Działając na podstawie art. 14a, art. 14b § 1-4, art. 14c oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w związku z wnioskiem Strony z dn. 06.05.2005r. (data wpływu 09.05.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego postanawiam uznać za prawidłowe przedstawione we wniosku stanowisko Strony w zakresie obowiązku podatkowego w podatku VAT.

UZASADNIENIE

W dniu 09.05.2005r. wpłynął wniosek Strony z dn. 06.05.2005r. z którego wynika, że Strona jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej w Lublinie. Dotychczas ponosiła opłaty z tytułu użytkowania wieczystego według stawek podanych i zaktualizowanych w roku 2004 przez Gminę Miasta Lublin. Po zmianie przepisów ustawy o podatku VAT z dniem 1 maja 2005r. opłaty z tytułu wieczystego użytkowania są opodatkowane stawką 22%. Gmina Miasta Lublin nie wypowiedziała stawki opłat rocznych pozostawiając je na nie zmienionym poziomie. Jednakże do wystawianych faktur oprócz stawki opłat doliczono Stronie 22 % podatek VAT.

Pytanie Strony brzmi: "na kim ciąży podatek VAT z tytułu opłat rocznych od umowy użytkowania wieczystego? Czy podatek ma płacić Gmina czy użytkownik wieczysty?"

Zdaniem Strony podatek VAT powinna płacić Gmina Miasta Lublin jeżeli nie wypowiedziała zmiany stawki opłat rocznych.

Tutejszy Organ informuje, że Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.Wynagrodzenie z tytułu sprzedaży towarów lub świadczenia usługi wyrażone jest w formie ceny, zasadą ogólną zaś jest, że w ramach ustalonych cen zawarty już jest podatek od towarów i usług, jeżeli dana transakcja podlega temu podatkowi (zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), chyba, że strony w umowie wyraźnie wskażą inaczej. Zaznaczyć należy, że kwotę należną stanowiącą podstawę opodatkowania ustalają strony zawartej umowy. Kwestii: czy podatek od towarów i usług należy doliczyć do opłat za użytkowanie wieczyste, czy też jest on już zawarty w tych opłatach, nie regulują przepisy podatkowe. Przy ustalaniu wysokości opłat ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, czy opłaty mają być kwotami ""netto"" czy ""brutto"", kwestia ta powinna być uregulowana w umowach zawartych z użytkownikami wieczystymi, a organ podatkowy nie może narzucać ich treści. Ponadto tut. Organ podatkowy zauważa, że kwestie związane z ustaleniem wysokości oraz trybem dokonywania zmian (aktualizacji) opłat z tytułu wieczystego użytkowania nieruchomości regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. z 2004r. Nr 261 poz. 2603 ze zm.). Właściwym w kwestii rozstrzygania, co do możliwości podniesienia opłat z tytułu oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste jest Minister Infrastruktury, a nie organy podatkowe.

Obowiązek rozliczenia z urzędem skarbowym podatku spoczywa na jednostce oddającej grunt w użytkowanie wieczyste. Biorąc pod uwagę powyższe prezentowane w zapytaniu stanowisko Strony, w ocenie organu podatkowego, jest prawidłoweWobec powyższego postanawiam jak w sentencji.Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszego postanowienia. Jednocześnie informuję, że zgodnie z art. 14 b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) interpretacja, o której mowa w art, 14 a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika (...). Jeżeli jednak podatnik (...) zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o których mowa w art. 14 a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja (...) jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, przez organ odwoławczy. W myśl art. 14 c ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się podatnika (...) do interpretacji, (...) nie może mu szkodzić. W zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji podatnikowi (...) nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do wywarcia skutku, o którym mowa w art. 14 b § 5 zdanie drugi, a także nie ustala się dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku VAT, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowania wszczęte w tych sprawach umarza się, nie stosuje się innych sankcji wynikających z prawa podatkowego i przepisów karnych skarbowych.. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo złożenia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za moim pośrednictwem w terminie 7 dni od doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 w związku z art. 14 a § 4 -ustawy Ordynacja podatkowa).