Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.). Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Tarnowie w odpowiedzi na pismo z dnia 24.06.2004 r. (data wpływu do tut. Urzędu 25.06.2004 r.) w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, wyjaśnia, co następuje:

Jak wynika ze złożonego pisma, Spółka jest Zakładem Pracy Chronionej i dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Wątpliwości Spółki dotyczą stosowania art. 90 ust. 7 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług w kontekście otrzymywania przez Spółkę m. in. dofinansowań z PFRON: do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych, do zwiększonych kosztów zatrudniania osób upośledzonych, do odsetek od kredytów, do składek na ubezpieczenie społeczne oraz kwot zwolnień z podatku dochodowego od pracowników PIT-4, zwolnień z wpłat na podatek od nieruchomości i zwrot podatku VAT w 2003 r.

Z dniem 1 maja 2004 r. na podstawie przepisu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) - dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze związane z dostawą lub świadczeniem usług uznaje się za obrót stanowiący podstawę opodatkowania. Rozpatrując zakres cytowanego powyżej przepisu należy stwierdzić, iż sam tylko fakt, że dotacja (czy inny sposób dofinansowania) wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie może być decydujący dla uznania, że dotacja ta powinna zwiększać podstawę opodatkowania. Aby zatem uznać dotację za zwiększającą postawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja to jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej. Zatem do podstawy opodatkowania powinny być zaliczane tylko takie dotacje (subwencje, dofinansowania), które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnej usługi, czy też konkretnego rodzaju usług. Dotacje o charakterze ogólnym (wyszczególnione w piśmie Spółki) przeznaczone np. na pokrycie kosztów, a niebędące dofinansowaniem, czy też refundacją usługi, nie powinny być zaliczane do podstawy opodatkowania i nie stanowią obrotu w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez Podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, Podatnik - stosowanie do przepisu art. 90 ust. 1 ustawy o VAT - obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Jeżeli natomiast Podatnik nie potrafi wyodrębnić całości lub części kwot, o których mowa w ww. przepisie, może - zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT - pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. O sposobie obliczania proporcji wstępnej stanowią przepisy art. 90 ust. 3 - 8. Przy wyliczaniu proporcji należy zwrócić uwagę na zapis ust. 7 omawianego przepisu, który stanowi, iż do obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje Podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego należy wliczyć kwoty otrzymanych subwencji (dotacji) innych, niż określone w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Z treści złożonego pisma wynika, iż Spółka dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej i w przypadku, gdy dokonywane zakupy towarów i usług służą wyłącznie tej sprzedaży - zasady wymienione w art. 90 ust. 3 - 7 ustawy o VAT nie miałyby zastosowania.
Ponadto nadmienić należy, iż zasady oraz stan taki będą miały zastosowanie tylko w przypadku nie wystąpienia przesłanek, o których mowa w art. 90 ust. 1 ustawy.