INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2011 r. (data wpływu 28 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów wspólnych w sytuacji nie osiągania przychodów z działalności strefowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów wspólnych w sytuacji nie osiągania przychodów z działalności strefowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka otrzymała w dniu 16 czerwca 2011 r. zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE).

Inwestycja w SSE jest konieczna ze względu na przejmowanie przez Spółkę działalności zamykanej w Niemczech fabryki. Zakład główny Spółki nie jest jednak w stanie przejąć na siebie całej produkcji. Dlatego też zakład główny Spółki przejmie jedynie część tej produkcji, a pozostała część zostanie ulokowana w zakładzie na terenie SSE.

Wydatki inwestycyjne dotyczące niniejszej inwestycji i zezwolenia na działalność w SSE ponoszone są od momentu otrzymania zezwolenia. Zakończenie inwestycji i rozpoczęcie działalności produkcyjnej planowane jest na pierwszy kwartał 2012 r.

Poza działalnością strefową generującą przychody w ramach zezwolenia (działalność zwolniona), Spółka będzie w dalszym ciągu uzyskiwać przychody z działalności zakładu głównego (położonego w tej samej miejscowości, co przyszły zakład produkcyjny), który jak dotychczas nie będzie objęty zezwoleniem strefowym (działalność opodatkowana).

Spółka prowadzi ewidencję kosztów operacyjnych działalności, która co do zasady pozwala na oddzielenie kosztów ponoszonych w ramach inwestycji w SSE i działalności zakładu głównego.

Niemniej jednak w roku 2011 w odniesieniu do określonych wydatków, po stronie Spółki, powstała wątpliwość w zakresie możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

1. Koszty pracownicze.

Spółka, planując otworzenie zakładu produkcyjnego w SSE, przeprowadziła rekrutację na nowe stanowiska i etaty. Powyższe wynika z tego, iż pełne przygotowanie i wdrożenie nowego pracownika do procesu produkcyjnego wymaga kilku miesięcy. Niemniej jednak w związku z nieplanowaną potrzebą zwiększenia mocy produkcyjnych w zakładzie głównym Spółki w IV kwartale 2011 r., w ramach procesu przygotowania i wdrażania do procesu produkcyjnego nowi pracownicy pracują przy produkcji właśnie w zakładzie głównym Spółki.

Wnioskodawca podkreśla, iż:

• zakład główny w IV kwartale 2011 r. musiał zwiększyć swoje moce produkcyjne a tym samym
• konieczne było zatrudnienie dodatkowych osób, przy czym
• jeżeli Spółka zatrudniałaby pracowników tymczasowych, pracownicy ci musieliby przejść taki sam proces wdrażania jak pracownicy, którzy docelowo mają pracować w zakładzie na terenie SSE.
  
  

Powyższe powoduje, iż po stronie Spółki, jeszcze przed rozpoczęciem produkcji w zakładzie produkcyjnym na terenie SSE, powstaje szereg kosztów, takich jak wynagrodzenie pracowników, przeprowadzenie szkoleń, koszty odzieży ochronnej, koszty komputerów zakupionych nowym pracownikom itp.

Wszystkie te elementy niewątpliwie mają związek z przyszłą pracą danych osób w SSE. Jednak poza dyskusją jest, iż w roku 2011 nowo rekrutowani pracownicy świadczą pracę tylko i wyłącznie na rzecz zakładu głównego, w którym powstało zapotrzebowanie na tych pracowników w związku ze zwiększonym zapotrzebowaniem na produkty Spółki, a tym samym zwiększeniem mocy produkcyjnych, co z kolei ma przełożenie na zwiększone przychody.

2. Koszty rozszerzenia funkcjonalności programów komputerowych.

Spółka modyfikuje programy komputerowe związane z zarządzaniem działalnością – w szczególności finansami, gospodarką magazynową oraz zarządzaniem produkcją. Z tego powodu Spółka prowadzi spotkania konsultacyjne z przedstawicielem firmy będącej twórcą używanych programów komputerowych.

