POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 14.05.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 25.05.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług udostępnienia elementów ogrodzenia stadionu sportowego tzw. ekranów z logo Podatnika

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Podatnik, w ramach umowy użyczenia, zamierza udostępnić klubowi sportowemu specjalne zasłony, tzw. ekrany, które mają zostać zamontowane na ogrodzeniu stadionu sportowego, których celem jest zapobieganie oglądaniu przez kibiców imprez sportowych bez konieczności zakupu biletów. Ekrany wykona i zamontuje Podatnik, przy czym na ekranach tych znajdzie się również logo Podatnika. Zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy nie będzie on pobierał wynagrodzenia za udostępnienie przedmiotowych ekranów, natomiast Klub nie będzie miał prawa do wykorzystywania ekranów na cele reklamowe i promocyjne (na ekranach będzie widoczny jedynie znak słowno-graficzny Podatnika) jak też nie będzie pobierał od Podatnika opłat związanych z wykorzystaniem stadionu w celach promocji.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem czy Podatnik udostępniając ekrany na zasadach wskazanych powyżej, opatrzone znakiem słowno-graficznym wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy udostępnianie ekranów nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W ocenie Podatnika udostępnienie ekranów jest ściśle związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, służy bowiem promocji znaku słowno-graficznego Podatnika. Tym samym tego typu czynności nie można traktować jako odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – dalej zwanej ustawą o VAT.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ stwierdza, co następuje:

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego udostępnienie przedmiotowych ekranów nie ma charakteru dostawy towarów, z uwagi na niespełnienie kryterium przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na klub sportowy.

Przedmiotową czynność można zatem rozpatrywać jedynie w kategorii świadczenia usługi. W skierowanym do tut. Organu wniosku Podatnik nadmienił, iż przedmiotowe ekrany zostaną udostępnione na podstawie umowy użyczenia, której podstawy reguluje art. 710 Kodeksu cywilnego, który stanowi, iż przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Jednakże, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w ramach umowy, której przedmiotem ma być udostępnienie elementów ogrodzenia, tzw. ekranów z widocznym na nich znakiem słowno-graficznym Podatnika, Wnioskodawca będzie promował swoją firmę. Podatnik zaznaczył, w złożonym wniosku o interpretację, iż „udostępnienie ekranów jest ściśle związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa albowiem służy promocji znaku słowno-graficznego spółki”.

Oznacza to, iż w przedmiotowym stanie faktycznym, będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy udostępnieniem tzw. ekranów a promocją znaku słowno-graficznego Podatnika. Dla celów podatku od towarów i usług nieprawidłowym będzie traktowanie przedmiotowych czynności za nieodpłatne, ponieważ będą to usługi o charakterze wzajemnym: udostępnienie elementów ogrodzenia w zamian za reklamę firmy w obrębie stadionu sportowego. Z punktu widzenia cywilnoprawnego tego rodzaju umowa łącząca strony przypomina swym charakterem umowę nienazwaną jaką jest umowa sponsoringu, której jednym z elementów jest m.in. wzajemne świadczenie sponsora i sponsorowanego.

W ocenie tut. Organu opodatkowaniu będą zatem podlegały takie czynności, w których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument usługi, tzn. jedna ze stron jest bezpośrednim beneficjentem zobowiązania.

Podatnik będzie w tym przypadku usługobiorcą usługi świadczonej w ramach stosunku prawnego łączącego go z klubem sportowym, jak również usługodawcą świadczącym usługę polegającą na udostępnieniu w ściśle określonym celu ekranów osłaniających widok na stadion z zewnątrz, a więc czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu powinny zatem, podlegać obie czynności jako odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje na brzmienie przepisów art. 29 ust. 3 oraz ust. 9 ustawy o VAT. I tak, zgodnie z art. 29 ust. 3 jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość świadczenia obliczona na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, pomniejszonych o podatek.

Natomiast, stosownie do art. 29 ust. 9 w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość towarów lub usług obliczona według cen stosowanych w obrotach z głównym odbiorcą (odbiorcami), a w przypadku braku odbiorcy - według przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku z dnia wykonania tych czynności, pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.