INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2012 r. (data wpływu 15 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty błędnie zarejestrowanych na kasie rejestrującej kwot podatku należnego oraz uznania Wnioskodawczyni za czynnego podatnika podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty błędnie zarejestrowanych na kasie rejestrującej kwot podatku należnego oraz uznania Wnioskodawczyni za czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 15 marca 2012 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu odzieżą. Jest podatnikiem VAT korzystającym ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Z uwagi na przekroczenie obrotu 40.000 zł na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych od dnia 2 listopada 2011 r. Zainteresowana rozpoczęła ewidencjonowanie obrotu za pomocą kasy fiskalnej. Niestety, na skutek złego zaprogramowania kasy, w okresie od dnia 2 listopada 2011 r. do dnia 13 grudnia 2011 r. po zaewidencjonowaniu na kasie sprzedaży towarów, klient otrzymywał paragon fiskalny, na którym wyszczególniona była kwota VAT 23%, podczas gdy zgodnie z § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas fiskalnych, sprzedaż ta powinna być ewidencjonowana jako obrót zwolniony od podatku od towarów i usług. Ta nieprawidłowość została zauważona w grudniu 2011 i od dnia 14 grudnia 2011 r. po zmianie ustawień w kasie fiskalnej przez serwisanta sprzedaż jest ewidencjonowana jako zwolniona z VAT bez wykazywania kwot podatku VAT. Raport fiskalny za okres od dnia 2 listopada 2011 r. do dnia 13 grudnia 2011 r. wykazuje jednak kwotę VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana oświadczyła, że w okresie od dnia 1 listopada 2011 r. do dnia 13 grudnia 2011 r. nie wystawiła żadnej faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zaistniałym zdarzeniem:

• Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek VAT wykazany w okresie nieprawidłowego ewidencjonowania na kasie fiskalnej i jednocześnie złożyć deklaracje VAT-7 za listopad i grudzień 2011 r....
• czy poprzez wykazanie VAT należnego na paragonach fiskalnych obligatoryjnie Wnioskodawczyni musi stać się czynnym podatnikiem VAT i złożyć zgłoszenie VAT R, czy jednak może nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy VAT...
  
  

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Ustawodawca wskazuje tu wyłącznie na fakt wystawienia faktury. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podmiotom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów, usług w § 17 wymienia dokumenty, które uznawane są za fakturę - w tym katalogu nie ujmuje paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż towarów.

Z uwagi na brak przepisów mówiących o sytuacji zaewidencjonowania towarów na kasie fiskalnej z wyodrębnieniem podatku VAT przez podatnika zwolnionego podmiotowo z VAT, a także poprzez wskazanie na obowiązek zapłaty podatku VAT wyłącznie w przypadku wystawienia faktur Wnioskodawczyni uważa, że nie musi dokonać zapłaty podatku VAT należnego wykazanego na paragonach fiskalnych w okresie od dnia 2 listopada 2011 r. do dnia 13 grudnia 2011 r.

Ad. 2.

Zaewidencjonowanie sprzedaży na kasie fiskalnej z wyodrębnieniem podatku VAT przez podmiot zwolniony z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy VAT nie rodzi obowiązku złożenia zgłoszenia VAT R oraz nie wyklucza dalszej możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W przypadku gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika – art. 111 ust. 5 ustawy.

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930 – obowiązujące od 1 stycznia 2011 r.), podatnicy, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku od towarów i usług.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.). Na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży oraz wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Natomiast, zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zgodnie z art. 9 ust. 7 ww. ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zatem w sytuacji, kiedy sprzedawca jest obowiązany do ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokumentem potwierdzającym fakt sprzedaży jest m.in. paragon fiskalny.

Paragonem fiskalnym jest wydrukowany dla nabywcy przez kasę rejestrującą w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży (§ 2 pkt 11 ww. rozporządzenia). Zaznaczyć należy, iż stosownie do § 2 pkt 10 cyt. rozporządzenia, istotą kasy rejestrującej jest posiadanie pamięci fiskalnej, tj. urządzenia umożliwiającego trwały jednokrotny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia.

