INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

W związku ze skargą z dnia 26 września 2011r. (wniesioną dnia 30 września 2011r., data wpływu 3 października 2011r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 22 lipca 2011r. znak: IPPP2/443-459/11-8/JW w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT ze stawką zwolnioną za opłatę wpisowego przez kluby w celu uzyskania licencji do rozgrywek w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2011 r., doręczoną w dniu 25 lipca 2011r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 22 lipca 2011r. znak: IPPP2/443-459/11-8/JW, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

UZASADNIENIE

We wniosku z dnia 14 marca 2011r. (data wpływu 11 kwietnia 2011r.) został przedstawiony następujący stan faktyczny.

P. S.A. prowadzi działalność w zakresie sportu, organizując krajowe rozgrywki koszykówki. Zgodnie z wpisem do KRS Spółka prowadzi działalność w zakresie działalności związanej ze sportem PKD 92.6. pozostałą działalność związaną ze sportem PKD 92.62 Z.

Zasady i opłaty rozgrywek są ustanowione w regulaminie rozgrywek, który stanowi załącznik do wniosku. Akt ten precyzuje m.in. zasady przeprowadzania meczy, opłat za udzielanie licencji dla klubu, opłat za licencje i transfery zawodników i trenerów, kary za wycofanie drużyny z rozgrywek, kar/opłat za przekroczenie limitu zawodników. Spółka jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i zarejestrowany jako podatnik VAT za świadczone przez Spółkę usługi wystawia faktury VAT.

Udzielenie licencji klubom siatkarskim powoduje możliwość brania przez kluby udziału w rozgrywkach P. (w obrębie ligi rozgrywają się różne turnieje np. Puchar Polski, Mecz Gwiazd itp.). Z kwoty wpisowego są organizowane wszelkie imprezy sportowe (mecze), w których biorą udział kluby wpłacające wpisowe. PKWiU określane przy tego rodzaju usługach jest sklasyfikowane pod numerem 92.62.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 4.07.2011 r. (data wpływu 6.07.2011r.) Wnioskodawca wskazał, iż interpretacja przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotycząca pytania nr 1 ma być wydana na podstawie stanu prawnego do dnia 31.12.2010 r. oraz stanu prawnego od dnia 1.01.2011 r.

Ponadto, wskazał, że do celów statutowych Wnioskodawcy należy działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, gdyż Wnioskodawca – P.S.A. na podstawie dotychczasowych umów z P.K jest organizatorem rozgrywek ligi zawodowej koszykówki, stosownie do przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. Nr 155, poz.1298). P.K. jest zobowiązany przekazać zarządzanie ligą zawodową odrębnej od związku spółce (art. 15 ust. 2 i 3).

Zgodnie z powyższą odpowiedzią P.S.A. dalej P., została powołana na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. Nr 155, poz.1298) jako podmiot, którego celem jest organizacja rozgrywek ligi zawodowej koszykówki. P. organizuje rozgrywki ligi zawodowej oraz organizuje takie zawody sportowe jak Super Puchar, Mecz Gwiazd, Puchar Polski. Kluby koszykówki zawodowej biorące udział w organizowanych rozgrywkach przez P. zobowiązane są do zapłaty wpisowego oraz innych opłat wynikających z regulaminu opłat. Zasady i opłaty rozgrywek są ustanowione w regulaminie rozgrywek, który został przesłany jako załącznik do niniejszego wniosku.

Zgodnie z aktem założycielskim Spółki celem Spółki jest rozwój profesjonalnego współzawodnictwa w koszykówce, a także promocja koszykówki jako dyscypliny sportu.

Tak jak Wnioskodawca wykazał powyżej P. świadczy usługi w zakresie organizowania zawodowych rozgrywek ligi koszykówki w Polsce. Działalność P. opiera się, na organizowaniu rozgrywek klubów koszykówki z całego kraju, które działają w zakresie koszykówki jako kluby zawodowe.

Tak jak Wnioskodawca wykazał powyżej P. świadczy usługi w zakresie zawodowych rozgrywek ligi koszykówki w Polsce. W związku z tym kluby, które chcą brać udział w rozgrywkach zawodowych winny zgłosić taki wniosek do P., która po weryfikacji i dokonaniu przez kluby realizacji zobowiązań finansowych (opłat i wpisowego), dopuszcza takie kluby do rozgrywek zawodowych.

