POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług remontowych na rzecz nieruchomości, w której wynajmowane są niewyodrębnione lokale na cele mieszkalne i niemieszkalne.

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca jest współwłaścicielem w częściach ułamkowych nieruchomości, w której lokale są wynajmowane na cele zarówno mieszkalne, jak i użytkowe. Z tytułu świadczenia w/w usług najmu wnioskodawca jest podatnikiem VAT. żaden z wynajmowanych lokali nie został wyodrębniony i nie zawsze jest możliwe rozdzielenie kosztów związanych ze świadczeniem usług najmu konkretnych lokali. Podatnik poniósł koszty remontu generalnego przedmiotowej nieruchomości, które jego zdaniem, są konieczne i bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu. Koszty te obejmują towary i usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Podatnik wyraża pogląd, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z zakupem towarów i usług na cele remontowe w/w nieruchomości, bez względu na cel, na jaki w przyszłości zostaną przeznaczone lokale w niej wynajmowane.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4 art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z kolei art. 90 ust. 1 w/cyt. ustawy stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Wynika z tego, że niezbędną zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego jest istnienie związku podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Zasada ta wyklucza zatem możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. W sytuacji, gdy podatek naliczony jest związany z zakupem towarów i usług wykorzystywanych częściowo do sprzedaży zwolnionej i opodatkowanej, to podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego jedynie w części związanej z jego działalnością opodatkowaną. W tym celu obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1 , to zgodnie z ust. 2 w/cyt. artykułu podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się na podstawie ust. 3 tego przepisu, jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności w związku z którymi podatkowi takie prawo nie przysługuje. Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego ustalana jest proporcja, z zaokrągleniem w górę do najbliższej liczby całkowitej – art 90 ust. 4 w/cyt. ustawy.

W przypadku podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmuje się proporcję wyliczoną szacunkowo według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokółu – art. 90 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. W pozycji 4 w/cyt. załącznika wymieniono usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe zawartych w grupowaniu PKWiU 70.20.11.

W opisanym stanie faktycznym usługi wynajmu lokali na cele mieszkalne korzystają ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1, natomiast wynajem na cele użytkowe jest opodatkowany stawką 22% - art. 41 ust. 1 w/cyt. ustawy.

Odnosząc się do przytoczonego przez podatnika wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości o błędnej sygnaturze C- 286/83 stwierdzić należy, iż orzeczenie ETS w sprawie C-268/83 D.A. Rompelman i E.A. Rompelman – Van Deelen dotyczy sytuacji, kiedy podatnik ponosi wydatki na inwestycję a nie dokonywał jeszcze sprzedaży: "(...)zgodnie z zasadą neutralności VAT w zakresie obciążeń podatkowych nakładanych na przedsiębiorstwo, pierwsze wydatki inwestycyjne poniesione do celów i zamiarem rozpoczęcia działalności należy traktować jako działalność gospodarczą (...)". Przedmiotowe orzeczenie nie dotyczy zatem opisanej przez podatnika sytuacji. Ponadto, zgodnie z orzeczeniem ETS C-4/94 BLP Group plc v. Commissioners of Customs Excise: "Artykuł 2 I Dyrektywy i artykuł 17 VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, aby z wyjątkiem przypadków wyraźnie wskazanych w tych Dyrektywach, w sytuacji, gdy podatnik świadczy usługi na rzecz innego podatnika, który wykorzystuje je w związku z transakcją zwolnioną, temu ostatniemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych usług, nawet jeśli docelowym efektem transakcji ma być przeprowadzenie transakcji opodatkowanej."

W związku z powyższym na podstawie zebranego materiału i w/w przepisów, zdaniem tut. Organu podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług na cele remontowe jedynie w części przypadającej proporcjonalnie na obrót opodatkowany. Po zakończeniu roku obrotowego podatnik obowiązany jest dokonał korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji określonej w ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust.11. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych – art. 91 ust. 1 w/cyt. ustawy.