Wprowadzane modyfikacje będą dotyczyć również działalności w SSE, jednak oceniając finalnie wprowadzane modyfikacje, można stwierdzić, że będą wykorzystywane zarówno w działalności strefowej, jak i działalności zakładu głównego.

3. Koszty doradztwa.

Spółka korzysta z doraźnych usług doradztwa, głównie podatkowego. Forma współpracy przyjmuje bardzo różne postacie - zarówno pisemnych opinii, jak również spotkań, rozmów telefonicznych i wymiany informacji drogą elektroniczną.

Omawiane z doradcami kwestie dotyczą zarówno działalności w SSE, działalności zakładu głównego, jak również kwestii generalnych dotyczących działalności Spółki. Tworzone dokumenty i opinie dotyczą de facto funkcjonowania Spółki jako całości.

W związku z powyższym, niemożliwe jest przypisanie danej formy konsultacji do kosztu działalności strefowej lub poza strefowej.

4. Koszty obsługi informatycznej.

Spółka korzysta z usług informatyka zewnętrznego (nie jest pracownikiem Spółki), do którego zadań należy głównie dbanie o stan wewnętrznych systemów informatycznych. Obecnie część jego obowiązków związana jest z przygotowaniem infrastruktury informatycznej do rozszerzenia działalności Spółki, w tym również na terenie SSE, z uwzględnieniem kwestii związanych z:

• przeniesieniem do Spółki oprogramowania stosowanego obecnie w zamykanej fabryce w Niemczech lub też
• zakupem nowego oprogramowania.
  
  

Biorąc pod uwagę złożoność systemów informatycznych (wewnętrzna sieć informatyczna, wspólne bazy danych, oprogramowanie, itp.) w Spółce nie ma możliwości stwierdzenia, które z usług informatycznych świadczone są na rzecz zakładu głównego, zakładu w SSE a kiedy na rzecz obu zakładów.

Podkreślić należy również fakt, iż za opisane powyżej usługi informatyczne Spółka wypłaca stałe wynagrodzenie, niezależnie od ilości i zakresu świadczonych usług w danym okresie rozliczeniowym (wynagrodzenie ryczałtowe).

Niezależnie od powyższego, w przypadku usług informatycznych możliwe są przypadki, iż dodatkowo świadczone są usługi nie objęte wynagrodzeniem ryczałtowym (usługi dodatkowe). W takim przypadku następuje jednak odrębne obciążenie Spółki a przyporządkowanie kosztów do działalności opodatkowanej lub zwolnionej następuje odrębnie od klasyfikowania wynagrodzenia ryczałtowego.

Spółka podkreśla jednak, iż wątpliwość Jej objęta niniejszym wnioskiem dotyczy rozliczania kosztów wynikających z wynagrodzenia ryczałtowego.

5. Koszty tłumaczy.

Jedynym udziałowcem Spółki jest podmiot prawa niemieckiego. To niemiecki udziałowiec podejmuje najważniejsze decyzje związane z funkcjonowaniem Spółki (m.in. poprzez uchwały Zgromadzenia Wspólników). Wiąże się to z koniecznością ponoszenia kosztów tłumaczenia dokumentów niezbędnych dla funkcjonowania Spółki, w szczególności protokołów zebrań udziałowców, uchwał zarządu, regulaminów wewnętrznych, umów handlowych etc.

Mając na uwadze złożoność i charakter tych dokumentów nie jest możliwym stwierdzenie, jaka część tłumaczeń związana jest bezpośrednio z działalnością zakładu głównego, zakładu w SSE a kiedy z działalnością obu zakładów.

6. Koszty ogólnego zarządu i koszty administracji.

Działalnością zakładu głównego i inwestycją w SSE kieruje głównie zarząd. Sprawy Spółki, w tym kwestie dotyczące obu zakładów produkcyjnych, należą również do odpowiedzialności kierowników poszczególnych działów.