Zgodnie z aktem założycielskim Spółki celem Spółki jest rozwój profesjonalnego współzawodnictwa w koszykówce, a także promocja koszykówki jako dyscypliny sportu.

1. organizując rozgrywki, pozyskuje „sponsorów ligi”, którzy w czasie meczy koszykówki posiadają swoje powierzchnie reklamowe. Z tego tytułu P. obciąża tego typu „sponsorów” opłatami z tytułu świadczonych usług w zakresie zamieszczania bilbordów, banerów, naszywek, plakatów, logo itp. Ponadto w zakresie organizowanych rozgrywek P. przysługują również przychody w tytułu sprzedaży biletów.
2. z tytułu prowadzonej przez Spółkę działalności, osiąga zyski, które w całości są przeznaczane na kontynuację i doskonalenie świadczonych przez P. usług.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poprawnym jest wystawianie za opłatę wpisowego przez kluby w celu uzyskania licencji do rozgrywek faktury VAT ze stawką zwolnioną...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie ze zmienionym od 01.01.2011 r. przepisem art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z póżń. zm.) zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo- promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Mając na uwadze powyższe przepisy Spółka wystawiając faktury ze stawką zwolnioną za dokonywane przez kluby opłaty wpisowego postępuje zgodnie z przepisami prawa podatkowego.

W dniu 22 lipca 2011r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną znak: IPPP2/443-459/11-8/JW uznając, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W przedmiotowej interpretacji stwierdzono, iż udzielanie licencji klubom siatkarskim do rozgrywek podlega ustawie o podatku od towarów i usług i zgodnie z tym, co zostało ustalone we wcześniejszej części uzasadnienia jest odpłatnym świadczeniem usług. Przedmiotowa usługa nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 lit. a-c, bowiem nie zostały spełnione łącznie wszystkie warunki wynikające z tego przepisu. Zatem, przedmiotowa usługa udzielania licencji klubom siatkarskim do rozgrywek za pobraniem opłaty podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową podatku VAT wynikającą z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, tj. stawką w wysokości 23%.

Wobec powyższego za opłatę wpisowego przez kluby siatkarskie w celu uzyskania licencji do rozgrywek w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2011 r. Wnioskodawca winien wystawiać faktury VAT ze stawką podstawową w wysokości 23%.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem tut. Organu, Wnioskodawca wniósł w dniu 3 sierpnia 2011r. (data wpływu 5 sierpnia 2011r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez dokonanie zmiany wydanej interpretacji i uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 5 września 2011r. znak: IPPP2/443-459/11-10/JW Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji z dnia 22 lipca 2011r. znak: IPPP2/443-459/11-8/JW podtrzymując jednocześnie swoje stanowisko.

Wobec powyższego pismem z dnia 26 września 2011r. (data nadania 30 września 2011r., data wpływu 3 października 2011r.), za pośrednictwem Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, wniesiono skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na interpretację indywidualną z dnia 22 lipca 2011r. znak: IPPP2/443-459/11-8/JW.

Zaskarżonej interpretacji Skarżący zarzucił naruszenie:

1. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z póź. zm.),
2. przepisu art. 13 część A ust. 1 lit. m) VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17.05.1977 r. i odpowiednio przepisu art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28.11.2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
   
   

Z uwagi na powyższe naruszenia prawa, Skarżący wnosi o:

1. uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości,
2. zasądzenie na rzecz Skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
   
   

W ocenie Skarżącego stanowisko Organu wydającego interpretację jest nieprawidłowe i narusza przepisy prawa zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT oraz w art. 13 część A ust. 1 lit. m) VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17.05.1977 r. i odpowiednio art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28.11.2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Skarżący zwraca uwagę na fakt, iż z przepisów ustawy o VAT art. 43 ust. 1 pkt 32 nie wynika ażeby status prawny odbiorcy usług, tj. czy jest to osoba fizyczna, czy osoba prawna, wpływał na możliwość zastosowania zwolnienia. W przepisach jedynie użyto sformułowania „na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym”, nie określając co należy rozumieć pod pojęciem osoba.

