POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z wnioskiem spółki z dnia 07.06.2005 r. (data wpływu do tutejszego urzędu w dn. 09.06.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

postanawia

uznać za prawidłowe stanowisko Podatnika.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż XXX S.A. (dalej jako XXX lub Spółka) obciążył swojego kontrahenta karami umownymi za nienależyte wykonanie robót. Kwotę wykazanych w nocie obciążeniowej kar umownych Spółka ujęła w bieżącej deklaracji CIT, pomimo braku faktycznej zapłaty, na podstawie art. 12 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) – dalej updop.

Spółka wystąpiła z pytaniem, czy wystawienie i wysłanie do kontrahenta (na podstawie umowy) noty obciążeniowej dotyczącej kar umownych za nienależyte wykonanie robót jest podstawą do wykazania w deklaracji CIT – 2 przychodu, na podstawie art. 12 ust. 3 updop.

Po szczegółowej analizie treści art. 12 updop, Spółka doszła do wniosku, że nie powinna wykazywać przedmiotowej noty w przychodach, ponieważ wystawienie noty obciążeniowej dotyczącej kar umownych nie mieści się w art. 12 ust. 3a pkt 1 i 2 updop.

Wniosła o potwierdzenie stanowisku, że dopiero faktycznie otrzymane kary umowne będą stanowiły dla niego przychód, zgodnie z art. 12 ust. 3a pkt 3 updop.

Uznając za prawidłowe stanowisko Podatnika, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, niniejszym zauważa co następuje.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3 c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1) wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub

2) wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub

3) otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach.

Powyższe przepisy jednoznacznie określają moment powstania przychodu należnego powstałego w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Ponieważ art. 12 ust. 3 updop mówi o przychodach “związanych” z działalnością gospodarczą, należy stwierdzić, iż odnosi się on do przychodów będących następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, związanych z nią bezpośrednio lub pośrednio.

Zatem przepis ten obejmuje również przychody z tytułu kar i odszkodowań, określonych w umowach zawartych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą uważa się generalnie dzień wystawienia faktury (co w tym przypadku nie ma miejsca, gdyż rozpoznanie przychodu następuje za pomocą noty obciążeniowej), nie później niż ostatni dzień miesiąca w którym miało miejsce jedno z wymienionych w tym przepisie zdarzeń.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i powyższych uregulowań prawnych należy stwierdzić, iż w opisanej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3a pkt 3 powołanej ustawy, stosownie do którego datą powstania przychodu należnego będzie moment otrzymania zapłaty. Należy przyjąć iż kary umowne, chociaż nie są uzyskiwane za “wykonanie świadczenia”, należy zakwalifikować do pozostałych przypadków nie wymienionych w pkt 1 i 2 powołanego artykułu.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.

Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy. Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 236 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 PLN oraz po 0,50 PLN od każdego załącznika (ustawa z dnia 09.09.2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.)).