POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 12 stycznia 2005r. L. Spółki z o.o. (data wpływu do tut. Urzędu 14 stycznia 2005 r.) uzupełnione pismem z dnia 28.02.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w sprawie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników stwierdza, iż stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

L. Spółka z o.o. (dalej: Spółka) zawarła z M. Spółką z o.o. dwie umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych. Przedmiotem jednej z umów są świadczenia zdrowotne na rzecz pracowników, do ponoszenia których pracodawca jest zobowiązany na mocy przepisów Kodeksu pracy oraz innych ustaw. Druga umowa w swoim zakresie obejmuje świadczenia zdrowotne, z których mogą korzystać pracownicy, mimo, iż na Spółce nie ciąży obowiązek ich ponoszenia. Odpłatność za świadczone usługi w ramach umów została określona w formie kwotowego ryczałtu.

Zdaniem Spółki w związku z ryczałtowo określoną odpłatnością za świadczenia zdrowotne, a tym samym brakiem możliwości ustalenia wysokości przychodów pracowników z tytułu nieodpłatnego korzystania ze świadczeń zdrowotnych, na Spółce nie ciąży obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy określa źródła przychodu, w tym w pkt 1 wymienia przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty.

Natomiast zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty w treści wyżej wymienionych przepisów zwrot „w szczególności” oznacza, iż wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika przysporzeniem majątkowym, a mające swoje źródło w łączącym podatnika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Do przychodów ze stosunku pracy w myśl cytowanego wyżej przepisu należy zaliczyć m.in. wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zatem wartość otrzymanych od pracodawcy nieodpłatnych świadczeń w zakresie usług medycznych, co do zasady stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy.

Przy czym art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się – jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu.

W okolicznościach niniejszej sprawy u pracownika powstanie przychód tylko w sytuacji, gdy skorzysta on z usług medycznych. W sytuacji, gdy pracodawca opłaca samą możliwość skorzystania z usług medycznych, przychód u pracownika nie powstaje.

W piśmie z dnia 27 września 2002r., stanowiącym odpowiedź na interpelację poselską, Ministerstwo Finansów stwierdziło:”(...) Uwzględnienie kosztów usług medycznych w przychodach pracownika jednak nie zawsze jest możliwe. Przykładowo może to mieć miejsce w sytuacji, gdy pracodawca wykupuje usługi medyczne, jednakże opłatę za te usługi wnosi w sposób zryczałtowany ( bez względu na rzeczywistą wartość wykonanych usług) albo w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny konkretnej usługi ponoszonej na rzecz konkretnego pracownika. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje bowiem doliczania do dochodu pracownika wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na rzecz pracowników w sytuacji gdy nie można określić wartości świadczenia, z jakiego podatnik faktycznie skorzystał.(...)

Natomiast definicji przychodów ze stosunku pracy nie wypełniają świadczenia otrzymywane przez pracownika z tytułu obowiązkowych badań lekarskich, które z mocy prawa musi zapewnić i sfinansować pracodawca. Ww. świadczenia są wynikiem realizacji obowiązków wynikających z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn.zm.). Zatem brak jest podstaw do określenia wartości świadczenia z ww. tytułu.

Podsumowując nie stanowi dla pracownika przychodu ze stosunku pracy:

• wartość obowiązkowych usług medycznych sfinansowanych przez pracodawcę (zakład pracy),
• wartość usług medycznych opłaconych przez pracodawcę ryczałtowo, tj. bez względu na liczbę pracowników faktycznie korzystających w danym okresie z tych usług a określenie ich wysokości na poszczególnego pracownika nie jest możliwe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowy z wyspecjalizowaną jednostką świadczącą usługi medyczne, za które odpłatność została określona w formie ryczałtu, bez względu na to, czy pracownik faktycznie korzysta z usług medycznych. Powyższe oznacza, że odpłatność za przedmiotowe usługi Spółka ponosi niezależnie od faktu korzystania przez pracownika z tych usług.

Zatem na Spółce nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy z tyt. ww. świadczeń.

Wobec powyższego stanowisko zaprezentowane we wniosku Spółki należy uznać za prawidłowe.