POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika "Z" przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2005 r., który wpłynął do tut. organu podatkowego w dniu 04 maja 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zastosowania art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku udzielonej przez Spółkę podmiotowi krajowemu pożyczki jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 04 maja 2005 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka udzieliła pożyczki w kwocie 87.000 zł na okres 3 miesięcy dla Fundacji, z przeznaczeniem na rozpoczęcie działania, związanego z projektem realizowanym w ramach Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL. Fundacja otrzymała zgodę Instytucji Zarządzającej Krajową Strukturą Wsparcia na uzyskanie środków niezbędnych do realizacji projektu. Jednak z uwagi na przedłużające się formalności i konieczność podjęcia działań, Fundacja zwróciła się z prośbą do Spółki o udzielenie krótkoterminowej pożyczki niezbędnej do rozpoczęcia projektu.
W związku z tym, Podatnik zwraca się z prośbą o wyjaśnienie, czy w sytuacji udzielenia pożyczki przez Spółkę podmiotowi krajowemu zastosowanie znajdzie art. 90 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ?
Zdaniem Wnioskodawcy udzielenie pożyczki Fundacji ma charakter sporadyczny i uboczny w stosunku do zasadniczej działalności Spółki, w związku z tym, art. 90 ust. 6 ustawy nie będzie miał zastosowania.
W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu zaprezentowane przez Podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe.
W oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez podatnika w zapytaniu, Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wyjaśnia, iż zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z ust. 2, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. l, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. W myśl ust. 3 proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, natomiast zgodnie z unormowaniem zawartym w ust. 4, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Jednocześnie, w myśl ust. 6, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych pod poz. 3 załącznika Nr 4 ustawy, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.
Użyte w tym przepisie sformułowanie "czynności dokonywane sporadycznie" nie jest zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług. Również VI Dyrektywa Rady Unii Europejskiej z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku; posługując się w artykule 19(2) pojęciem "transakcje sporadyczne" nie definiuje go. W związku z tym przy interpretacji przedmiotowego pojęcia należy posiłkowo odwołać się do orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Jego analiza pozwala stwierdzić, że transakcje sporadyczne to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności (patrz Orzeczenie w sprawie C-306/94).
Zatem, stanowisko Spółki przedstawione w treści pisma, w opinii tut. Organu należy uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub jej uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.