Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Stare Miasto, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r., Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na Pana pismo z dnia 21 października 2004 r. (data wpływu do tut. Urzędu 22 października 2004 r.) uprzejmie informuje:

Zgodnie z art. 79 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1997 r., Nr 102, poz. 643 ze zm.), wyroki Trybunału podlegają ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, zaś wyroki Trybunału orzekające niezgodność aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą, podlegają niezwłocznemu ogłoszeniu w organie publikacyjnym, w którym akt był ogłoszony, a gdy orzeczenie dotyczy aktu nie ogłoszonego w organie publikacyjnym - w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Ogłoszenie wyroków w organie publikacyjnym zarządza prezes Trybunału.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 kwietnia 2004 r. sygn. akt K 24/03, na który Pan się powołuje w swoim piśmie, został ogłoszony w Dzienniku Ustaw z dnia 12 maja 2004 r., Nr 109, poz. 1162, gdzie po rozpoznaniu z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu, Ministra Finansów i Prokuratora Generalnego na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2004 r., wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o zbadanie zgodności:

1. art. 32a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), dodanego przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 4 grudnia 2002 r. zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawę o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy oraz ustawę - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 213, poz. 1803), z art. 2 Konstytucji,

2. § 48 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.) z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji,

Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż :

“1. Art. 32a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 4 grudnia 2002 r. zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawę o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy oraz ustawę - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 213, poz. 1803), jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

2. § 48 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268, Nr 46, poz. 438, Nr 155, poz. 1290 i Nr 216, poz. 1828 oraz z 2003 r. Nr 115, poz. 1079, Nr 152, poz. 1483, Nr 158, poz. 1534 i Nr 224, poz. 2229) jest niezgodny z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji.

3. Niezgodność z Konstytucją przepisów wskazanych w punktach 1 i 2 nie stanowi podstawy zwrotu podatku określonego w ostatecznej decyzji organów podatkowych lub uiszczonego w wyniku ich zastosowania.“

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 62, poz. 718 ze zm.), akty normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy. Art. 9 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy stanowi, iż w Dzienniku Ustaw podlegają ogłoszeniu orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczące aktów normatywnych ogłoszonych w Dzienniku Ustaw.

Reasumując, powyższe oznacza, iż wyrok Trybunału Konstytucyjnego obowiązuje względem stanów prawnych i faktycznych, które mieć będą miejsce po dacie jego wejścia w życie. W związku z powyższym wyrok, o którym mowa powyżej, dotyczy przypadków, kiedy to po dacie jego wejścia w życie organ podatkowy stwierdziłby naruszenie przepisów w przedmiocie, w którym orzekał Trybunał Konstytucyjny. W związku z powyższym ich naruszenie nie stanowiłoby podstawy dla orzekania w sprawie podatkowej, gdyż utraciły one swój status wiążących i obowiązujących przepisów prawa w zakresie zaistniałego zdarzenia prawnego po dacie tego orzeczenia.
Odpowiedzi udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu 14.12.2004 r.