Charakter i natężenie pracy nie pozwala na określenie ram czasowych, w jakich zarząd i kierownicy podejmują decyzje dotyczące zakładu głównego i zakładu na terenie SSE.

Jednocześnie Spółka ponosi koszty administracji i koszty biurowe, których również nie można przypisać bezpośrednio do działalności strefowej i poza strefowej.

7. Koszty podróży służbowych.

Jak wspomniano powyżej, Spółka weźmie na siebie działalność zamykanego zakładu w Niemczech. Oznacza to zarówno przejęcie części infrastruktury, ale również przyjęcie procesów produkcji wykorzystujących inne rozwiązania technologiczne niż stosowane obecnie w zakładzie głównym Spółki.

W związku z tym, Spółka ponosi koszty podróży służbowych technologów, zarządu, szefa produkcji, pracowników utrzymania ruchu Spółki do zamykanego zakładu w Niemczech.

Jednak nowy zakład w SSE nie przejmie całej produkcji likwidowanej jednostki. Część zostanie przeniesiona również do zakładu głównego Spółki. Co za tym idzie, wyjazdy pracowników Spółki dotyczą produkcji w nowym zakładzie, w zakładzie głównym i ogólnych kwestii związanych z adaptacją przejmowanej technologii. W związku z tym, że współpraca odbywa się poprzez szkolenia, spotkania, rozmowy indywidualne i wymianę dokumentów, określenie, czy konsultacje dotyczą działalności zakładu głównego czy tego w SSE, jest niemożliwe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest uznanie przez Spółkę, iż opisane w stanie faktycznym koszty:

1. koszty pracownicze;
2. koszty rozszerzenia funkcjonalności programów komputerowych;
3. koszty doradztwa;
4. koszty obsługi informatycznej dla wynagrodzenia ryczałtowego;
5. koszty tłumaczy;
6. koszty ogólnego zarządu i koszty administracji;
7. koszty podróży służbowych;

stanowią w roku 2011 koszt uzyskania przychodu działalności opodatkowanej Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej wymienione koszty stanowią koszt uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

Uzasadnienie.

W przypadku podmiotu (podatnika) prowadzącego zarówno działalność na terenie SSE (działalność zwolniona), jak i poza terenem SSE (działalność opodatkowana), możliwe są następujące sytuacje kwalifikacji ponoszonych kosztów:

• koszt dotyczący tylko działalności zwolnionej,
• koszt dotyczący tylko działalności opodatkowanej,
• koszt dotyczący obu działalności, tzw. koszt wspólny.
  
  

Zdaniem Spółki, żaden z wydatków opisanych w stanie faktycznym nie dotyczy tylko i wyłącznie działalności na terenie SSE.

Natomiast w pozostałych przypadkach, zdaniem Spółki, ponoszone wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów działalności opodatkowanej, gdyż:

• koszt dotyczący tylko działalności opodatkowanej - w tym przypadku wydatek związany jest tylko z działalnością opodatkowaną, a zatem jest przyporządkowywany tylko tej działalności;
• koszt dotyczący obu działalności, tzw. koszt wspólny - zdaniem Spółki, wobec faktu, i w przypadku powyższych kosztów nie można dokona bezpośredniego przyporządkowania do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej i zwolnionej), zastosowanie znajduje art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Zgodnie z tym przepisem, „jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów”.

Zatem w sytuacji Spółki, która w roku 2011 nie będzie osiągała przychodów z działalności zwolnionej, nawet w przypadku kosztów wspólnych koszty te w całości będą stanowiły koszty działalności opodatkowanej, gdyż stosunek przychodów z działalności opodatkowanej do całkowitych przychodów wyniesie 100%.