Wątpliwości czy zwolnieniem mogą być objęte usługi świadczone np. na rzecz klubów sportowych rozwiał Europejski Trybunał Sprawiedliwości - dalej ETS. ETS w sprawie C-253/07 (Canterbury Hockey Club) stwierdził, że usługi świadczone na rzecz podmiotów, w ramach których uprawiany jest sport, czyli np. klubów sportowych, mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego dla usług ściśle związanych ze sportem na zasadach analogicznych do usług świadczonych bezpośrednio osobom fizycznym. Dla oceny, czy usługi są zwolnione nie ma zatem znaczenia tożsamość formalnego i faktycznego adresata ani forma prawna w jakiej korzysta on z usługi. Zdaniem ETS, ograniczenie zwolnienia wyłącznie do usług świadczonych bezpośrednio na rzecz osób fizycznych mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której niektóre osoby nie korzystałyby ze zwolnienia tylko dlatego, że uprawiają sport w ramach struktury zarządzanej przez klub. Taki rezultat byłby sprzeczny z celem analizowanego zwolnienia oraz naruszałby zasadę neutralności VAT. ETS uznał, iż w celu zapewnienia skutecznego stosowania zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. m) VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17.5.1977 r. (dalej: VI Dyrektywa) i odpowiednio art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/11, wskazany przepis należy interpretować w ten sposób, że usługi świadczone w szczególności w ramach sportów uprawianych w grupach osób lub w ramach struktur organizacyjnych wprowadzonych przez kluby sportowe, co do zasady mogą korzystać ze zwolnienia w nim przewidzianego. Wynika z tego, że w celu oceny, czy te usługi są zwolnione, nie mają znaczenia tożsamość formalnego adresata usługi ani forma prawna, w jakiej korzysta on z tej usługi. Jednakże aby móc korzystać z tego zwolnienia, zgodnie z art 13 część A ust. 1 lit. m) i art. 13 część A ust. 2 lit. b) tiret pierwsze VI Dyrektywy, usługi powinny być świadczone przez organizację niemającą celu zarobkowego, powinny być ściśle związane ze sportem i niezbędne do jego uprawiania, a faktycznymi beneficjentami tych usług powinny być osoby uprawiające sport. Natomiast świadczenie usług niespełniające tych kryteriów, w szczególności tych związanych z klubami sportowymi i ich działaniem, jak na przykład doradztwo w zakresie marketingu i pozyskiwania sponsorów, nie może korzystać z tego zwolnienia.

Mając na uwadze powyższe, brak jest podstaw do twierdzenia przez Organ, że status odbiorcy usługi ( czy jest to osoba fizyczna, czy osoba prawna,) ma wpływ na możliwość zastosowania zwolnienia w zakresie opodatkowania VAT. Taka postawa nie wynika z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Ograniczanie grona nabywców usługi, a zarazem ograniczenie do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania do osób fizycznych naruszałoby podstawową zasadę neutralności w zakresie podatku VAT.

Ponadto w wyrokach w sprawach C-124/96 oraz C-253/07 Europejski Trybunał Sprawiedliwości uznał, że państwo członkowskie wprowadzając zwolnienie dla usług związanych ze sportem nie może zastosować innych ograniczeń jego zakresu niż wskazane w Dyrektywie VAT. Dopuszczalne jest zatem np. stosowanie ogólnych ograniczeń, które kraje członkowskie mogą wprowadzać w stosunku do zwolnień przewidzianych dla czynności wykonywanych w interesie publicznym. Nie jest natomiast możliwe ustanawianie dodatkowych, wewnętrznych kryteriów ograniczających zakres zwolnienia.

W trakcie sporządzania niniejszej skargi i ponownej analizy stanowiska organu, niezależnie od podniesionych wyżej argumentów, skarżący powziął zasadniczą wątpliwość, która może przesądzać o bezzasadności argumentacji Izby Skarbowej w Warszawie w całości.

Skarżący wnioskuje o zbadanie przez Sąd, czy czynności wykonywane przez P. SA w ramach zarządzania ligą zawodową w oparciu o umowę zawartą na podstawie przepisów art. 15 ustawy o sporcie mogą być generalnie uznane za usługi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Po ponownej i gruntownej analizie charakteru wykonywanych przez P. SA czynności stwierdzić bowiem trzeba, że P. nie świadczy „usług w zakresie zawodowych rozgrywek ligi koszykowej” jak określił to organ w zaskarżanych orzeczeniach.

