innym kraju licencjobiorca ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, której służą te usługi licencyjne.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje pojęcia "stałego miejsca prowadzenia działalności", a zastosowanie wykładni językowej wskazuje jedynie, iż przymiotnik "stałe" może być użyty dla określenia miejsca, w którym działalność prowadzi się w sposób trwały, a nie tylko okresowo - a więc w istocie niewiele wyjaśnia. W tym zakresie posiłkowo można posłużyć się zasadami wypracowanymi przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Według Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej musi charakteryzować się odpowiednim zaangażowaniem w wymiarze osobowo-rzeczowym występującym w sposób stały, tj. powtarzalny i nieprzemijający (por. orzeczenie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S vs. Finanzamt Flensburg oraz orzeczenie 164/84 Gunter Berkholz vs. Finanzamt Hamburg-Mitte-Altstadt). Za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej można więc uznać miejsce, w którym podmiot trwale dysponuje odpowiednim zapleczem technicznym (infrastrukturą techniczną) niezbędnym do wykonywania działalności danego rodzaju (pomieszczenia, urządzenia), ale w którym jednocześnie działa personel tego podmiotu.

Z treści wniosku Podatnika wynika, iż licencjobiorca wykonuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dostawy towarów, z tytułu których jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Usługi licencyjne, których dotyczy zapytanie służą właśnie tym dostawom (a więc działalności wykonywanej przez licencjobiorcę jako podatnika polskiego podatku od towarów i usług), ale jednocześnie licencjobiorca ma siedzibę w Belgii, a swoją działalność prowadzi w Polsce wyłącznie przy wykorzystaniu wynajętych magazynów, w których przechowane są towary, przy czym obsługą tych towarów (np. przyjmowaniem do magazynu, wydawaniem z magazynu) zajmują się pracownicy podmiotu trzeciego na zlecenie licencjobiorcy. Ponadto, główna działalność związana z obrotem towarowym wykonywanym przez licencjobiorcę na terytorium Polski - kontakt z klientem, negocjacje warunków sprzedaży, przygotowanie umów, itp., prowadzona jest w miejscu siedziby licencjobiorcy, czyli poza terytorium Polski.

Mając na uwadze powyższe, wydaje się, iż w stanie faktycznym opisanym we wniosku stopień powiązania działalności prowadzonej przez licencjobiorcę z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zbyt słaby, aby uznać, iż licencjobiorca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla której świadczone są usługi licencyjne. W konsekwencji, na podstawie art. 27 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia opisanych we wniosku usług udzielania licencji na korzystanie z know-how jest Belgia (kraj siedziby licencjobiorcy), a zatem usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, stanowisko wyrażone przez Podatnika we wniosku należy uznać za prawidłowe.