W związku z powyższym, Spółka w odniesieniu do przedstawionych w stanie faktycznym wydatków uznaje, iż:

1. Koszty pracownicze.

Wydatki poniesione na nowych pracowników w związku z planowanym otwarciem zakładu w SSE obejmują koszty wynagrodzeń pracowników, jak i koszty związane z ich zatrudnieniem.

W związku z powyższym:

• z jednej strony nowi pracownicy mają w przyszłości wykonywać pracę w zakładzie na terenie SSE (po jego otwarciu), jednak
• z drugiej strony nowi pracownicy pracują obecnie w zakładzie głównym Spółki (działalność opodatkowana), a ich praca związana jest ze zwiększeniem mocy produkcyjnych zakładu głównego Spółki oraz zwiększeniem przychodów Spółki.
  
  

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż do momentu rozpoczęcia produkcji w zakładzie na terenie SSE (de facto przeniesieniem nowych pracowników do tego zakładu) wydatki związane z tymi pracownikami dotyczą tylko działalności opodatkowanej. Niemniej jednak nawet w przypadku uznania, iż są to koszty wspólne obu działalności, wydatki te stanowiłyby w całości koszt uzyskania przychodów działalności opodatkowanej. Określenie takie jest niemożliwe, gdyż nowi pracownicy są wdrażani w proces produkcyjny poprzez pracę przy produkcji w zakładzie głównym, a więc ich praca bezspornie wykorzystywana jest w procesie produkcji działalności opodatkowanej.

2. Koszty rozszerzenia funkcjonalności programów komputerowych.

Koszty te zostały poniesione na modyfikację programów komputerowych, które będą mieć zastosowanie zarówno w działalności zakładu głównego, jak i nowego zakładu w SSE. Dotyczy to zarówno kwestii finansowych (raportowanie, ustalanie wyniku bilansowego i podatkowego), gospodarki magazynowej (zwiększenie i usprawnienie wykorzystania oprogramowania komputerowego przy ewidencji magazynowej), jak również zarządzania produkcją (produkcja w obu zakładach produkcyjnych).

Ponadto podkreślić należy, iż połączenie czasowe przeprowadzanych modyfikacji z inwestycją w SSE wynika jedynie z tego, iż Spółka dokonując określonych inwestycji w swoją działalność postanowiła również zmodyfikować oprogramowanie komputerowe. Dokonywane modyfikacje można byłoby jednak przeprowadzić bez rozpoczynania działalności na terenie SSE.

Dlatego też nie można przyporządkować bezpośrednio wydatków w tym zakresie do poszczególnych działalności, tak więc odpowiadające im koszty należy potraktować jako wspólne dla obu zakładów produkcyjnych, a zatem w roku 2011 zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

3. Koszty doradztwa.

Spółka ponosi wydatki związane z doradztwem, głównie podatkowym.

Jak wskazano w stanie faktycznym, przeprowadzane w ramach usług doradztwa konsultacje dotyczą w zasadzie funkcjonowania Spółki jako całości, w tym działalności zakładu głównego oraz działalności w SSE. Wynika to z tego, iż doradztwo podatkowe może dotyczyć sposobu ustalania zarówno wyniku z działalności opodatkowanej, jak i działalności zwolnionej i nie można określić, w jakiej części dotyczy tych działalności. Najlepszym przykładem takich kosztów jest koszt przygotowania niniejszego wniosku, który ma na celu ustalenie, jaki koszt jest kosztem działalności opodatkowanej a jaki kosztem działalności zwolnionej.

W konsekwencji, nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie poszczególnych kosztów doradztwa podatkowego do działalności strefowej lub pozastrefowej, a tym samym w roku 2011 koszty te stanowią w całości koszt uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

4. Koszty obsługi informatycznej.

Sposób rozliczania i świadczenia usług informatycznych powoduje, iż Spółka nie jest w stanie przyporządkować poszczególnych świadczeń do danego rodzaju działalności.