Istotą działalności P. jest zarządzanie ligą zawodową, czyli wykonywanie uprawień władczych w stosunku do uczestników współzawodnictwa sportowego, przekazanych umownie na podstawie wyraźnej delegacji ustawowej zawartej w przepisach art. 15 ust. 5 i 6 ustawy o sporcie - przez polski związek sportowy ( w tym wypadku P.K. ) czyli podmiot uprawniony ustawowo, i to na zasadzie wyłączności, do organizowania i prowadzenia współzawodnictwa sportowego w danej dyscyplinie sportu ( art. 13 ustawy o sporcie ).

Nie ulega żadnej wątpliwości, że czynności wykonywane przez polski związek sportowy w ramach przyznanego ustawowo monopolu na organizację współzawodnictwa sportowego nie mają charakter usług.

Określenie zasad udziału we współzawodnictwie, w tym także co do obowiązków licencyjnych, obowiązku uiszczania wpisowego lub innych opłat związanych z udziałem w rozgrywkach sportowych, jest działaniem władczym, o charakterze quasi administracyjnym, nie zaś usługą, która miałaby swoje źródło w stosunku o charakterze cywilnoprawnym.

Udział we współzawodnictwie sportowym w całym polskim sporcie nie opiera się bowiem na relacjach umownych na linii organizator-uczestnik. Tych relacji nie należy mylić ze stosunkami prawnymi łączącymi zawodników z klubami sportowymi, które w ostatnim czasie mają głównie charakter umów cywilnoprawnych. Jednak uczestnicy współzawodnictwa nie są związani stosunkiem prawnym o charakterze umownym z organizatorem współzawodnictwa czyli polskim związkiem sportowym

Ponadto wskazać trzeba, że - inaczej niż przy świadczeniu usług - uczestnik współzawodnictwa sportowego po spełnieniu określonych przez polski związek sportowy warunków do wzięcia udziału w takim współzawodnictwie nie odnosi żadnej bezpośredniej korzyści o charakterze majątkowym. Spełnienie tych warunków uprawnia uczestnika do udziału, co w większości przypadków stanowi raczej źródło powstania kolejnych zobowiązań ( takich jak np. pokrywanie bieżących kosztów udziału we współzawodnictwie ) niż jakichkolwiek korzyści majątkowych. Na ten aspekt zwrócił uwagę także organ w swojej interpretacji z dnia 22 lipca 2011 r. ( str. 3 i 4 ) stwierdzając, że czynność podlega opodatkowaniu ( podatkiem VAT ) jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

W przypadku czynności z zakresu organizacji współzawodnictwa sportowego przez polski związek sportowy ( lub podmioty działające z jego upoważnienia, jak np. spółka zarządzająca ligą zawodową ) żadna z tak określonych przesłanek nie jest spełniona.

Relacja na linii uczestnik współzawodnictwa ( zawodnik, klub ) - organizator opiera się na umowie zobowiązaniowej, nie dochodzi w tych relacjach do żadnych transakcji, a żadna ze stron nie jest bezpośrednim beneficjentem ( w rozumieniu majątkowym ) wykonywanych przez organizatora czynności.

Problem ten dotyczy wyłącznie czynności mieszczących się w kategorii działań z zakresu organizacji i prowadzenia rozgrywek ( weryfikacja w procesie licencyjnym, określanie wysokości opłat regulaminowych, w tym wpisowego, opłaty i kary administracyjne, opłaty związane z naruszaniem przepisów dyscyplinarnych ). Skarżący nie kwestionuje bowiem konieczności opodatkowania podatkiem tych czynności, które łączą się z eksploatacją gospodarczą rozgrywek sportowych (zbycie praw telewizyjnych, wspólne z uczestnikami współzawodnictwa działania reklamowo - marketingowe itp.) i bezspornie mają charakter usług świadczonych w interesie uczestników współzawodnictwa.

