Działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),
• art. 3 ust. 2a, art. 4a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),

po rozpatrzeniu wniosku P. S.A. z dnia 27.04.2005 r. (data wpływu do Urzędu 9.05.2005 r.) bez numeru, uzupełnionego na wezwanie Urzędu w dniu 25.05.2005 r. (data wpływu 27.05.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż obcokrajowiec, obywatel Ukrainy zatrudniony w P. S.A na umowę o pracę, przebywa i wykonuje tę pracę na terenie Ukrainy na rzecz spółki ukraińskiej, w której firma ma 90 % udziałów. Wątpliwości dotyczą obowiązku naliczenia i odprowadzenia dla obcokrajowca zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych przez płatnika.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umowy w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i majątku, zawartej między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy z dnia 12.01.1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269). Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w ww. umowie dochody osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie, uzyskane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium drugiego państwa mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym praca ta jest rzeczywiście jest wykonywana. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Jeżeli więc osoba mająca miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie, wykonuje w tym państwie pracę na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim państwie, z którego to drugiego państwa otrzymuje wynagrodzenie, dochód ten nie może być opodatkowany w tym drugim państwie tylko z tego powodu, że wyniki pracy są wykonywane w tym drugim państwie. Pierwszeństwo do opodatkowania dochodów z pracy najemnej ma więc zawsze to państwo, w którym praca ta jest wykonywana.

W sytuacji opisanej w pytaniu wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę wypłacane obywatelowi Ukrainy, przebywającemu i wykonującemu pracę na terenie Ukrainy, który będzie wykonywał pracę na rzecz spółki mającej siedzibę na terytorium Polski, nie jest przychodem osiągniętym na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W takiej sytuacji osoby zagraniczne nie mają z tego tytułu obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce. W związku z tym spółka płacąc wynagrodzenie obywatelowi Ukrainy nie powinna potrącać podatku dochodowego, ponieważ nie jest on zobowiązany do zapłaty tego podatku w Polsce.

Stanowisko spółki w przedstawione w zapytaniu jest zatem prawidłowe.

W związku z powyższym należy orzec jak w sentencji niniejszego postanowienia.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i udzielona została w oparciu o przepisy prawne obowiązujące na dzień złożenia przedmiotowego wniosku oraz obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego. Zgodnie z przepisami art. 14b § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Natomiast zgodnie z art. 14b § 2 ordynacji podatkowej jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.