Dlatego też wobec braku możliwości bezpośredniego przypisania ponoszonych kosztów usług do działalności zwolnionej i działalności opodatkowanej, koszty te posiadają charakter kosztów wspólnych Spółki, a tym samym w roku 2011 koszty te stanowią w całości koszt uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

5. Koszty tłumaczy.

Wydatki ponoszone na tłumaczenie dokumentów wynikają z faktu, że jedynym udziałowcem Spółki jest podmiot prawa niemieckiego. Decyzje podejmowane przez jedynego udziałowca dotyczą działalności Spółki jako podmiotu gospodarczego, bez podziału podejmowanych decyzji na działalność na terenie SSE, jak i poza jej terenem.

Przykładem takiej decyzji może być decyzja o inwestycji na terenie SSE. W tym przypadku jedyny udziałowiec Spółki podejmując taką decyzję rozważał różne scenariusze, które dotyczyły Spółki jako całości, np. przejęcie tylko przez zakład główny części obecnej produkcji w fabryce w Niemczech. Innymi słowy, inwestycja w SSE jest efektem decyzji dotyczącej tego, w jaki sposób Spółka, jako podmiot gospodarczy, powinna przejąć całość lub część produkcji z zakładu produkcyjnego w Niemczech (przejęcie zarówno przez zakład w SSE, jak i zakład główny Spółki).

W konsekwencji nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie poszczególnych kosztów tłumaczeń do działalności strefowej lub pozastrefowej, a tym samym w roku 2011 koszty te stanowią w całości koszt uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

6. Koszty ogólnego zarządu i koszty administracji.

Ze względu na wspólny zarząd, jak i wspólnych kierowników działów tak dla bieżącej działalności zakładu głównego, jak i dla inwestycji w SSE, nie jest możliwe stwierdzenie, jaka część kosztów zarządu odnosi się do zakładu głównego, a jaka do działalności w SSE. Podobnie nie można przypisać bezpośrednio do działalności strefowej albo zakładu głównego kosztów administracji i kosztów biurowych.

Powyższe wynika z tego, iż wykonywane zadania jak i podejmowane decyzje nie dają się w taki sposób ewidencjonować, aby było możliwe ich przypisanie do poszczególnych działalności.

Dlatego też koszty tego rodzaju stanowią koszty wspólne obu działalności, a tym samym w roku 2011 koszty te stanowią w całości koszt uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

7. Koszty podróży służbowych.

Służbowe wyjazdy pracowników Spółki wynikają z potrzeby transferu technologii z zamykanego zakładu produkcyjnego w Niemczech do Polski, tj. zarówno do zakładu głównego, jak i nowego zakładu w SSE. Konsultacje mające miejsce w trakcie odbywanych podróży obejmują więc łącznie kwestie odnoszące się do działalności pozastrefowej i strefowej, przez co nie jest możliwe wyodrębnienie części kosztów przypadających na odpowiadające im zakłady.

Dlatego też koszty tego rodzaju stanowią koszty wspólne obu działalności, a tym samym roku 2011 koszty te stanowią w całości koszt uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest pewnym wyjątkiem od zasady.

Stosownie do przepisów art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Natomiast z przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 ww. ustawy wynika, iż przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Mając powyższe na uwadze konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną w strefie oraz działalnością prowadzoną poza terenem strefy. Wyjątkowo, gdy przyporządkowanie poniesionych kosztów do osiągniętych przychodów z poszczególnych źródeł nie jest możliwe, zastosowanie znajduje art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Stosownie do przepisów art. 15 ust. 2a ww. ustawy, zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodów zgodnie z powołaną zasadą ma więc zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych w odniesieniu do określonych kosztów wspólnych dla obu źródeł, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Spółka prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 16 czerwca 2011 r. Inwestycja w strefie jest prowadzona ze względu na przejmowanie przez Spółkę działalności zamykanej w Niemczech fabryki. Zakład główny Spółki przejmie jedynie część tej produkcji, pozostała część zostanie ulokowana w zakładzie na terenie SSE. Zakończenie inwestycji i rozpoczęcie działalności produkcyjnej w strefie planowane jest na pierwszy kwartał 2012 r.