Jednak w odniesieniu do czynności z zakresu zarządzania współzawodnictwem w jego aspekcie sportowym, uznanie takich czynności za usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług wydaje się być błędne.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 26 września 2011r. (data wpływu 3 października 2011r.), po ponownym przeanalizowaniu opisanego stanu faktycznego uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącego przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2011r. (data wpływu 11 kwietnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie wystawiania faktur VAT ze stawką zwolnioną za opłatę wpisowego przez kluby w celu uzyskania licencji do rozgrywek w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2011 r. – jest prawidłowe.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę, stwierdził co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Mając powyższe na uwadze, aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za opłatę, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sportu, organizując krajowe rozgrywki koszykówki. Zasady i opłaty rozgrywek są ustanowione w regulaminie rozgrywek. Akt ten precyzuje m.in. zasady przeprowadzania meczy, opłaty za udzielanie licencji dla klubu, opłaty za licencje i transfery zawodników i trenerów, kary za wycofanie drużyny z rozgrywek, kary/opłaty za przekroczenie limitu zawodników. Wnioskodawca jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i zarejestrowany jako podatnik VAT za świadczone usługi wystawia faktury VAT. Udzielenie licencji klubom powoduje możliwość brania przez kluby udziału w rozgrywkach P. (w obrębie ligi rozgrywają się różne turnieje np. Puchar Polski, Mecz Gwiazd itp.). Z kwoty wpisowego są organizowane wszelkie imprezy sportowe (mecze), w których biorą udział kluby wpłacające wpisowe. PKWiU określane przy tego rodzaju usługach jest sklasyfikowane pod numerem 92.62.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż udzielenie licencji klubom, za które pobierana jest opłata będzie odpłatnym świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy. Bowiem jak wskazał Wnioskodawca udzielenie licencji klubom daje możliwość brania przez kluby udziału w rozgrywkach P. W związku z tym kluby, które chcą brać udział w rozgrywkach zawodowych winny zgłosić wniosek do Wnioskodawcy (P.), który po weryfikacji i dokonaniu przez kluby realizacji zobowiązań finansowych (opłat i wpisowego), dopuszcza takie kluby do rozgrywek zawodowych.

Zatem, Wnioskodawca dokonując rozpatrzenia wniosków klubów (weryfikacji) chcących brać udział w rozgrywkach zawodowych świadczy usługę, za którą kluby płacą wynagrodzenie.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W przytoczonym powyżej przepisie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy przewidziane zostało zwolnienie od podatku VAT dla usług ściśle związanych ze sportem świadczonych przez związki stowarzyszeń, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Możliwość zastosowania powyższego zwolnienia ustawodawca uzależnił od spełnienia 3 warunków:

• usługi te muszą być konieczne do organizowania i uprawiania sportu,

• związki świadczące te usługi nie są nastawione na osiąganie zysków oraz

• są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport.
  
  

Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zaś zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jak wynika z art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.06.347.1 z dnia 11 grudnia 2006r.), państwa członkowskie zwalniają (…) świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż do celów statutowych Wnioskodawcy należy działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, gdyż Wnioskodawca – P. S.A. na podstawie dotychczasowych umów z P.K. jest organizatorem rozgrywek ligi zawodowej koszykówki, stosownie do przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. Nr 155, poz.1298). P.K. jest zobowiązany przekazać zarządzanie ligą zawodową odrębnej od związku spółce, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. Zatem jak wskazał Wnioskodawca został powołany na podstawie przepisów ww. ustawy o sporcie kwalifikowanym jako podmiot, którego celem jest organizacja rozgrywek ligi zawodowej koszykówki. Wnioskodawca (P.) organizuje rozgrywki ligi zawodowej oraz organizuje takie zawody sportowe jak Super Puchar, Mecz Gwiazd, Puchar Polski. Kluby koszykówki zawodowej biorące udział w organizowanych rozgrywkach przez Wnioskodawcę zobowiązane są do zapłaty wpisowego oraz innych opłat wynikających z regulaminu opłat. Zasady i opłaty rozgrywek są ustanowione w regulaminie rozgrywek. Zgodnie z aktem założycielskim Spółki celem Wnioskodawcy jest rozwój profesjonalnego współzawodnictwa w koszykówce, a także promocja koszykówki jako dyscypliny sportu. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie organizowania zawodowych rozgrywek ligi koszykówki w Polsce. Działalność Wnioskodawcy opiera się, na organizowaniu rozgrywek klubów koszykówki z całego kraju, które działają w zakresie koszykówki jako kluby zawodowe. Wnioskodawca z tytułu prowadzonej działalności osiąga zyski, które w całości są przeznaczane na kontynuację i doskonalenie świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Z powyższych okoliczności wynika, iż usługa udzielania licencji klubom świadczona jest przez Wnioskodawcę jako osobę prawną, której celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniana sportu. Celem Wnioskodawcy jest rozwój profesjonalnego współzawodnictwa w koszykówce, a także promocja koszykówki jako dyscypliny sportu. Wnioskodawca z tytułu prowadzonej działalności osiąga zyski, jednak w całości są one przeznaczane na kontynuację i doskonalenie świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Działalność Wnioskodawcy opiera się, na organizowaniu rozgrywek klubów koszykówki z całego kraju, które działają w zakresie koszykówki jako kluby zawodowe.