W świetle przedstawionych unormowań prawnych, kasa rejestrująca, a w szczególności pamięć fiskalna kasy, zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika (również podmiotów wykonujących serwis techniczny kas rejestrujących), co oznacza, że dane raz wprowadzone do kasy (transakcja zakończona wydrukowaniem paragonu) nie podlegają już modyfikacji. Korekta danej transakcji (treści paragonu fiskalnego) jest możliwa jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli zapisaniem danych w pamięci fiskalnej. Jednakże zakaz ingerencji w pamięć fiskalną nie oznacza zakazu korekty samej transakcji sprzedaży, gdyż to dokumentacja kasowa transakcji nie podlega korekcie, a nie sama transakcja sprzedaży (w istocie obowiązuje jedynie zakaz zmiany treści paragonu).

W przypadku popełnienia pomyłki przy ewidencjonowaniu obrotu za pomocą kasy rejestrującej podatnik powinien zatrzymać paragon fiskalny. Podkreślić jednak należy, iż paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zaistnienia błędu, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

Wprawdzie obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej (tak jak jest to w przypadku faktur VAT), jednakże brak regulacji prawnych w tym zakresie nie może pozbawić podatnika możliwości dokonania korekty, jeżeli możliwe jest wykazanie, że obrót bądź podatek z danej transakcji był inny niż kwota figurująca na paragonie.

Skoro kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należałoby prowadzić tzw. ewidencję korekt, z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Z uwagi na przekroczenie obrotu 40.000 zł na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych od dnia 2 listopada 2011 r. Zainteresowana rozpoczęła ewidencjonowanie obrotu za pomocą kasy fiskalnej. Niestety, na skutek złego zaprogramowania kasy, w okresie od dnia 2 listopada 2011 r. do dnia 13 grudnia 2011 r. po zaewidencjonowaniu na kasie sprzedaży towarów, klient otrzymywał paragon fiskalny, na którym wyszczególniona była kwota VAT 23%, podczas gdy sprzedaż ta powinna być ewidencjonowana jako obrót zwolniony od podatku od towarów i usług. Ta nieprawidłowość została zauważona w grudniu 2011 i od dnia 14 grudnia 2011 r. po zmianie ustawień w kasie fiskalnej przez serwisanta sprzedaż jest ewidencjonowana jako zwolniona z VAT bez wykazywania kwot podatku VAT. Raport fiskalny za okres od dnia 2 listopada 2011 r. do dnia 13 grudnia 2011 r. wykazuje jednak kwotę VAT. W okresie od dnia 1 listopada 2011 r. do dnia 13 grudnia 2011 r. Zainteresowana nie wystawiła żadnej faktury VAT.

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

Powyższe przepisy mają charakter sankcyjny i stosowane są w przypadku wystawienia przez podmiot faktury VAT, mimo że dana czynność była zwolniona lub niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obowiązek zapłaty wykazanego podatku dotyczy jednak tylko tych przypadków, w których kwota podatku wykazana została na fakturze VAT.

Zatem w przypadku wystawienia innego dokumentu sprzedaży niż faktura VAT, w przedmiotowej sprawie paragonu fiskalnego, w którym wykazano kwotę podatku należnego, mimo że sprzedaż podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, wystawca nie ma obowiązku zapłaty wykazanej na tym dokumencie (tj. paragonie) kwoty podatku VAT.

Wskazać trzeba, że art. 99 ust. 1 ustawy, usług stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 7 ustawy przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych w oparciu o art. 82 ust. 3, chyba że przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3 albo są zobowiązani do dokonania korekty podatku odliczonego, o której mowa w art. 90a lub art. 91.

Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do składania deklaracji podatkowych, gdyż korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz stan sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie ma obowiązku zapłaty podatku VAT za okres nieprawidłowego ewidencjonowania na kasie rejestrującej oraz nie jest zobowiązana do złożenia deklaracji VAT-7 za listopad i grudzień 2011 r. Zainteresowana poprzez wykazanie podatku należnego na paragonach fiskalnych, nie stała się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nadal może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.