Poza działalnością strefową generującą przychody w ramach zezwolenia (działalność zwolniona), Spółka będzie uzyskiwać przychody z działalności zakładu głównego (położonego w tej samej miejscowości co przyszły zakład produkcyjny), który jak dotychczas nie będzie objęty zezwoleniem strefowym (działalność opodatkowana). Spółka wskazała, iż prowadzi ewidencję kosztów operacyjnych działalności, która co do zasady pozwala na oddzielenie kosztów ponoszonych w ramach inwestycji w strefie i działalności zakładu głównego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ponosi koszty, takie jak: koszty pracownicze, koszty rozszerzenia funkcjonalności programów komputerowych, koszty doradztwa, koszty obsługi informatycznej dla wynagrodzenia ryczałtowego, koszty tłumaczy, koszty ogólnego zarządu i koszty administracji, koszty podróży służbowych, których przypisanie do działalności strefowej (zwolnionej) i działalności pozastrefowej (opodatkowanej) nie jest możliwe.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka nie jest w stanie określić (poza kosztami pracowniczymi), jaka część ww. kosztów związana jest z działalnością zakładu głównego, zakładu w specjalnej strefie ekonomicznej, a jaka z działalnością obu zakładów.

A zatem w sytuacji Spółki, która w roku 2011 nie będzie osiągała przychodów z działalności zwolnionej, do podziału ww. kosztów wspólnych Spółki zastosowanie powinny znaleźć reguły wynikające z art. 15 ust. 2 oraz ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nawet wówczas, gdy Spółka osiągnęła w tym roku podatkowym wyłącznie przychody opodatkowane. Oznacza to, że w sytuacji braku przychodów zwolnionych w roku podatkowym 2011 r. Spółka uprawniona jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opodatkowanych całości przedmiotowych kosztów wspólnych, albowiem proporcja przychodów opodatkowanych do przychodów zwolnionych kształtuje się następująco: 100% (przychody opodatkowane) - 0% (przychody zwolnione).

Odnosząc się natomiast do kosztów pracowniczych, Wnioskodawca wskazał, iż przed rozpoczęciem produkcji w zakładzie produkcyjnym na terenie SSE, powstaje szereg kosztów, takich jak: wynagrodzenie pracowników, przeprowadzenie szkoleń, koszty odzieży ochronnej, koszty komputerów zakupionych nowym pracownikom. Podkreślił również, że w roku 2011 nowo rekrutowani pracownicy świadczą pracę tylko i wyłącznie na rzecz zakładu głównego, nieobjętego zezwoleniem strefowym. Mając na uwadze powyższe, ww. koszty - w części dot. wynagrodzeń pracowników, przeprowadzonych szkoleń oraz odzieży ochronnej - dotyczą tylko działalności opodatkowanej. Natomiast w odniesieniu do kosztów komputerów zakupionych nowym pracownikom, stanowią one koszty wspólne, do podziału których zastosowanie powinny znaleźć ww. reguły wynikające z art. 15 ust. 2 oraz ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nawet wówczas, gdy Spółka osiągnęła w roku podatkowym 2011 wyłącznie przychody opodatkowane.

Reasumując powyższe, opisane w stanie faktycznym koszty pracownicze, koszty rozszerzenia funkcjonalności programów komputerowych, koszty doradztwa, koszty obsługi informatycznej dla wynagrodzenia ryczałtowego, koszty tłumaczy, koszty ogólnego zarządu i koszty administracji, koszty podróży służbowych, stanowią w roku 2011 koszt uzyskania przychodu działalności opodatkowanej Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.