W orzeczeniu w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club Europejski Trybunał Sprawiedliwości badał zakres pojęcia osoby uprawiającej sport lub uczestniczącej w wychowaniu fizycznym. W stanie faktycznym będącym przedmiotem sporu Canterbury Hockey Club uiszczał opłaty na rzecz England Hockey w zamian za określone usługi (…), oraz organizacja rozgrywek pomiędzy drużynami.

Kwestię tę ostatecznie rozpatrzył ETS, który wskazał, że „ art. 13 część A ust. 1 lit. m) szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że w kontekście osób uprawiających sport obejmuje on także usługi świadczone osobom prawnym i stowarzyszeniom niemającym osobowości prawnej, jeżeli – co podlega badaniu sądu krajowego - usługi te są ściśle związane ze sportem i są konieczne do jego uprawiania, są świadczone przez organizację niemające celu zarobkowego, a faktycznymi beneficjentami tych usług są osoby uprawniające sport”.

Należy również podkreślić, iż w wyroku C-253/07 w sprawie Canterbury Hockey Club ETS argumentował, że gdyby przepis gwarantujący zwolnienie dla usług ściśle związanych ze sportem „ był interpretowany w ten sposób, że wymaga, aby dane usługi były świadczone bezpośrednio osobom fizycznym, które uprawiają sport w ramach struktury organizacyjnej wprowadzonej przez klub sportowy, zwolnienie przewidziane w tym przepisie zależałoby od istnienia stosunku prawnego pomiędzy usługodawcą a osobami uprawiającymi sport w ramach takiej struktury. Wykładnia taka skutkowałaby tym, że znaczna ilość świadczonych usług koniecznych do uprawiania sportu byłaby automatycznie i nieuchronnie wyłączona z tego zwolnienia, niezależnie od pytania, czy usługi te są ściśle związane z osobami uprawiającymi sport lub z klubami sportowymi i komu faktycznie przynoszą korzyść”.

Tym samym ze zwolnienia od VAT mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem również w sytuacji gdy świadczone są one na rzecz osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej.

Z analizy powyższego wynika zatem, iż Wnioskodawca spełnia przesłankę art. 43 ust. 1 pkt 32 lit. a), lit. b), lit. c), bowiem wydanie licencji klubom wiąże się z braniem udziału klubu w rozgrywkach, zatem są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, a celem Wnioskodawcy, zgodnie z aktem założycielskim jest rozwój profesjonalnego współzawodnictwa w koszykówce, a także promocja koszykówki jako dyscypliny sportu. Ponadto Wnioskodawca osiąga zyski, które w całości są przeznaczane na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług. Przedmiotowe usługi udzielania klubom licencji do rozgrywek są również usługami świadczonymi na rzecz osób uprawiających sport, bowiem kluby, w tym konkretnym przypadku należy uznać za osobę uprawiająca sport, gdyż działalność Wnioskodawcy jest ściśle związana ze sportem, opiera się na organizowaniu rozgrywek klubów koszykówki z całego kraju.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że udzielanie licencji klubom do rozgrywek podlega ustawie o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym, co zostało ustalone we wcześniejszej części uzasadnienia jest odpłatnym świadczeniem usług. Przedmiotowa usługa będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 lit. a-c, bowiem zostały kumulatywnie spełnione wszystkie warunki wynikające z tego przepisu. Zatem, przedmiotowa usługa udzielania licencji klubom do rozgrywek za pobraniem opłaty będzie zwolniona z opodatkowania, w myśl przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego za opłatę wpisowego wpłacaną przez kluby w celu uzyskania licencji do rozgrywek w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2011 r. Wnioskodawca winien wystawiać faktury VAT ze stawką zwolnioną.

Stanowisko powyższe pozostaje w zgodzie z wyrokiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, w którym Trybunał orzekł, iż ze zwolnienia od VAT mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem również w sytuacji, gdy świadczone są one na rzecz osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej.

Z uwagi na powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.